ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 3:12-17

ထို႔ေနာက္ အာဗနာ​သည္ မိမိ​ကိုယ္စား ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ထံ တမန္​ကို​လႊတ္​၍ “​ဤ​ျပည္​ကို မည္သူ​ပိုင္​သနည္း​။ အကြၽႏ္ုပ္​ႏွင့္ မဟာမိတ္​ဖြဲ႕​ပါ​ေလာ့​။ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တစ္မ်ိဳးလုံး အရွင့္​ဘက္​ပါလာ​ေအာင္ အကြၽႏ္ုပ္​ကူညီ​ပါ​မည္​”​ဟု ေလွ်ာက္​ေစ​၏​။ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က​လည္း “ေကာင္း​ၿပီ​။ သင္​ႏွင့္ မဟာမိတ္​ဖြဲ႕​မည္​။ သို႔ရာတြင္ သင့္​ကို တစ္​ခု​ေတာင္းဆို​မည္​။ ငါ့​ထံသို႔ သင္​လာ​ေသာအခါ ေရွာလု​မင္းႀကီး​၏​သမီး မိခါလ​ကို မ​ေခၚလာ​လွ်င္ ငါ့​မ်က္ႏွာ​ကို သင္​ျမင္​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​”​ဟု ျပန္ေျပာ​၏​။ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ ေရွာလု​မင္းႀကီး​၏​သား ဣရွေဗာရွက္​မင္းႀကီး​ထံသို႔​လည္း တမန္​ကို​ေစလႊတ္​၍ “​ဖိလိတၱိ​လူမ်ိဳး​တို႔​၏​အေရဖ်ား​တစ္ရာ​ျဖင့္ လဲယူ​ခဲ့​ရ​ေသာ ငါ့​မယား​မိခါလ​ကို ျပန္ေပး​ပါ​”​ဟု မွာလိုက္​ေလ​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ ဣရွေဗာရွက္​မင္းႀကီး​သည္ လူ​လႊတ္​၍ မိခါလ​ကို သူ႔​ေယာက္်ား​ျဖစ္​ေသာ လဲရွ​၏​သား ပါလေတလ​ထံမွ ျပန္ေခၚလာ​ေစ​၏​။ သို႔ေသာ္ သူ႔​ခင္ပြန္း​သည္ ငိုေႂကြး​လ်က္ သဗာဟုရိမ္​ၿမိဳ႕​တိုင္ေအာင္ သူ​ႏွင့္အတူ​လိုက္လာ​၏​။ အာဗနာ​က သူ႔​အား “​ျပန္သြား​ပါ​”​ဟု ဆို​မွ သူ​ျပန္သြား​ေလ​၏​။ ထို႔ေနာက္ အာဗနာ​က အစၥေရး​သက္ႀကီးဝါႀကီး​တို႔​ႏွင့္​တိုင္ပင္ေဆြးေႏြး​ၿပီး “​သင္​တို႔​သည္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ကို ယခင္ကတည္းကပင္ မင္းေျမႇာက္​လို​ၾက​၏​။