တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 28:1-6

ငါ​တို႔​သည္ ေဘးကင္း​စြာ​ေရာက္ရွိ​ၾက​ေသာအခါ ထို​ကြၽန္း​ကို ေမလိေတ​ကြၽန္း​ဟု​ေခၚ​ေၾကာင္း သိ​ရ​ၾက​၏။ ကြၽန္းသား​တို႔​သည္ ငါ​တို႔​အား ထူးျခား​ေသာ​ခ်စ္ခင္​ၾကင္နာ​မႈ​ကို​ျပသ​ၾက​၏။ မိုး​႐ြာ​၍​ခ်မ္းေအး​ေသာေၾကာင့္ သူ​တို႔​သည္ မီး​ဖို​လ်က္ ငါ​တို႔​အားလုံး​ကို လက္ခံ​ႀကိဳဆို​ၾက​၏။ ေပါလု​သည္ ထင္း​မ်ား​ကို​စုစည္း​လ်က္ မီး​ထဲသို႔​ထည့္​လိုက္​ရာ ေႁမြဆိုး​တစ္​ေကာင္​သည္ မီး​အပူရွိန္​ေၾကာင့္ ထြက္လာ​၍ ေပါလု​လက္​၌ တြယ္ကပ္​ေလ​၏။ ကြၽန္းသား​တို႔​သည္ သူ​၏​လက္​မွ​တြဲလဲ​က်​ေန​ေသာ သတၱဝါ​ကို​ျမင္​ေသာအခါ “ဤ​သူ​သည္ အမွန္ပင္ လူသတ္သမား​ျဖစ္​တန္​ရာ​၏။ သူ​သည္ ပင္လယ္​ေဘး​မွ​လြတ္​ခဲ့​ေသာ္လည္း မွ်တ​မႈ​နတ္​ဘုရားမ​က သူ႔​ကို အသက္ရွင္​ခြင့္​မ​ေပး”​ဟု အခ်င္းခ်င္း​ေျပာဆို​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ေပါလု​သည္ ထို​သတၱဝါ​ကို မီး​ထဲသို႔​ခါခ်​လ်က္ မည္သည့္​ေဘးဥပဒ္​မွ် မ​ခံစား​ရ​ေခ်။ ကြၽန္းသား​တို႔​က သူ​သည္ ေယာင္​လာ​ေတာ့​မည္​၊ သို႔မဟုတ္ ႐ုတ္တရက္​လဲက်​၍ ေသဆုံး​လိမ့္မည္​ဟု​ဆို​လ်က္ ေစာင့္ၾကည့္​ေန​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ၾကာျမင့္​စြာ​ေစာင့္ၾကည့္​ေန​ေသာ္လည္း မေကာင္း​သည့္​လကၡဏာ​တစ္စုံတစ္ခု​မွ် သူ​၌​မ​ျဖစ္​သည္​ကို ျမင္​ၾက​ေသာအခါ သူ​တို႔​သည္ စိတ္​ေျပာင္း​သြား​၍ ဤ​သူ​ကား ဘုရား​ျဖစ္​သည္​ဟု​ဆို​ၾက​၏။