တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 23:1-35
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 23:1-35 MSBZ
ေပါလုသည္ တရားလႊတ္ေတာ္အဖြဲ႕ကို ေစ့ေစ့ၾကည့္လ်က္ “ညီအစ္ကိုတို႔၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ ၾကည္လင္ေသာအသိစိတ္အျပည့္အဝျဖင့္ ျပဳမူေနထိုင္ခဲ့သည္”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းအာနနိသည္ သူ႔အနီး၌ရပ္ေနေသာသူတို႔အား သူ၏ႏႈတ္ကို႐ိုက္ၾကရန္ အမိန႔္ေပး၏။ ေပါလုကလည္း “ထုံးျဖဴသုတ္ထားသည့္အုတ္႐ိုး၊ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ႐ိုက္ေတာ္မူမည္။ သင္သည္ ထိုင္၍ အကြၽႏ္ုပ္ကို ပညတ္တရားအတိုင္းစစ္ေဆးစီရင္လ်က္ႏွင့္ ပညတ္တရားကိုခ်ိဳးေဖာက္ၿပီး အကြၽႏ္ုပ္ကို႐ိုက္ရန္ အမိန႔္ေပးသေလာ”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ အနီး၌ရပ္ေနေသာသူတို႔က “သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းကို ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုသေလာ”ဟု ဆိုၾက၏။ ေပါလုကလည္း “ညီအစ္ကိုတို႔၊ သူသည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းျဖစ္ေၾကာင္း အကြၽႏ္ုပ္မသိပါ။ အမွန္စင္စစ္ ‘သင့္လူမ်ိဳး၏အႀကီးအကဲကို သင္သည္ မေကာင္းမေျပာရ’ဟု က်မ္းစာ၌ေရးထားသည္”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုသူတို႔ထဲတြင္ တစ္ဖြဲ႕မွာ ဇဒၵဳကဲမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး အျခားတစ္ဖြဲ႕မွာ ဖာရိရွဲမ်ားျဖစ္ၾကသည္ကို ေပါလုသိျမင္လွ်င္ “ညီအစ္ကိုတို႔၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဖာရိရွဲတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ဖာရိရွဲ၏သားလည္း ျဖစ္ပါသည္။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေသလြန္ေသာသူတို႔၏ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေၾကာင့္ စစ္ေဆးစီရင္ခံေနရပါသည္”ဟု တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕တြင္ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေလ၏။ ဤကဲ့သို႔ ေပါလုေျပာဆိုလိုက္ေသာအခါ ဖာရိရွဲႏွင့္ဇဒၵဳကဲတို႔အၾကားတြင္ သေဘာထားကြဲလြဲမႈျဖစ္ေပၚ၍ အစုအေဝးသည္ အုပ္စုကြဲသြားေလ၏။ အေၾကာင္းမူကား ဇဒၵဳကဲတို႔သည္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းမရွိ၊ ေကာင္းကင္တမန္ႏွင့္ဝိညာဥ္လည္းမရွိဟုဆိုၾက၏။ ဖာရိရွဲတို႔မူကား ဤအရာအားလုံးရွိသည္ဟုခံယူၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ေအာ္ဟစ္သံမ်ား က်ယ္ေလာင္လာၿပီး ဖာရိရွဲတို႔အဖြဲ႕မွ က်မ္းျပဳဆရာအခ်ိဳ႕တို႔သည္ထ၍ “ဤသူ၌ မည္သည့္အျပစ္ကိုမွ် ငါတို႔မေတြ႕။ ဝိညာဥ္၊ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးပါးက သူ႔အားႁမြက္ဆိုခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ မည္သို႔နည္း”ဟု ျပင္းထန္စြာျငင္းခုံေျပာဆိုၾက၏။ သေဘာထားကြဲလြဲမႈျပင္းထန္လာ၍ သူတို႔သည္ ေပါလုအား အပိုင္းပိုင္းဆြဲျဖတ္ၾကမည္ကို တပ္မႉးႀကီးသည္ စိုးရိမ္သျဖင့္ စစ္သားမ်ားအား ဆင္းသြား၍ ေပါလုကို သူတို႔ထံမွ အတင္းေခၚေဆာင္လာၿပီး စခန္းထဲသို႔ေခၚသြားရန္ အမိန႔္ေပးေလ၏။ ထိုည၌ သခင္ဘုရားသည္ ေပါလုထံပါး၌ေပၚလာ၍“မစိုးရိမ္ႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား သင္သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ ငါ့အေၾကာင္းကို သက္ေသခံခဲ့သည့္နည္းတူ ေရာမၿမိဳ႕၌လည္း သက္ေသခံရမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ မိုးလင္းေသာအခါ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ပူးေပါင္းႀကံစည္လ်က္ ေပါလုကိုမသတ္ရမခ်င္း မည္သည့္အရာကိုမွ် မစားမေသာက္ရန္ က်ိန္ဆိုၾက၏။ ဤလွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္မႈတြင္ပါဝင္ေသာသူမ်ားသည္ အေယာက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ရွိၾက၏။ သူတို႔သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားထံ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ “အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ေပါလုကိုမသတ္ရမခ်င္း မည္သည့္အစာကိုမွ် မျမည္းမစမ္းဟု အေလးအနက္က်ိန္ဆိုထားၾကပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ယခု အရွင္တို႔သည္ တရားလႊတ္ေတာ္အဖြဲ႕ႏွင့္အတူ ေပါလု၏အမႈကို ပို၍တိက်စြာစစ္ေဆးလိုဟန္ျပဳလ်က္ သူ႔ကို အရွင္တို႔ထံသို႔ေခၚေဆာင္လာရန္တပ္မႉးႀကီးအား ေလွ်ာက္ထားၾကပါ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ဤေနရာသို႔ သူမေရာက္လာမီ သူ႔ကိုသတ္ရန္ အသင့္ရွိေနပါမည္”ဟု ေျပာၾကားၾက၏။ သို႔ေသာ္ ေပါလုႏွမ၏သားသည္ ထိုေခ်ာင္းေျမာင္းသတ္ျဖတ္မည့္အစီအစဥ္ကိုၾကားလွ်င္ စခန္းထဲသို႔ဝင္၍ ေပါလုအား ေျပာျပေလ၏။ ထိုအခါ ေပါလုသည္ တပ္မႉးတစ္ေယာက္ကိုေခၚ၍ “ဤလူငယ္သည္ တပ္မႉးႀကီးအား ေျပာျပစရာတစ္စုံတစ္ခုရွိပါသျဖင့္ သူ႔ကို တပ္မႉးႀကီးထံ ေခၚသြားေပးပါ”ဟု ဆိုေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ တပ္မႉးသည္ သူ႔ကိုေခၚေဆာင္၍ တပ္မႉးႀကီးထံသို႔ သြားၿပီးလွ်င္ “အက်ဥ္းသားေပါလုက အကြၽႏ္ုပ္ကိုေခၚ၍ ဤလူငယ္ကို အရွင့္ထံေခၚလာရန္ ေတာင္းဆိုပါသည္။ သူ၌ အရွင့္ထံေလွ်ာက္ထားစရာ တစ္စုံတစ္ခုရွိပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ တပ္မႉးႀကီးသည္ ထိုလူငယ္၏လက္ကိုဆြဲ၍ သီးသန႔္ေခၚထုတ္သြားကာ “ငါ့ကိုေျပာျပစရာရွိသည့္အရာကား မည္သည့္အရာနည္း”ဟု ေမးျမန္းေလ၏။ ထိုလူငယ္ကလည္း “ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေပါလုကို ပို၍တိက်စြာေမးျမန္းလိုဟန္ျပဳလ်က္ မနက္ျဖန္ သူ႔ကို တရားလႊတ္ေတာ္ထံသို႔ေခၚေဆာင္သြားရန္ အရွင့္အား ေတာင္းဆိုမည္ဟုသေဘာတူဆုံးျဖတ္ထားၾကပါသည္။ သို႔ရာတြင္ သူတို႔ကို မလိုက္ေလ်ာပါႏွင့္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔ထဲမွ လူေလးဆယ္ေက်ာ္တို႔သည္ သူ႔ကိုေခ်ာင္းေျမာင္းေနၾကပါသည္။ သူတို႔သည္ ေပါလုကိုမသတ္ရမခ်င္း မစားမေသာက္ရန္ က်ိန္ဆိုထားၾကပါသည္။ ယခုပင္ သူတို႔သည္ အသင့္ရွိလ်က္ အရွင္၏သေဘာတူခ်က္ကို ေစာင့္ေနၾကပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထိုအခါ တပ္မႉးႀကီးက “ဤအရာမ်ားကို ငါ့အား သင္ေျပာျပေၾကာင္း မည္သူ႔ကိုမွ် မေျပာႏွင့္”ဟု အမိန႔္ေပးၿပီးလွ်င္ ထိုလူငယ္ကို ျပန္လႊတ္လိုက္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ တပ္မႉးႀကီးသည္ တပ္မႉးႏွစ္ဦးကိုေခၚ၍ “ညကိုးနာရီအခ်ိန္၌ ဆီဇာရီးယားၿမိဳ႕သို႔သြားရန္ စစ္သားႏွစ္ရာ၊ လွံတပ္သားႏွစ္ရာႏွင့္ ျမင္းတပ္သားခုနစ္ဆယ္တို႔ကို ျပင္ဆင္ၾကေလာ့။ ေပါလုစီးနင္းရန္ တိရစာၦန္မ်ားကိုလည္း အသင့္ျပင္ထားလ်က္ သူ႔ကို ဘုရင္ခံေဖလဇ္မင္းထံ ေဘးကင္းစြာပို႔ေဆာင္ေလာ့”ဟု မွာၾကားေလ၏။ ထို႔ေနာက္ စာကို ဤသို႔ေရးပို႔လိုက္ေလ၏။ “ကေလာဒိလုသိသည္ ျမတ္ေသာဘုရင္ခံေဖလဇ္မင္းကို ႏႈတ္ခြန္းဆက္သလိုက္ပါသည္။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ဤသူကိုဖမ္းဆီး၍ သတ္မည္ျပဳစဥ္ သူသည္ ေရာမႏိုင္ငံသားျဖစ္ေၾကာင္း ၾကားသိရသျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ စစ္သားမ်ားႏွင့္အတူသြား၍ သူ႔ကို ကယ္ခဲ့ပါသည္။ သူတို႔သည္ မည္သည့္ျပစ္မႈျဖင့္ သူ႔ကိုစြဲဆိုၾကေၾကာင္းသိလို၍ သူတို႔၏တရားလႊတ္ေတာ္ထံသို႔ သူ႔ကိုေခၚေဆာင္သြားခဲ့ရာ သူသည္ သူတို႔၏ပညတ္တရားႏွင့္ဆိုင္ေသာျပႆနာမ်ားအတြက္ စြဲဆိုခံေနရျခင္းျဖစ္ၿပီး ေသဒဏ္၊ သို႔မဟုတ္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံထိုက္ေသာအျပစ္မရွိေၾကာင္း အကြၽႏ္ုပ္ေတြ႕ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ကိုလုပ္ႀကံရန္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ၾကသည္ဟု သတင္းရသျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အရွင့္ထံသို႔ သူ႔ကို ခ်က္ခ်င္းေစလႊတ္လိုက္ပါသည္။ စြပ္စြဲေသာသူတို႔အားလည္း သူ႔အေပၚစြပ္စြဲခ်က္မ်ားကို အရွင့္ထံ တင္ျပေလွ်ာက္ထားၾကရန္ ၫႊန္ၾကားထားပါသည္။” ထိုအခါ စစ္သားမ်ားသည္ သူတို႔အား မွာၾကားထားသည့္အတိုင္း ေပါလုကိုေခၚ၍ အႏၲိပတရိၿမိဳ႕အထိ ညတြင္းခ်င္း ပို႔ေဆာင္ၾက၏။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ျမင္းတပ္သားတို႔ကို ေပါလုႏွင့္အတူခရီးဆက္သြားေစ၍ သူတို႔သည္ စခန္းသို႔ျပန္လာၾက၏။ ျမင္းတပ္သားတို႔သည္ ဆီဇာရီးယားၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လွ်င္ စာကို ဘုရင္ခံအားေပးအပ္ကာ ေပါလုကိုလည္း သူ႔ထံသို႔အပ္ၾက၏။ ဘုရင္ခံသည္ စာကိုဖတ္ၿပီးေနာက္ ေပါလုအား မည္သည့္ျပည္သားျဖစ္သနည္းဟုေမး၍ ဆီလီဆီးယားျပည္သားျဖစ္ေၾကာင္း ၾကားသိလွ်င္ “သင့္ကိုစြပ္စြဲေသာသူမ်ားေရာက္လာၾကေသာအခါ သင့္အမႈကို ငါၾကားနာမည္”ဟု ဆိုလ်က္ ေပါလုကို ေဟ႐ုဒ္မင္း၏႐ုံးေတာ္တြင္ ေစာင့္ၾကပ္ထားရန္ အမိန႔္ေပးေလ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
