တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 2:41-47

ထိုအခါ ေပတ႐ု​၏​စကား​ကို​လက္ခံ​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ဗတၱိဇံ​ခံ​ၾက​သျဖင့္ ထို​ေန႔​၌ လူ​ေပါင္း​သုံးေထာင္​ခန႔္မွ်​တိုးပြား​လာ​၏။ ထို​သူ​တို႔​သည္ တမန္ေတာ္​တို႔​၏​သြန္သင္​ခ်က္​ကို​ခံယူ​ျခင္း၊ မုန႔္​ဖဲ့​ျခင္း၊ မိတ္သဟာယ​ဖြဲ႕​ျခင္း​ႏွင့္ ဆုေတာင္း​ျခင္း​အမႈ​တို႔​ကို အစဥ္တစိုက္​ျပဳ​ၾက​၏။ လူ​အေပါင္း​တို႔​၌ ေၾကာက္​စိတ္​ျဖစ္ေပၚ​ၾက​ၿပီး တမန္ေတာ္​တို႔​သည္​လည္း မ်ားစြာ​ေသာ​အံ့ဩဖြယ္ရာ​မ်ား​ႏွင့္ နိမိတ္​လကၡဏာ​တို႔​ကို​ျပဳ​ၾက​၏။ ယုံၾကည္​သူ​အားလုံး​တို႔​သည္ တစ္စုတစ္ေဝး​တည္း​ေန​လ်က္ ရွိသမွ်​တို႔​ကို စုေပါင္း​ပိုင္ဆိုင္​ၾက​ကာ ဥစၥာ​ပစၥည္း​မ်ား​ႏွင့္ မိမိ​တို႔​ပိုင္ဆိုင္​ေသာ​အရာ​မ်ား​ကို ေရာင္းခ်​ၿပီးလွ်င္ ၎​တို႔​ကို တစ္ဦးခ်င္းစီ​၌​လိုအပ္​မႈ​ရွိ​သည့္​အတိုင္း အားလုံး​တို႔​အား ခြဲေဝ​ေပးကမ္း​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ ေန႔တိုင္း တညီတၫြတ္တည္း​ျဖင့္ ဗိမာန္​ေတာ္​၌ အစဥ္တစိုက္​စုေဝး​ၾက​၍ တစ္အိမ္​ၿပီး​တစ္အိမ္​မုန႔္​ဖဲ့​ျခင္း​အမႈ​ကို​ျပဳ​လ်က္ ေစတနာ​စိတ္​ႏွင့္​႐ႊင္ျမဴး​ေသာ​စိတ္​တို႔​ျဖင့္ အစားအစာ​ကို ေဝမွ်​စား​ေသာက္​ၾက​ကာ ဘုရားသခင္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​လ်က္ လူ​အေပါင္း​တို႔​ေရွ႕တြင္ မ်က္ႏွာရ​ၾက​၏။ သခင္​ဘုရား​သည္​လည္း ကယ္တင္​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​သူ​တို႔​၏​အေရအတြက္​ကို ေန႔​စဥ္​ႏွင့္အမွ်​တိုးပြား​ေစ​ေတာ္မူ​၏။