YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 13:1-20

ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 13:1-20 MSBZ

ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​သား​အဗရွလုံ​တြင္ တာမာ​အမည္​ရွိ​ေသာ​၊ အဆင္းလွ​ေသာ​ႏွမ​တစ္​ဦး​ရွိ​၏​။ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​သား​အာမႏုန္​သည္ တာမာ​ကို​ခ်စ္​၏​။ ထိုသို႔ အာမႏုန္​သည္ ႏွမ​တာမာ​ကို ခ်စ္​ေသာ​စိတ္​ျဖင့္ စိတ္ဖိစီး​ကာ​ဖ်ား​ေလ​၏​။ ႏွမ​ေတာ္​သည္ အပ်ိဳစင္​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ သူ႔​အား မည္သို႔​ရယူ​ရ​မည္​ကို အာမႏုန္​ေတြး​မ​ရ​ဘဲ အခက္ေတြ႕​ေန​၏​။ အာမႏုန္​တြင္ ေယာနဒပ္​အမည္​ရွိ​ေသာ မိတ္ေဆြ​တစ္​ဦး ရွိ​၏​။ ေယာနဒပ္​သည္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​အစ္ကို ရွိမာ​၏​သား ျဖစ္ၿပီး အလြန္​ဉာဏ္မ်ား​သူ​ျဖစ္​၏​။ သူ​က အာမႏုန္​အား “​အို ဘုရင့္​သား​ေတာ္​၊ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ေန႔​ထက္​တစ္ေန႔ ပိန္​လာ​သနည္း​။ အကြၽႏ္ုပ္​အား ေျပာျပ​၍​မ​ရ​သေလာ​”​ဟု ဆို​လွ်င္ အာမႏုန္​က “​ငါ့​ညီ အဗရွလုံ​၏​ႏွမ တာမာ​ကို ငါ​ခ်စ္​မိ​ေန​ပါ​ၿပီ​”​ဟု ျပန္ေျပာ​၏​။ ထိုအခါ ေယာနဒပ္​က သူ႔​အား “​သင္​ေနမေကာင္း​ေယာင္ေဆာင္​ၿပီး အိပ္ရာ​ထဲ​လွဲ​ေန​လိုက္​ပါ​။ သင့္​ခမည္းေတာ္ သင့္​ကို​လာၾကည့္​လွ်င္ ‘​အကြၽႏ္ုပ္​ကို ျပဳစုေကြၽးေမြး​ဖို႔ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ႏွမ​တာမာ​ကို လႊတ္ေပး​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​ေရွ႕​တြင္ အစားအစာ​ျပင္ဆင္​ေပး​သည္​ကို ၾကည့္​ၿပီး သူ႔​လက္​ႏွင့္ ခြံ႕ေကြၽး​သည္​ကို စား​လို​ပါ​၏’​ဟူ၍ ေလွ်ာက္​ေလာ့”​ဟု အႀကံေပး​ေလ​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ အာမႏုန္​သည္ ေနမေကာင္း​ေယာင္ေဆာင္​ၿပီး လွဲ​ေန​ေလ​၏​။ ရွင္ဘုရင္​လာၾကည့္​ေသာအခါ အာမႏုန္​က ရွင္ဘုရင္​အား “​အကြၽႏ္ုပ္​၏​ႏွမ တာမာ​ကို လႊတ္ေပး​ၿပီး အကြၽႏ္ုပ္​ေရွ႕​တြင္ မုန႔္​ႏွစ္​ျပား​ကို​လုပ္ေပး​ေစ​ပါ​။ သူ႔​လက္​ႏွင့္ ခြံ႕ေကြၽး​သည္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​စား​လို​ပါ​၏​”​ဟု ေလွ်ာက္​လွ်င္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က​လည္း တာမာ​ရွိ​ရာ​နန္းေဆာင္​သို႔​လူ​လႊတ္​၍ “​ယခု သင့္​အစ္ကို​အာမႏုန္​ရွိ​ရာ​နန္းေဆာင္​သို႔​သြား​ၿပီး သူ႔​အတြက္ စားစရာ​ကို​ျပင္ဆင္​ေပး​ပါ​”​ဟု မွာလိုက္​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ တာမာ​သည္ အစ္ကို​အာမႏုန္​ရွိ​ရာ​နန္းေဆာင္​သို႔​သြား​၍ လဲေလ်ာင္း​ေန​ေသာ အာမႏုန္​ေရွ႕​တြင္ မုန႔္ညက္​ကို​ယူ​၍ နယ္​ၿပီးလွ်င္ မုန႔္​ကို​ဖုတ္​ေလ​၏​။ ဒယ္အိုး​ထဲမွ​မုန႔္​ကို​ယူ​၍ အာမႏုန္​ေရွ႕​၌ ခ်ေပး​ေသာ္လည္း