တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 12:20-24

ေဟ႐ုဒ္​မင္း​သည္ တိုင္ရာ​ၿမိဳ႕သား​ႏွင့္​ဆီဒုန္​ၿမိဳ႕သား​တို႔​အေပၚ ျပင္းစြာ​ေဒါသ​ထြက္​သျဖင့္ သူ​တို႔​သည္ မင္းႀကီး​ထံသို႔ တစ္စုတစ္ေဝးတည္း​လာ​ၾက​၍ မင္းႀကီး​၏​အတြင္းဝန္​ဗလတၱဳ​ကို​စည္း႐ုံး​ကာ ၿငိမ္းခ်မ္း​မႈ​ရရွိ​ရန္​အတြက္ ေတာင္းပန္​ၾက​၏။ အဘယ္ေၾကာင့္​ဆိုေသာ္ သူ​တို႔​ျပည္​သည္ မင္းႀကီး​၏​ျပည္​မွ အစားအစာ​ကို​ရရွိ​ေသာေၾကာင့္​ျဖစ္​၏။ ေဟ႐ုဒ္​မင္း​သည္ ခ်ိန္းဆို​ထား​ေသာ​ေန႔​၌ မင္း​ဝတ္တန္ဆာ​မ်ား​ကို​ဝတ္ဆင္​လ်က္ ပလႅင္​ေတာ္​ေပၚတြင္​ထိုင္​ကာ ထို​သူ​တို႔​အား မိန႔္ခြန္း​ႁမြက္ၾကား​ေလ​၏။ လူစုလူေဝး​က​လည္း “ဤ​အသံ​သည္ လူ​၏​အသံ​မ​ဟုတ္။ ဘုရားသခင္​၏​အသံ​ျဖစ္​၏”​ဟု ေႂကြးေၾကာ္​ၾက​၏။ မင္းႀကီး​သည္ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို​မ​ခ်ီးမြမ္း​ေသာေၾကာင့္ ထို​ခဏခ်င္း​တြင္ ထာဝရ​ဘုရား​၏​ေကာင္းကင္​တမန္​သည္ သူ႔​ကို ဒဏ္ခတ္​သျဖင့္ သူ​သည္ ပိုး​စား​ခံရ​၍ အနိစၥေရာက္​ေလ​၏။ ထိုအခါ ဘုရားသခင္​၏​ႏႈတ္ကပတ္​တရား​သည္​ပ်ံ႕ႏွံ႔​လ်က္ တိုးပြား​ေလ​၏။