တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 11:9-30
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 11:9-30 MSBZ
ထိုအခါ ဒုတိယအႀကိမ္ေကာင္းကင္မွ အသံထြက္ေပၚလာ၍‘ဘုရားသခင္စင္ၾကယ္ေစသည့္အရာကို ညစ္ညဴးသည္ဟု သင္မဆိုႏွင့္’ဟု ဆိုေလ၏။ ဤသို႔ သုံးႀကိမ္တိုင္တိုင္ျဖစ္ၿပီးေနာက္ ထိုအရာအားလုံးသည္ ေကာင္းကင္သို႔ ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းျခင္းခံရ၏။ ထိုခဏခ်င္းတြင္ ဆီဇာရီးယားၿမိဳ႕မွ ငါ့ထံသို႔ေစလႊတ္လိုက္သည့္ လူသုံးဦးတို႔သည္ ငါရွိေနေသာအိမ္သို႔ ေရာက္လာၾက၏။ ထိုအခါ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္က ‘သံသယမရွိဘဲ သူတို႔ႏွင့္အတူလိုက္သြားေလာ့’ဟု ငါ့အား မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဤညီအစ္ကိုေျခာက္ဦးတို႔သည္လည္း ငါႏွင့္အတူလိုက္သြား၍ ငါတို႔သည္ ထိုသူ၏အိမ္သို႔ဝင္ၾက၏။ ထိုသူက ေကာင္းကင္တမန္သည္ သူ႔အိမ္ထဲ၌ရပ္လ်က္ ‘ယုေပၸၿမိဳ႕သို႔ လူလႊတ္၍ ေပတ႐ုဟုေခၚေသာရွိမုန္ကို ေခၚဖိတ္ေလာ့။ သူသည္ သင္ႏွင့္ သင္၏မိသားစုအားလုံး ကယ္တင္ျခင္းရရွိေစမည့္တရားစကားကို သင့္အား ေဟာေျပာလိမ့္မည္’ဟု ႁမြက္ဆိုသည္ကို သူျမင္ရေၾကာင္း ငါတို႔အား ေျပာျပခဲ့၏။ ထို႔ေနာက္ ငါစတင္ေဟာေျပာေလရာ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အစအဦးက ငါတို႔အေပၚသို႔သက္ေရာက္သကဲ့သို႔ ထိုသူတို႔အေပၚသို႔လည္း သက္ေရာက္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ‘ေယာဟန္သည္ ေရ၌ဗတၱိဇံေပး၏။ သင္တို႔မူကား သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၌ ဗတၱိဇံခံရၾကလိမ့္မည္’ဟု သခင္ဘုရားမိန႔္ေတာ္မူေသာစကားကို ငါသတိရ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ကိုယုံၾကည္ေသာငါတို႔အား ေပးေတာ္မူသကဲ့သို႔ ထိုသူတို႔ကိုလည္း တူညီေသာေကာင္းခ်ီးလက္ေဆာင္ကို ေပးေတာ္မူလွ်င္ ငါသည္ မည္သို႔ေသာသူျဖစ္၍ ဘုရားသခင္ကို တားဆီးႏိုင္မည္နည္း”ဟု ဆိုေလ၏။ သူတို႔သည္ ထိုစကားကိုၾကားေသာအခါ တိတ္ဆိတ္သြားၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းလ်က္ “သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ အသက္ရွင္ျခင္းသို႔ေရာက္ေစသည့္ေနာင္တတရားကို လူမ်ိဳးျခားတို႔အားလည္း ေပးေတာ္မူၿပီ”ဟု ဆိုၾက၏။ သေတဖန္ႏွင့္ဆက္စပ္၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ႏွိပ္စက္ျခင္းေၾကာင့္ ကြဲလြင့္သြားၾကေသာသူတို႔သည္ ဖိုနီးရွားနယ္မွစ၍ ဆိုက္ပရပ္ကြၽန္းႏွင့္ အႏၲိအုတ္ၿမိဳ႕အထိ ေရာက္သြားၾက၏။ သူတို႔သည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔မွတစ္ပါး