သူ​သည္​မစား​ဘဲ “​လူ​အားလုံး ငါ့​ထံမွ​ထြက္သြား​ၾက​”​ဟု ဆို​သျဖင့္ လူ​အားလုံး သူ႔​ထံမွ​ထြက္သြား​ၾက​၏​။ ထိုအခါ အာမႏုန္​က တာမာ​အား “​မုန႔္​ကို အိပ္ခန္း​ထဲ​ယူလာ​ၿပီး ငါ့​ကို သင္​လက္​ႏွင့္ ခြံ႕ေကြၽး​ပါ​”ဟု ဆို​သျဖင့္ တာမာ​သည္ မိမိ​ျပင္ဆင္​ထား​ေသာ​မုန႔္​တို႔​ကို​ယူ​၍ အစ္ကို​အာမႏုန္​အိပ္ခန္း​ထဲသို႔ ေဆာင္သြား​၏​။ အာမႏုန္​စား​ဖို႔ မုန႔္​ကို​ကမ္းေပး​လိုက္​ေသာအခါ အာမႏုန္​က သူ႔​ကို​ဖမ္းဆြဲ​ၿပီး “​ငါ့​ႏွမ လာ​ပါ​။ ငါ​ႏွင့္အတူ အိပ္​ပါ​”​ဟု ဆို​၏​။ တာမာ​က​လည္း သူ႔​အား “​မ​လုပ္​ပါ​ႏွင့္ အစ္ကို​။ အကြၽႏ္ုပ္​ကို အဓမၼ​မ​ျပဳ​ပါ​ႏွင့္​။ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တြင္ ဤသို႔​ျပဳ​ေလ့​မ​ရွိ​။ ဤသို႔ ယုတ္ညံ့​ေသာ​အမႈ​ကို မ​ျပဳ​ပါ​ႏွင့္​။ ဤသို႔​ျပဳ​လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​ဘယ္သြားသြား ကဲ့ရဲ႕​ခံရ​ပါ​လိမ့္မည္​။ သင္​သည္​လည္း အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တြင္ မိုက္မဲ​ေသာ​သူ​တစ္​ဦး ျဖစ္​ရ​ပါ​လိမ့္မည္​။ ထို႔ေၾကာင့္ ရွင္ဘုရင္​ကို ေလွ်ာက္တင္​ပါ​ေလာ့​။ သင္​ႏွင့္​အကြၽႏ္ုပ္​ကို သေဘာ​မ​တူ​ဘဲ​မ​ေန​ပါ​”​ဟု ဆို​ေသာ္လည္း ႏွမ​စကား​ကို နား​မ​ေထာင္​ဘဲ ႏွမ​ထက္​အားႀကီး​ေသာေၾကာင့္ သူ႔​ကို အဓမၼျပဳက်င့္​ကာ အတူ​အိပ္​ေလ​၏​။ ထို႔ေနာက္ အာမႏုန္​သည္ သူ႔​ကို အမုန္း​ႀကီး​မုန္း​သြား​ျပန္​၏​။ ယခင္​ခ်စ္​ေသာ​စိတ္​ထက္ မုန္း​ေသာ​စိတ္​ပို၍​ႀကီး​သျဖင့္ အာမႏုန္​က သူ႔​အား “​ထ​ေလာ့​၊ ထြက္သြား​ေလာ့​”​ဟု ဆို​၏​။ တာမာ​က​လည္း “​မ​ႏွင္ထုတ္​ပါ​ႏွင့္​။ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​ႏွင္ထုတ္​ျခင္း​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​ကို အဓမၼျပဳက်င့္​သည္​ထက္ သာ၍​ဆိုး​ပါ​၏​”​ဟု ဆို​ေသာ္လည္း သူ​သည္ နား​မ​ေထာင္​။ သူ႔​ထံ၌​ခစား​ေသာ​ငယ္သား​တစ္​ေယာက္​ကို​ေခၚ​၍ “​ဤ​မိန္းမ​ကို ငါ့​ထံမွ အျပင္​သို႔​ႏွင္ထုတ္​ၿပီး တံခါး​ကို​ပိတ္​ထား​ေလာ့​”​ဟု ဆို​၏​။ ထို​ငယ္သား​သည္​လည္း ဘုရင့္​သမီး​ေတာ္​အပ်ိဳစင္​တို႔ ဝတ္ဆင္​ရ​ေလ့​ရွိ​ေသာ​ေရာင္စုံသင္တိုင္း​ကို ဝတ္ဆင္​ထား​ေသာ​တာမာ​အား ႏွင္ထုတ္​ၿပီးလွ်င္ တံခါး​ကို​ပိတ္​ထား​လိုက္​ေလ​၏​။ တာမာ​သည္ ေခါင္း​ေပၚမွာ​ျပာ​ကို​တင္​လ်က္ မိမိ​ဝတ္​ထား​ေသာ​ေရာင္စုံသင္တိုင္း​ကို ဆြဲဆုတ္​ပစ္​ေလ​၏​။ ထို႔ေနာက္ ေခါင္း​ေပၚမွာ​လက္​ကို​တင္​ကာ ေအာ္ဟစ္​ငိုေႂကြး​လ်က္ ျပန္သြား​ေလ​၏​။ သူ႔​အစ္ကို အဗရွလုံ​က သူ႔​အား “​သင့္​အစ္ကို အာမႏုန္​က သင့္​ကို​အဓမၼျပဳ​လိုက္​ၿပီ​ေလာ​။ ငါ့​ႏွမ​၊ ယခု ဆိတ္ဆိတ္​ေန​ေလာ့​။ သူ​သည္ သင့္​အစ္ကို ျဖစ္​သည့္​အတြက္ ဤ​ကိစၥ​ကို သင့္​စိတ္​ထဲ​မ​ထား​ပါ​ႏွင့္​”​ဟု ႏွစ္သိမ့္​၏​။ တာမာ​က​လည္း သူ႔​အစ္ကို အဗရွလုံ​၏​နန္းေဆာင္​တြင္ ဆိတ္ဆိတ္​ေန​ေလ​၏​။