တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 4:1-12
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 4:1-12 MSBZ
ေပတ႐ုႏွင့္ေယာဟန္တို႔သည္ လူတို႔အားေဟာေျပာလ်က္ေနၾကစဥ္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ား၊ ဗိမာန္ေတာ္အေစာင့္တပ္မႉးႏွင့္ ဇဒၵဳကဲတို႔သည္ သူတို႔ထံသို႔ေရာက္လာၾက၏။ တမန္ေတာ္တို႔သည္ ေယရႈကိုအေၾကာင္းျပဳလ်က္ ေသေသာသူတို႔ထဲမွ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းအေၾကာင္းကို လူတို႔အား သြန္သင္ေဟာေျပာေနၾကေသာေၾကာင့္ ထိုသူတို႔သည္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္လ်က္ တမန္ေတာ္တို႔ကိုဖမ္းဆီးကာ မိုးခ်ဳပ္ၿပီျဖစ္သျဖင့္ ေနာက္တစ္ေန႔တိုင္ေအာင္ အခ်ဳပ္ေထာင္ထဲ၌ထည့္ထားၾက၏။ သို႔ေသာ္ ႏႈတ္ကပတ္တရားကို ၾကားနာသူမ်ားစြာတို႔သည္ ယုံၾကည္ၾကရာ ေယာက္်ားအေရအတြက္ ငါးေထာင္ခန႔္မွ်ျဖစ္လာေလ၏။ ေနာက္တစ္ေန႔၌ သူတို႔၏အႀကီးအကဲမ်ား၊ သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားႏွင့္ က်မ္းျပဳဆရာမ်ားသည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌စုေဝးၾက၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းအႏၷတ္၊ ကယာဖ၊ ေယာဟန္၊ အလက္ဇျႏၵားမွစ၍ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းမ်ိဳးရွိသမွ်တို႔လည္းပါဝင္ၾက၏။ သူတို႔သည္ ေပတ႐ုႏွင့္ေယာဟန္တို႔ကို အားလုံးေရွ႕၌ရပ္ေစၿပီးလွ်င္ “သင္တို႔သည္ မည္သည့္အာဏာ၊ မည္သည့္နာမျဖင့္ ဤအမႈကို ျပဳၾကသနည္း”ဟု ေမးျမန္းၾက၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ုသည္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ျပည့္ဝလ်က္ “လူတို႔၏အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္ သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားတို႔၊ ယေန႔ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ အားနည္းေသာသူတစ္ဦးအေပၚ ေကာင္းက်ိဳးျပဳခဲ့သည့္အေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း၊ ဤသူသည္ မည္ကဲ့သို႔အေကာင္းပကတိျဖစ္လာသနည္းဟူသည့္အေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း စစ္ေဆးျခင္းခံရသည္ဆိုလွ်င္ သင္တို႔အားလုံးႏွင့္ အစၥေရးလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔အား သိမွတ္ေစလိုသည္မွာ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌ သင္တို႔တင္ခဲ့ေသာ္လည္း ေသေသာသူတို႔ထဲမွ ဘုရားသခင္ထေျမာက္ေစေတာ္မူေသာ နာဇရက္ၿမိဳ႕သားေယရႈခရစ္ေတာ္၏နာမေတာ္အားျဖင့္ ဤသူသည္ သင္တို႔ေရွ႕တြင္ အေကာင္းပကတိျဖစ္လ်က္ရပ္ေန၏။ ထိုအရွင္သည္ တိုက္ေဆာက္သူမ်ားတည္းဟူေသာသင္တို႔က ပယ္ထားေသာ္လည္း ထိပ္ဆုံးေထာင့္ခ်ဳပ္ေက်ာက္ျဖစ္လာေသာေက်ာက္ျဖစ္၏။ ကယ္တင္ျခင္းသည္ အျခားမည္သူ၌မွ်မရွိ။ အေၾကာင္းမူကား ထိုနာမမွတစ္ပါး ငါတို႔အားကယ္တင္မည့္အျခားေသာနာမကို ေကာင္းကင္ေအာက္ လူတို႔၌ေပးအပ္ထားျခင္းမရွိ”ဟု သူတို႔အားဆိုေလ၏။