မည္သူ႔ကိုမွ် ႏႈတ္ကပတ္တရားကိုမေဟာေျပာၾကေခ်။ သို႔ေသာ္ ထိုသူတို႔တြင္ ဆိုက္ပရပ္ကြၽန္းႏွင့္ကုေရေနၿမိဳ႕မွ လူအခ်ိဳ႕တို႔ပါ၍ သူတို႔သည္ အႏၲိအုတ္ၿမိဳ႕သို႔သြားၿပီးလွ်င္ ဂရိစကားေျပာေသာသူတို႔ႏွင့္စကားေျပာလ်က္ သခင္ေယရႈအေၾကာင္းကို ေဟာေျပာၾက၏။ သခင္ဘုရား၏လက္ေတာ္သည္လည္း သူတို႔ႏွင့္အတူရွိသျဖင့္ မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ယုံၾကည္၍ သခင္ဘုရားထံသို႔ေျပာင္းလဲလာၾက၏။ ထိုသူတို႔ႏွင့္ပတ္သက္သည့္သတင္းကို ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ရွိေသာ အသင္းေတာ္သည္ၾကားလွ်င္ ဗာနဗကို အႏၲိအုတ္ၿမိဳ႕အထိသြားရန္ ေစလႊတ္ေလ၏။ ဗာနဗသည္ ေရာက္လာ၍ ဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္ကိုျမင္ေသာအခါ ဝမ္းေျမာက္လ်က္ ထိုသူအေပါင္းတို႔အား စိတ္ႏွလုံးခိုင္ၿမဲစြာျဖင့္ သခင္ဘုရား၌ ဆက္လက္တည္ေနၾကရန္ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ေလ၏။ အေၾကာင္းမူကား သူသည္ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္၍ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္လည္းေကာင္း ျပည့္ဝေသာသူျဖစ္၏။ ထိုအခါ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ သခင္ဘုရားထံသို႔ ေျပာင္းလဲလာၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ဗာနဗသည္ ေရွာလုကိုရွာရန္ တာရႈၿမိဳ႕သို႔ထြက္သြား၍ သူ႔ကိုေတြ႕လွ်င္ အႏၲိအုတ္ၿမိဳ႕သို႔ေခၚလာ၏။ သူတို႔သည္ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး အသင္းေတာ္၌စုေဝးလ်က္ မ်ားစြာေသာလူတို႔ကို သြန္သင္ၾက၏။ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ထိုအႏၲိအုတ္ၿမိဳ႕၌ “ခရစ္ယာန္”ဟု ပထမဦးဆုံးေခၚေဝၚျခင္းခံရၾက၏။ ထိုေန႔ရက္မ်ား၌ ပေရာဖက္တို႔သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕မွ အႏၲိအုတ္ၿမိဳ႕သို႔ ဆင္းလာၾက၏။ ထိုသူတို႔အထဲမွ အာဂဗုအမည္ရွိသူတစ္ဦးသည္ ထ၍ ကမာၻတစ္ဝန္းလုံး၌ ႀကီးစြာေသာငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘး က်ေရာက္ေတာ့မည္ဟု ဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ႀကိဳတင္ေဟာေျပာ၏။ ထိုေဘးသည္ ကေလာဒိမင္း၏လက္ထက္တြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့၏။ ထိုအခါ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အသီးသီးတတ္ႏိုင္သည့္အတိုင္း ယုဒျပည္၌ေနထိုင္ၾကေသာ ညီအစ္ကိုတို႔အား အေထာက္အပံ့ပို႔ေပးရန္ ဆုံးျဖတ္ၾက၏။ သူတို႔သည္ ထိုအတိုင္းျပဳလ်က္ ၎ကို ဗာနဗႏွင့္ေရွာလုတို႔၏လက္မွတစ္ဆင့္ အသင္းေတာ္အႀကီးအကဲမ်ားထံသို႔ ေပးပို႔ၾက၏။