တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 2:32-39

ဘုရားသခင္​သည္ ထို​ေယရႈ​ကို ထေျမာက္​ေစ​ေတာ္မူ​၏။ ငါ​တို႔​အားလုံး​သည္ ဤ​အေၾကာင္းအရာ​၏​သက္ေသ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏။ ထိုသို႔​ေယရႈ​သည္ ဘုရားသခင္​၏​လက္ယာ​ေတာ္​ဘက္​၌ ခ်ီးေျမႇာက္​ျခင္း​ကို​ခံရ​ၿပီးေနာက္ ကတိ​ထား​ေတာ္မူ​သည့္​သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​ကို ခမည္းေတာ္​ထံမွ​ခံယူ​ရရွိ​လ်က္ သင္​တို႔​ေတြ႕ျမင္​ၾကားသိ​သည့္​အတိုင္း ထို​ဝိညာဥ္​ေတာ္​ကို​သြန္းေလာင္း​ေတာ္မူ​၏။ ဒါဝိဒ္​သည္ ေကာင္းကင္​ဘုံ​သို႔​တက္​သြား​ခဲ့​သည္​မ​ဟုတ္။ သို႔ေသာ္ သူ​က ‘ထာဝရ​ဘုရား​သည္ ငါ​၏​သခင္​ဘုရား​အား သင့္​ရန္သူ​တို႔​ကို သင္​၏​ေျခ​တင္ခုံ​အျဖစ္ ငါ​ခ်​ထား​သည့္​တိုင္ေအာင္ ငါ​၏​လက္ယာ​ဘက္​၌ ထိုင္​ေန​ေလာ့​ဟု​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏’​ဟူ၍ ဆို​ေလ​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္​သည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌ သင္​တို႔​တင္​ခဲ့​ေသာ​ထို​ေယရႈ​ကို သခင္​အရာ​၌​လည္းေကာင္း၊ ခရစ္ေတာ္​အရာ​၌​လည္းေကာင္း ခန႔္ထား​ေတာ္မူ​ေၾကာင္း အစၥေရး​တစ္မ်ိဳးလုံး​သည္ ေသခ်ာ​စြာ​သိမွတ္​ၾက​ပါေစ”​ဟု ေဟာေျပာ​ေလ​၏။ လူ​တို႔​သည္ ထို​စကား​ကို​ၾကား​ရ​ေသာအခါ စိတ္ႏွလုံး​ထဲ၌ စူးနစ္​စြာ​ခံစား​ရ​လ်က္ ေပတ႐ု​ႏွင့္​အျခား​ေသာ​တမန္ေတာ္​တို႔​အား “ညီအစ္ကို​တို႔၊ ငါ​တို႔​မည္သို႔​ျပဳ​ရ​မည္နည္း”​ဟု ေမးျမန္း​ၾက​၏။ ေပတ႐ု​က​လည္း “သင္​တို႔​၏​အျပစ္​မ်ား​ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ေက်းဇူး​အတြက္ ေနာင္တရ​၍ သင္​တို႔​တစ္ဦးစီ​သည္ ေယရႈ​ခရစ္ေတာ္​၏​နာမ​ေတာ္​၌ ဗတၱိဇံ​ခံ​ၾက​ေလာ့။ ထိုအခါ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​တည္းဟူေသာ ေကာင္းခ်ီး​လက္ေဆာင္​ကို ရရွိ​ၾက​လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား ဤ​ကတိ​ေတာ္​သည္ သင္​တို႔​ႏွင့္​သင္​တို႔​၏​သားသမီး​မ်ား​မွစ၍ အေဝး​၌​ရွိ​ေသာ​သူ​အားလုံး​ျဖစ္​ၾက​ေသာ ငါ​တို႔​၏​ဘုရားသခင္​ထာဝရ​ဘုရား​ေခၚ​ေတာ္မူ​သမွ်​ေသာ​သူ​တို႔​အတြက္​ျဖစ္​၏”​ဟု ဆို​ေလ​၏။