တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 14:1-7

ေပါလု​ႏွင့္​ဗာနဗ​တို႔​သည္ ဣေကာနိ​ၿမိဳ႕​၌​လည္း ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​၏​ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း​သို႔​ဝင္​၍ ထိုနည္းတူ ေဟာေျပာ​ၾက​ရာ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​ႏွင့္​ဂရိ​လူမ်ိဳး​အေျမာက္အျမား​တို႔​သည္ ယုံၾကည္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ မ​ယုံၾကည္​ေသာ​ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ လူမ်ိဳးျခား​တို႔​ကို ေသြးထိုး​လႈံ႕ေဆာ္​၍ ညီအစ္ကို​တို႔​အေပၚ မလိုမုန္းထား​စိတ္ ျဖစ္ေပၚ​ေစ​ၾက​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ​တို႔​ႏွစ္ဦး​သည္ အခ်ိန္​အတန္ၾကာ​ေန​လ်က္ သခင္​ဘုရား​အားျဖင့္ ရဲရင့္​စြာ​ေဟာေျပာ​ၾက​၏။ သခင္​ဘုရား​သည္​လည္း သူ​တို႔​၏​လက္​ျဖင့္ နိမိတ္​လကၡဏာ​မ်ား​ႏွင့္​အံ့ဩဖြယ္ရာ​မ်ား​ကို ျပဳ​ခြင့္​ေပး​ေတာ္မူ​၍ မိမိ​ေက်းဇူး​ေတာ္​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​ႏႈတ္ကပတ္​တရား​ဘက္​၌ သက္ေသခံ​ေတာ္မူ​၏။ ၿမိဳ႕သူ​ၿမိဳ႕သား​တို႔​သည္ ႏွစ္စု​ကြဲ​၍ အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​ဘက္၌​ပါ​ၾက​ၿပီး အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္ တမန္ေတာ္​တို႔​ဘက္၌​ပါ​ၾက​၏။ လူမ်ိဳးျခား​မ်ား​ႏွင့္​ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ သူ​တို႔​၏​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ႏွင့္အတူ တမန္ေတာ္​တို႔​ကို ႏွိပ္စက္​၍ ခဲ​ႏွင့္​ေပါက္​သတ္​ရန္ ႀကံစည္​အားထုတ္​ၾက​ေသာအခါ တမန္ေတာ္​တို႔​သည္ ၾကားသိ​၍ လုေကာနိ​ျပည္​ရွိ​ၿမိဳ႕​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​သည့္ လုတၱရ​ၿမိဳ႕၊ ေဒရေဗ​ၿမိဳ႕​ႏွင့္ ဝန္းက်င္​ရွိ​ေဒသ​မ်ား​သို႔ ထြက္ေျပး​ကာ ထို​အရပ္​တို႔​၌ ေကာင္းျမတ္​ေသာ​သတင္း​ကို​ေဟာေျပာ​လ်က္​ေန​ၾက​၏။