ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 5:6-12
ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 5:6-12 MSBZ
တစ္ခါေသာ္ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္ သူ႔လူတို႔သည္ ျပည္သားရင္း ေယဗုသိလူမ်ိဳးတို႔ေနထိုင္ရာ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ ခ်ီတက္ၾက၏။ ထိုသူတို႔က “ဒါဝိဒ္သည္ ဤၿမိဳ႕ထဲသို႔ ဝင္ႏိုင္မည္မဟုတ္”ဟု ထင္မွတ္ေသာေၾကာင့္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအား “သင္သည္ ဤျပည္ထဲသို႔ မဝင္ရ။ မ်က္မျမင္သူမ်ား၊ ေျခမသန္သူမ်ားကပင္ သင့္ကို ႏွင္ထုတ္ၾကလိမ့္မည္”ဟု ဆိုၾက၏။ သို႔ေသာ္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ဒါဝိဒ္ၿမိဳ႕ ဟုေခၚတြင္မည့္ ဇိအုန္ခံတပ္ကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့၏။ ထိုေန႔တြင္ပင္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက “ေယဗုသိလူမ်ိဳးတို႔ကို တိုက္ခိုက္မည့္သူ မည္သူမဆို တူးေျမာင္းကို ျဖတ္ၿပီးလွ်င္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကို မႏွစ္သက္ေသာေျခမသန္သူမ်ား၊ မ်က္မျမင္သူမ်ားကို သုတ္သင္ပစ္ၾက”ဟု အမိန႔္ေပး၏။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ “မ်က္မျမင္သူ၊ ေျခမသန္သူမ်ားသည္ နန္းေတာ္သို႔ ဝင္ခြင့္မရွိ”ဟု ဆိုစမွတ္ျပဳၾကေလ၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ခံတပ္တြင္ေနၿပီး ထိုခံတပ္ကို ဒါဝိဒ္ၿမိဳ႕ ဟုေခၚဆို၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ မိေလႅာမွ အတြင္းပိုင္းအထိ ၿမိဳ႕ကို တည္ေဆာက္၏။ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးႏွင့္အတူ ရွိေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ သူသည္ အားႀကီးသည္ထက္ႀကီးလာေလ၏။ တိုင္ရာဘုရင္ဟိရံမင္းႀကီးသည္လည္း သစ္ကတိုးသားမ်ားႏွင့္တကြ လက္သမားမ်ား၊ ေက်ာက္ဆစ္သမားမ်ားႏွင့္ တမန္တို႔ကိုဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံ ေစလႊတ္၏။ သူတို႔သည္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအဖို႔ နန္းေတာ္ကို တည္ေဆာက္ေပးၾက၏။ ထာဝရဘုရားသည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္အျဖစ္ မိမိအား မင္းေျမႇာက္ခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ လူမ်ိဳးေတာ္အစၥေရးတို႔အဖို႔ မိမိႏိုင္ငံကို ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္းကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသိနားလည္၏။