တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 21:1-40
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 21:1-40 MSBZ
ငါတို႔သည္ သူတို႔ထံမွခြဲခြာ၍ ႐ြက္လႊင့္ကာ ေကာသကြၽန္းသို႔ တိုက္႐ိုက္သြားၾက၏။ ေနာက္တစ္ေန႔၌ ေရာဒုကြၽန္းသို႔ေရာက္၍ ထိုေနရာမွတစ္ဖန္ ပါတရၿမိဳ႕သို႔ သြားၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ဖိုနီးရွားနယ္သို႔ကူးသြားမည့္သေဘၤာတစ္စင္းကိုေတြ႕သျဖင့္ ထိုသေဘၤာစီး၍ ႐ြက္လႊင့္ၾက၏။ ဆိုက္ပရပ္ကြၽန္းကိုျမင္ၾကေသာအခါ ထိုကြၽန္းကို လက္ဝဲဘက္မွျဖတ္ေက်ာ္လ်က္ ဆီးရီးယားျပည္သို႔ ႐ြက္လႊင့္ၾက၏။ သေဘၤာသည္ တိုင္ရာၿမိဳ႕၌ ကုန္ပစၥည္းခ်ရန္ရွိေသာေၾကာင့္ ထိုၿမိဳ႕တြင္ဆိုက္ေလ၏။ ငါတို႔သည္ တပည့္ေတာ္တို႔ကိုေတြ႕၍ ထိုအရပ္၌ ခုနစ္ရက္ေနၾက၏။ သူတို႔သည္ ေပါလုအား ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔တက္မသြားရန္ ဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ေျပာၾက၏။ သို႔ေသာ္ ထိုေန႔ရက္မ်ားေစ့ေသာအခါ ငါတို႔သည္ ခရီးဆက္ရန္ ထြက္ခြာၾက၏။ သူတို႔အားလုံးသည္ ဇနီး၊ သားသမီးမ်ားႏွင့္အတူ ၿမိဳ႕ျပင္အထိ ငါတို႔ကိုလိုက္ပို႔ၾက၏။ ငါတို႔သည္ ပင္လယ္ကမ္းေျခတြင္ ဒူးေထာက္လ်က္ဆုေတာင္းၿပီးေနာက္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးႏႈတ္ဆက္ၾက၍ ငါတို႔သည္ သေဘၤာေပၚသို႔တက္ကာ သူတို႔သည္မိမိတို႔အိမ္သို႔ ျပန္သြားၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ပေတာလင္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္၍ တိုင္ရာၿမိဳ႕မွ ငါတို႔ထြက္လာသည့္ ပင္လယ္ခရီးၿပီးဆုံးေလ၏။ ငါတို႔သည္ ထိုၿမိဳ႕၌ရွိေသာညီအစ္ကိုမ်ားကိုႏႈတ္ဆက္၍ သူတို႔ႏွင့္အတူ တစ္ရက္ေနၾက၏။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ထြက္ခြာ၍ ဆီဇာရီးယားၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ၿပီးလွ်င္ ေ႐ြးေကာက္ခံရသူခုနစ္ဦးထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းေဟာေျပာသူ ဖိလိပၸဳ၏အိမ္သို႔ဝင္၍ သူ႔ထံ၌တည္းခိုၾက၏။ ထိုသူ၌ ပေရာဖက္ျပဳေဟာေျပာသည့္ အပ်ိဳကညာသမီးေလးေယာက္ရွိ၏။ ရက္အတန္ၾကာေနၿပီးေသာအခါ အာဂဗုအမည္ရွိေသာ ပေရာဖက္တစ္ဦးသည္ ယုဒျပည္မွဆင္းလာ၏။ ထိုသူသည္ ငါတို႔ထံလာ၍ ေပါလု၏ခါးပန္းကိုယူၿပီးလွ်င္ မိမိ၏ေျခႏွင့္လက္တို႔ကို ခ်ည္ေႏွာင္ကာ “ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ဤခါးပန္းပိုင္ရွင္ကို ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕တြင္ ဤကဲ့သို႔ခ်ည္ေႏွာင္၍ လူမ်ိဳးျခားတို႔လက္သို႔ အပ္ႏွံၾကလိမ့္မည္ဟု သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္မိန႔္ေတာ္မူ၏”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ ငါတို႔ႏွင့္ေဒသခံတို႔သည္ ေပါလုအား ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔တက္မသြားရန္ ေတာင္းပန္ၾက၏။ ထိုအခါ ေပါလုက “သင္တို႔သည္ ငိုေႂကြးလ်က္၊ ငါ၏စိတ္ႏွလုံးကိုေၾကကြဲေစလ်က္ မည္သည့္အရာကို ျပဳၾကသနည္း။ ငါသည္ သခင္ေယရႈ၏နာမေတာ္အတြက္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းခံရရန္သာမက အေသခံရန္ပင္ အသင့္ရွိသည္”ဟု ျပန္ေျပာ၏။ ငါတို႔သည္ သူ႔ကိုေဖ်ာင္းဖ်၍မရသျဖင့္ “သခင္ဘုရား၏အလိုေတာ္အတိုင္းျဖစ္ပါေစ”ဟု ဆိုလ်က္ တိတ္ဆိတ္သြားၾက၏။ ထိုေန႔ရက္မ်ားလြန္ၿပီးေနာက္ ငါတို႔သည္ ထုပ္ပိုးျပင္ဆင္လ်က္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ တက္သြားၾက၏။ ဆီဇာရီးယားၿမိဳ႕မွ တပည့္ေတာ္အခ်ိဳ႕တို႔သည္လည္း ငါတို႔ႏွင့္အတူလိုက္ပါ၍ ငါတို႔တည္းခိုရန္စီစဥ္ထားသည့္ ကနဦးတပည့္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ဆိုက္ပရပ္ကြၽန္းသား မနာသုန္ထံသို႔ ေခၚသြားၾက၏။ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ ငါတို႔ေရာက္ၾကေသာအခါ ညီအစ္ကိုမ်ားသည္ ငါတို႔ကို လႈိက္လွဲစြာႀကိဳဆိုၾက၏။ ေနာက္တစ္ေန႔၌ ေပါလုသည္ ငါတို႔ႏွင့္အတူ ယာကုပ္ထံသို႔ဝင္လွ်င္ အသင္းေတာ္အႀကီးအကဲအားလုံးတို႔သည္လည္း ေရာက္ေနၾက၏။ ေပါလုသည္ သူတို႔ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးလွ်င္ မိမိ၏အမႈေတာ္လုပ္ငန္းအားျဖင့္ လူမ်ိဳးျခားတို႔၌ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူေသာ အေၾကာင္းအရာတို႔ကို တစ္ခုခ်င္းေျပာျပေလ၏။ ထိုသူတို႔သည္ၾကားလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းၾက၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ေပါလုအား “ငါတို႔ညီ၊ သင္သိျမင္သည့္အတိုင္း ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔တြင္ ယုံၾကည္လာသူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာရွိ၍ သူတို႔အားလုံးသည္ ပညတ္တရား၌ စိတ္အားထက္သန္သူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ သင္သည္ လူမ်ိဳးျခားတို႔ထဲ၌ေနထိုင္ၾကေသာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးအားလုံးတို႔အား ကေလးမ်ားကို အေရဖ်ားလွီးျခင္းမေပးၾကရန္ႏွင့္ ဓေလ့ထုံးစံအတိုင္း မလိုက္ေလွ်ာက္ၾကရန္ ေျပာဆိုလ်က္ ေမာေရွ၏တရားကိုစြန႔္ပယ္ရန္ သြန္သင္ေနသည္ဟု သင့္အေၾကာင္းကို သူတို႔ၾကားသိထား၏။ သို႔ျဖစ္၍ မည္သို႔ျပဳၾကမည္နည္း။ သင္ေရာက္ရွိေနေၾကာင္း သူတို႔ၾကားၾကမည္ေသခ်ာ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သင့္ကို ငါတို႔ေျပာသည့္အတိုင္း ျပဳပါေလာ့။ ငါတို႔တြင္ အဓိ႒ာန္ျပဳထားေသာ လူေလးဦးရွိ၏။ ထိုသူတို႔ကို ေခၚသြား၍ သူတို႔ႏွင့္အတူ သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္းဝတ္ကိုခံယူလ်က္ သူတို႔ေခါင္းကို ေခါင္းတုံးရိတ္ရန္ သူတို႔အတြက္ စရိတ္ခံေပးပါေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သူတို႔ၾကားသိထားေသာသတင္းသည္ မဟုတ္မမွန္ဘဲ သင္ကိုယ္တိုင္ ပညတ္တရားကိုေစာင့္ထိန္းလ်က္ လိုက္ေလွ်ာက္ေနေၾကာင္း သူတို႔အားလုံးသိၾကလိမ့္မည္။ လူမ်ိဳးျခားတို႔ထဲမွ ယုံၾကည္လာေသာသူတို႔အတြက္မူကား ႐ုပ္တုအားပူေဇာ္ထားေသာအရာ၊ ေသြး၊ လည္ညႇစ္သတ္ထားေသာတိရစာၦန္ႏွင့္ တရားႏွင့္မညီေမထုန္ျပဳျခင္းတို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရန္ ငါတို႔ဆုံးျဖတ္၍ စာေရးသားေပးပို႔ၾကၿပီ”ဟု ဆိုၾက၏။ ထိုအခါ ေပါလုသည္ ထိုလူေလးဦးတို႔ကိုေခၚ၍ ေနာက္တစ္ေန႔၌ သူတို႔ႏွင့္အတူ သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္းဝတ္ကိုခံယူလ်က္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲသို႔ဝင္ကာ သူတို႔တစ္ဦးစီအတြက္ ပူေဇာ္သကၠာဆက္သမည့္အခ်ိန္ျဖစ္သည့္ သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္းဝတ္ကိုခံယူသည့္ ေန႔ရက္မ်ားၿပီးဆုံးမည့္အခ်ိန္ကို အသိေပးေလ၏။ ခုနစ္ရက္ကာလျပည့္လုနီးေသာအခါ အာရွျပည္မွလာေသာဂ်ဴးလူမ်ိဳးအခ်ိဳ႕တို႔သည္ ေပါလုကို ဗိမာန္ေတာ္၌ေတြ႕ၾကလွ်င္ လူထုပရိသတ္အားလုံးကို ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေစ၍ သူ႔ကိုဖမ္းဆီးကာ “အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔၊ ကူညီၾကပါ။ ဤသူသည္ လူမ်ိဳးေတာ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ပညတ္တရားကိုလည္းေကာင္း၊ ဤေနရာကိုလည္းေကာင္း ဆန႔္က်င္လ်က္ အရပ္ရပ္တို႔၌ လူအေပါင္းတို႔အား သြန္သင္ေနသူျဖစ္၏။ ထိုမွ်မက ဂရိလူမ်ိဳးတို႔ကိုလည္း ဗိမာန္ေတာ္ထဲသို႔ေခၚေဆာင္လာ၍ ဤသန႔္ရွင္းရာဌာနကို ညစ္ညဴးေစပါၿပီ”ဟု ေအာ္ဟစ္ၾက၏။ ထိုသို႔ဆိုျခင္းမွာ သူတို႔သည္ ဧဖက္ၿမိဳ႕သား တေရာဖိမ္ကို ေပါလုႏွင့္အတူ ၿမိဳ႕ထဲ၌ေတြ႕ခဲ့သျဖင့္ ေပါလုသည္ ထိုသူကို ဗိမာန္ေတာ္ထဲသို႔ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္ဟု ထင္မွတ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ထိုအခါ တစ္ၿမိဳ႕လုံးဆူပူလႈပ္ရွား၍ လူတို႔သည္ ေျပးလာၾကကာ ေပါလုကိုဖမ္းဆီးလ်က္ ဗိမာန္ေတာ္အျပင္သို႔ ဆြဲထုတ္ၿပီးလွ်င္ တံခါးမ်ားကို ခ်က္ခ်င္းပိတ္လိုက္ၾက၏။ လူတို႔သည္ ေပါလုကိုသတ္ရန္ ႀကိဳးစားေနၾကစဥ္ ေဂ်႐ုဆလင္တစ္ၿမိဳ႕လုံး ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနသည္ဟူေသာသတင္းသည္ တပ္ဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕၏တပ္မႉးႀကီးထံ ေရာက္ေလ၏။ သူသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ စစ္သားတို႔ႏွင့္တပ္မႉးတို႔ကိုေခၚ၍ သူတို႔ထံသို႔ ေျပးဆင္းလာ၏။ လူတို႔သည္ တပ္မႉးႀကီးႏွင့္စစ္သားမ်ားကိုျမင္လွ်င္ ေပါလုကို႐ိုက္ႏွက္ေနျခင္းမွ ရပ္တန႔္ၾက၏။ ထိုအခါ တပ္မႉးႀကီးသည္ အနီးသို႔ေရာက္လာ၍ ေပါလုကိုဖမ္းဆီးကာ သံႀကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ခ်ည္ေႏွာင္ထားရန္ အမိန႔္ေပးၿပီးလွ်င္ ေပါလုသည္ မည္သူျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ မည္သည့္အမႈျပဳခဲ့ေၾကာင္းကို ေမးျမန္းေလ၏။ သို႔ေသာ္ လူထုပရိသတ္ထဲမွ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးေအာ္ဟစ္ေနၾက၍ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ တပ္မႉးသည္ အျဖစ္မွန္ကိုမသိႏိုင္သျဖင့္ ေပါလုကို စခန္းထဲသို႔ေခၚေဆာင္သြားရန္ အမိန႔္ေပးေလ၏။ ေပါလုသည္ ေလွကားနားသို႔ေရာက္ေသာအခါ လူတို႔၏အၾကမ္းဖက္မႈေၾကာင့္ စစ္သားမ်ားသည္ သူ႔ကို ခ်ီမ၍ေခၚသြားၾကရ၏။ အေၾကာင္းမူကား မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ ေနာက္မွလိုက္လာ၍ “သူ႔ကိုသုတ္သင္လိုက္ပါ”ဟု ေအာ္ဟစ္ေနၾက၏။ သူ႔ကို စခန္းထဲသို႔ေခၚေဆာင္သြားမည္ျပဳစဥ္တြင္ ေပါလုသည္ တပ္မႉးႀကီးအား “သင္ႏွင့္အနည္းငယ္ အကြၽႏ္ုပ္စကားေျပာခြင့္ရမည္ေလာ”ဟု ဆို၏။ တပ္မႉးႀကီးကလည္း “သင္သည္ ဂရိစကားကိုေျပာတတ္သေလာ။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္သည္ ဤေန႔မ်ားမတိုင္မီက ပုန္ကန္ထႂကြလ်က္ အၾကမ္းဖက္သမားေလးေထာင္ကို ေတာကႏၲာရထဲသို႔ ေခၚေဆာင္သြားသည့္ အီဂ်စ္အမ်ိဳးသားမဟုတ္ေလာ”ဟု ေမးေလ၏။ ေပါလုကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ဆီလီဆီးယားျပည္၏ထင္ရွားေသာၿမိဳ႕ျဖစ္သည့္ တာရႈၿမိဳ႕မွလာေသာ ျပည္သားတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ လူတို႔အား စကားေျပာခြင့္ျပဳရန္ သင့္ကို အကြၽႏ္ုပ္ေတာင္းပန္ပါသည္”ဟု ဆိုေလ၏။ တပ္မႉးႀကီးကလည္း ခြင့္ျပဳသျဖင့္ ေပါလုသည္ ေလွကားေပၚတြင္ရပ္လ်က္ လူတို႔အား လက္ရိပ္ျပရာ အလြန္တိတ္ဆိတ္သြားေလ၏။ ထိုအခါ သူသည္ ေဟၿဗဲဘာသာစကားျဖင့္ ေျပာၾကားလ်က္
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
