တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 3:1-16

တစ္ခါက ေပတ႐ု​ႏွင့္​ေယာဟန္​တို႔​သည္ ဆုေတာင္း​ပတၳနာ​ျပဳ​ခ်ိန္​ျဖစ္​သည့္ မြန္းလြဲ​သုံး​နာရီ​တြင္ ဗိမာန္​ေတာ္​သို႔​တက္​သြား​ၾက​၏။ ထိုစဥ္ လူ​တို႔​သည္ အမိ​ဝမ္းတြင္း​က​ပင္ ေျခ​မသန္စြမ္း​သူ​တစ္​ဦး​ကို ထမ္း​လာ​ၾက​၏။ သူ​သည္ ဗိမာန္​ေတာ္​ထဲသို႔​ဝင္​ေသာ​သူ​တို႔​ထံမွ ေပးကမ္း​စြန႔္ႀကဲ​ျခင္း​ကို​ေတာင္းခံ​ရန္​အတြက္ လူ​တို႔​သည္ သူ႔​ကို တင့္တယ္​ဟု​ေခၚ​ေသာ ဗိမာန္​ေတာ္​တံခါး​အနီး​တြင္ ေန႔တိုင္း​ခ်ထား​ေလ့​ရွိ​ၾက​၏။ ထို​သူ​သည္ ေပတ႐ု​ႏွင့္​ေယာဟန္​တို႔ ဗိမာန္​ေတာ္​ထဲသို႔​ဝင္​မည္​ျပဳ​သည္​ကို​ျမင္​ေသာအခါ ေပးကမ္း​စြန႔္ႀကဲ​ရန္​ေတာင္းခံ​ေလ​၏။ ေပတ႐ု​သည္ ေယာဟန္​ႏွင့္အတူ သူ႔​ကို​ေစ့ေစ့​ၾကည့္​လ်က္ “ငါ​တို႔​ကို​ၾကည့္​ပါ”​ဟု ဆို​၏။ ထို​သူ​သည္​လည္း သူ​တို႔​ထံမွ တစ္စုံတစ္ခု​ရ​မည္​ဟု​ေမွ်ာ္လင့္​၍ သူ​တို႔​ကို အာ႐ုံစိုက္​လ်က္​ေန​၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ု​က “ငါ​၌ ေ႐ႊ၊ ေငြ​မ​ရွိ။ သို႔ေသာ္ ရွိ​သည့္​အရာ​ကို သင့္​အား ငါ​ေပး​မည္။ နာဇရက္​ၿမိဳ႕သား​ေယရႈ​ခရစ္ေတာ္​၏​နာမ​ေတာ္​၌ ထ​၍ လမ္းေလွ်ာက္​ေလာ့”​ဟု ဆို​လ်က္ ထို​သူ​၏​လက္ယာ​လက္​ကို​ဆုပ္ကိုင္​၍ ထူမ​လိုက္​ရာ သူ​၏​ေျခ​ႏွင့္​ေျခက်င္းဝတ္​တို႔​သည္ ခ်က္ခ်င္း​သန္မာ​လာ​သျဖင့္ သူ​သည္ ထခုန္​လ်က္​မတ္တတ္​ရပ္​ကာ လမ္းေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ လမ္းေလွ်ာက္​လ်က္၊ ခုန္ေပါက္​လ်က္၊ ဘုရားသခင္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​လ်က္ တမန္ေတာ္​တို႔​ႏွင့္အတူ ဗိမာန္​ေတာ္​ထဲသို႔​ဝင္​ေလ​၏။ ထိုအခါ လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ လမ္းေလွ်ာက္​လ်က္ ဘုရားသခင္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​ေန​ေသာ ထို​သူ​ကို​ျမင္​၍ သူ​သည္ ေပးကမ္း​စြန႔္ႀကဲ​ျခင္း​ကို​ခံ​ရန္ ဗိမာန္​ေတာ္​၏​တင့္တယ္​တံခါး​နား​တြင္ ထိုင္​ေလ့​ရွိ​သူ​ျဖစ္​ေၾကာင္း မွတ္မိ​ၾက​သျဖင့္ ထို​သူ​၌​ျဖစ္ပ်က္​သည့္​အမႈအရာ​အတြက္ အလြန္​အံ့ၾသ​၍​မိန္းေမာ​ေတြေဝ​ၾက​၏။ ထို​သူ​သည္ ေပတ႐ု​ႏွင့္​ေယာဟန္​တို႔​ကို ဖက္​ထား​လ်က္​ေန​စဥ္ လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ အလြန္​အံ့ဩ​၍ ေရွာလမုန္​မုခ္ေဆာင္​ဟု​ေခၚ​သည့္​ေနရာ​၌​ရွိ​ေသာ သူ​တို႔​ထံသို႔ ေျပး​လာ​ၾက​၏။ ေပတ႐ု​သည္ ဤ​အျခင္းအရာ​ကို​ျမင္​လွ်င္ “အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤ​အမႈအရာ​ကို အံ့ၾသ​ၾက​သနည္း။ ထို႔ျပင္ ငါ​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​တန္ခိုး၊ မိမိ​တို႔​အက်င့္​သီလ​အားျဖင့္ ဤ​သူ​လမ္းေလွ်ာက္​ႏိုင္​ရန္ လုပ္​ေပး​ဘိ​သကဲ့သို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ​တို႔​ကို ေစ့ေစ့​ၾကည့္​ေန​ၾက​သနည္း။ အာျဗဟံ​၏​ဘုရား၊ ဣဇက္​၏​ဘုရား၊ ယာကုပ္​၏​ဘုရား၊ ငါ​တို႔​ဘိုးေဘး​မ်ား​၏​ဘုရား​သည္ မိမိ​အမႈေဆာင္​ေယရႈ​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို ထင္ရွား​ေစ​ေတာ္မူ​ၿပီ။ သင္​တို႔​သည္ ထို​အရွင္​ကို ဖမ္းဆီး​အပ္ႏွံ​၍ သူ႔​ကို​လႊတ္​ေပး​မည္​ဟု​ဆုံးျဖတ္​ထား​ေသာ​ပိလတ္​မင္း​ေရွ႕၌ ျငင္းပယ္​ၾက​၏။ သင္​တို႔​သည္ သန႔္ရွင္း​၍​ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​အရွင္​ကို​ျငင္းပယ္​ၿပီး သင္​တို႔​အတြက္ လူသတ္သမား​ကို​လႊတ္​ေပး​ရန္ ေတာင္းဆို​ၾက​ကာ အသက္​ေပးပိုင္​ေသာ​အရွင္​ကို​မူ သင္​တို႔​ကြပ္မ်က္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္​သည္ ထို​အရွင္​ကို ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ ထေျမာက္​ေစ​ေတာ္မူ​၏။ ငါ​တို႔​သည္ ဤ​အမႈအရာ​၏​သက္ေသ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏။ ထို​အရွင္​၏​နာမ​ေတာ္​သည္ ယခု​သင္​တို႔​ျမင္​၍ သင္​တို႔​သိ​ေသာ​ဤ​သူ​အား ထို​နာမ​ေတာ္​ကို​ယုံၾကည္​ျခင္း​အားျဖင့္ သန္စြမ္း​ေစ​ၿပီး ထို​အရွင္​အားျဖင့္ ရရွိ​ေသာ​ယုံၾကည္​ျခင္း​သည္ သင္​တို႔​အားလုံး​ေရွ႕၌ သူ႔​ကို ပကတိ​စုံလင္​ျခင္း​ေပး​ေလ​၏။