တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 28:1-15

ငါ​တို႔​သည္ ေဘးကင္း​စြာ​ေရာက္ရွိ​ၾက​ေသာအခါ ထို​ကြၽန္း​ကို ေမလိေတ​ကြၽန္း​ဟု​ေခၚ​ေၾကာင္း သိ​ရ​ၾက​၏။ ကြၽန္းသား​တို႔​သည္ ငါ​တို႔​အား ထူးျခား​ေသာ​ခ်စ္ခင္​ၾကင္နာ​မႈ​ကို​ျပသ​ၾက​၏။ မိုး​႐ြာ​၍​ခ်မ္းေအး​ေသာေၾကာင့္ သူ​တို႔​သည္ မီး​ဖို​လ်က္ ငါ​တို႔​အားလုံး​ကို လက္ခံ​ႀကိဳဆို​ၾက​၏။ ေပါလု​သည္ ထင္း​မ်ား​ကို​စုစည္း​လ်က္ မီး​ထဲသို႔​ထည့္​လိုက္​ရာ ေႁမြဆိုး​တစ္​ေကာင္​သည္ မီး​အပူရွိန္​ေၾကာင့္ ထြက္လာ​၍ ေပါလု​လက္​၌ တြယ္ကပ္​ေလ​၏။ ကြၽန္းသား​တို႔​သည္ သူ​၏​လက္​မွ​တြဲလဲ​က်​ေန​ေသာ သတၱဝါ​ကို​ျမင္​ေသာအခါ “ဤ​သူ​သည္ အမွန္ပင္ လူသတ္သမား​ျဖစ္​တန္​ရာ​၏။ သူ​သည္ ပင္လယ္​ေဘး​မွ​လြတ္​ခဲ့​ေသာ္လည္း မွ်တ​မႈ​နတ္​ဘုရားမ​က သူ႔​ကို အသက္ရွင္​ခြင့္​မ​ေပး”​ဟု အခ်င္းခ်င္း​ေျပာဆို​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ေပါလု​သည္ ထို​သတၱဝါ​ကို မီး​ထဲသို႔​ခါခ်​လ်က္ မည္သည့္​ေဘးဥပဒ္​မွ် မ​ခံစား​ရ​ေခ်။ ကြၽန္းသား​တို႔​က သူ​သည္ ေယာင္​လာ​ေတာ့​မည္​၊ သို႔မဟုတ္ ႐ုတ္တရက္​လဲက်​၍ ေသဆုံး​လိမ့္မည္​ဟု​ဆို​လ်က္ ေစာင့္ၾကည့္​ေန​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ၾကာျမင့္​စြာ​ေစာင့္ၾကည့္​ေန​ေသာ္လည္း မေကာင္း​သည့္​လကၡဏာ​တစ္စုံတစ္ခု​မွ် သူ​၌​မ​ျဖစ္​သည္​ကို ျမင္​ၾက​ေသာအခါ သူ​တို႔​သည္ စိတ္​ေျပာင္း​သြား​၍ ဤ​သူ​ကား ဘုရား​ျဖစ္​သည္​ဟု​ဆို​ၾက​၏။ ထို​ေနရာ​အနီး​တြင္ ပုဗလိ​ဟု​အမည္​ရွိ​ေသာ​ကြၽန္း​သူႀကီး​၏​ေျမကြက္​မ်ား​ရွိ​၏။ သူ​သည္ ငါ​တို႔​ကို​လက္ခံ​၍ သုံး​ရက္​တိုင္တိုင္ ေကာင္း​စြာ​ဧည့္ခံ​ေလ​၏။ ပုဗလိ​၏​ဖခင္​သည္ အဖ်ားအနာ​ႏွင့္​ဝမ္းကိုက္​ေရာဂါ​ခံစား​ရ​လ်က္ အိပ္ရာ​၌​လဲေလ်ာင္း​ေန​၏။ ေပါလု​သည္ သူ႔​ထံသို႔​ဝင္​ၿပီး ဆုေတာင္း​ေပး​ကာ သူ႔​အေပၚ​လက္​တင္​၍ သူ႔​ကို​က်န္းမာ​ေစ​၏။ ဤ​အရာ​ျဖစ္​ၿပီးေနာက္ ကြၽန္း​ေပၚ​ရွိ​နာမက်န္း​ျဖစ္​ေသာ​အျခား​သူ​မ်ား​လည္း ေပါလု​ထံ​လာ​ၾက​၍ ေရာဂါ​ေပ်ာက္ကင္း​ျခင္း​အခြင့္​ကို​ရ​ၾက​၏။ ထို​သူ​တို႔​သည္ မ်ားစြာ​ေသာ​လက္ေဆာင္​ျဖင့္ ငါ​တို႔​ကို ဂုဏ္ျပဳ​လ်က္ ငါ​တို႔​႐ြက္လႊင့္​ေသာအခါ​၌​လည္း လိုအပ္​သည့္​အရာ​မ်ား​ကို တင္​ေပး​လိုက္​ၾက​၏။ သုံး​လ​ၾကာ​ၿပီးေနာက္ ထို​ကြၽန္း​ေပၚတြင္ ေဆာင္းခို​ေန​သည့္ နတ္​အမႊာ​ညီေနာင္​႐ုပ္​ပါ​အလက္ဇျႏၵိယ​သေဘၤာ​ျဖင့္ ငါ​တို႔​သည္ ႐ြက္လႊင့္​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ သရကုတ္​ၿမိဳ႕​၌​ဆိုက္ကပ္​လ်က္ သုံး​ရက္​ေန​ၿပီးမွ တစ္ဖန္ ႐ြက္လႊင့္​ျပန္​ရာ ေရဂ်ဳန္​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္​ၾက​၏။ ေနာက္​တစ္​ေန႔​တြင္ ေတာင္​ေလ​တိုက္​လာ​သျဖင့္ ဒုတိယ​ေန႔​၌ ေပါတေယာလိ​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္​ၾက​၏။ ထို​ၿမိဳ႕​တြင္ ညီအစ္ကို​တို႔​ကို​ေတြ႕ရွိ​လွ်င္ သူ​တို႔​သည္ ငါ​တို႔​ကို ခုနစ္​ရက္​ခန႔္​ေနထိုင္​ရန္ ဖိတ္ေခၚ​ၾက​၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ငါ​တို႔​သည္ ေရာမ​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္လာ​ၾက​၏။ ငါ​တို႔​အေၾကာင္း​ကို​ၾကား​ေသာ ညီအစ္ကို​တို႔​သည္ ငါ​တို႔​ႏွင့္​ေတြ႕ဆုံ​ရန္ ေရာမ​ၿမိဳ႕​မွ အပၸိ​အရပ္​ႏွင့္ ဧည့္ရိပ္သာ​သုံး​ေဆာင္​ဟု​ေခၚ​ေသာ​အရပ္​တိုင္ေအာင္ လာ​ၾက​၏။ ေပါလု​သည္ ထို​သူ​တို႔​ကို​ျမင္​လွ်င္ ဘုရားသခင္​ကို​ေက်းဇူးတင္​လ်က္ အားတက္​လာ​ေလ​၏။