တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 20:1-16
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 20:1-16 MSBZ
ထို႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈ ရပ္တန႔္သြားၿပီးေနာက္ ေပါလုသည္ တပည့္ေတာ္တို႔ကိုေခၚ၍ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ကာ သူတို႔အား ႏႈတ္ဆက္ၿပီးလွ်င္ မာေကေဒါနိျပည္သို႔ထြက္ခြာသြားေလ၏။ ထိုေဒသမ်ားကိုျဖတ္သြားရင္း မ်ားစြာေသာတရားစကားတို႔ျဖင့္ တပည့္ေတာ္တို႔ကို တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ၿပီးလွ်င္ ဂရိျပည္သို႔ေရာက္လာ၏။ ထိုျပည္၌ သုံးလေနၿပီးေနာက္ ဆီးရီးယားျပည္သို႔ ႐ြက္လႊင့္မည္ျပဳစဥ္တြင္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ သူ႔ကိုလုပ္ႀကံရန္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ၾကသျဖင့္ မာေကေဒါနိျပည္ကိုျဖတ္၍ ျပန္သြားရန္ ဆုံးျဖတ္ေလ၏။ ေပါလုႏွင့္အတူလိုက္ပါေသာသူတို႔မွာ ေဗရိၿမိဳ႕သား ပု႐ု၏သားေသာပတ႐ု၊ သက္သာေလာနိတ္ၿမိဳ႕သား အာရိတၱာခုႏွင့္ေသကုႏၵဳ၊ ေဒရေဗၿမိဳ႕သား ဂါယု၊ တိေမာေသ၊ အာရွျပည္သား တုခိတ္ႏွင့္တေရာဖိမ္တို႔ျဖစ္ၾက၏။ သူတို႔သည္ ဦးစြာသြားႏွင့္ၿပီး တေရာၿမိဳ႕တြင္ ငါတို႔ကိုေစာင့္ေနၾက၏။ တေဆးမဲ့မုန႔္ပြဲေတာ္ေန႔မ်ားလြန္ေသာအခါ ငါတို႔သည္ ဖိလိပၸိၿမိဳ႕မွ ႐ြက္လႊင့္၍ ငါးရက္အတြင္း တေရာၿမိဳ႕၌ရွိေသာထိုသူတို႔ထံသို႔ ေရာက္ၿပီးလွ်င္ ထိုၿမိဳ႕တြင္ ခုနစ္ရက္ေနၾက၏။ ရက္သတၱပတ္၏ပထမေန႔တြင္ ငါတို႔သည္ မုန႔္ကိုဖဲ့ရန္ စုေဝးၾက၏။ ေပါလုသည္ သူတို႔ႏွင့္ေဆြးေႏြးေျပာဆိုလ်က္ေန၏။ သူသည္ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ထြက္ခြာရန္ႀကံ႐ြယ္ထားသည္ျဖစ္၍ သန္းေခါင္အခ်ိန္တိုင္ေအာင္ တရားစကားကို ဆက္၍ေဟာေျပာေလ၏။ ငါတို႔စုေဝးရာအထက္ခန္းတြင္ မီးခြက္အေျမာက္အျမားထြန္းထား၏။ ဥတုခုအမည္ရွိေသာ လူငယ္တစ္ဦးသည္ ျပတင္းေပါက္အေပၚ၌ထိုင္၍ အလြန္အမင္းအိပ္ငိုက္ေန၏။ ေပါလုသည္ ၾကာျမင့္စြာေဆြးေႏြးေျပာဆိုေသာအခါ သူသည္ အိပ္ေမာက်၍ တတိယထပ္မွ ေအာက္သို႔ ျပဳတ္က်သြားေလ၏။ သူ႔ကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္ေသာအခါ ေသဆုံးေနသည္ကို ေတြ႕ၾက၏။ ထိုအခါ ေပါလုသည္ ဆင္းလာ၍ သူ႔အေပၚ မိမိကိုယ္ကိုလွဲ၍ ဖက္ထားၿပီးလွ်င္ “႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲမျဖစ္ၾကႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား သူ႔အသက္သည္ သူ၌ရွိ၏”ဟု ဆိုေလ၏။ ထို႔ေနာက္ အေပၚသို႔ျပန္တက္ၿပီးလွ်င္ မုန႔္ကိုဖဲ့၍ စားသုံးကာ မိုးလင္းသည္အထိ ၾကာျမင့္စြာေျပာဆိုၿပီးမွ ထြက္ခြာသြားေလ၏။ သူတို႔သည္ အသက္ရွင္လ်က္ရွိေသာလူငယ္ကို ေခၚေဆာင္သြားကာ အလြန္စိတ္သက္သာရာရၾက၏။ ငါတို႔သည္ ေပါလုကို အႆုၿမိဳ႕၌သေဘၤာေပၚေခၚတင္ရန္ စီစဥ္လ်က္ သေဘၤာဆီသို႔ ဦးစြာသြားၿပီးလွ်င္ ထိုၿမိဳ႕သို႔ ႐ြက္လႊင့္ၾက၏။ ဤသို႔စီစဥ္ျခင္းမွာ ေပါလုသည္ ကုန္းေၾကာင္းသြားရန္စီစဥ္ထား၍ ထိုသို႔မွာၾကားခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ သူသည္ အႆုၿမိဳ႕တြင္ ငါတို႔ႏွင့္ဆုံေသာအခါ ငါတို႔သည္ သူ႔ကို သေဘၤာေပၚေခၚတင္၍ မိတုလင္ၿမိဳ႕သို႔ သြားၾက၏။ ထိုၿမိဳ႕မွ တစ္ဖန္႐ြက္လႊင့္ၾကၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ခိအုကြၽန္း၏တစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၾက၏။ ထိုမွ တစ္ေန႔ၾကာေသာ္ သာမုကြၽန္းသို႔ဝင္၍ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ မိလက္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ၾက၏။ ဤသို႔ခရီးျပဳျခင္းမွာ ေပါလုသည္ အာရွျပည္တြင္ အခ်ိန္မကုန္ေစရန္ ဧဖက္ၿမိဳ႕၌မဆိုက္ဘဲ႐ြက္လႊင့္သြားမည္ဟု ဆုံးျဖတ္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ သူသည္ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ပင္ေတကုေတၱပြဲေန႔တြင္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လိုသည္ျဖစ္၍ ခရီးကိုလ်င္ျမန္စြာျပဳေန၏။