ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 7:1-20
ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 7:1-20 MSBZ
ထိုအခါ ဧလိရွဲက “ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္ကို နားေထာင္ပါေလာ့။ ထာဝရဘုရားက ‘မနက္ျဖန္ ဤသို႔ေသာအခ်ိန္တြင္ ရွမာရိၿမိဳ႕တံခါး၌ မုန႔္ညက္တစ္ေစအာကို တစ္ရွယ္ကယ္၊ မုေယာႏွစ္ေစအာကို တစ္ရွယ္ကယ္ျဖင့္ ေရာင္းၾကလိမ့္မည္’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူၿပီ”ဟု သူတို႔အား ဆို၏။ ထိုအခါ ဘုရင့္လက္႐ုံးျဖစ္သူ တပ္မႉးက ဘုရားသခင္၏လူအား “ထာဝရဘုရားက မိုးေကာင္းကင္ျပတင္းေပါက္မ်ားကို ဖြင့္ေပးမည္ဆိုလွ်င္ပင္ ဤသို႔ျဖစ္ႏိုင္မည္ေလာ”ဟု ဆိုလွ်င္ ဧလိရွဲက သူ႔အား “သင္သည္ ထိုအရာတို႔ကို ကိုယ့္မ်က္စိႏွင့္ျမင္႐ုံမွ်သာျမင္ရမည္။ စားရမည္မဟုတ္”ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ၿမိဳ႕တံခါးဝ၌ အနာႀကီးေရာဂါစြဲေနသူလူေလးေယာက္ရွိ၏။ သူတို႔က “ငါတို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေသသည္အထိ ဤေနရာမွာထိုင္ေနရမည္နည္း။ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္မည္ဆိုလွ်င္လည္း ၿမိဳ႕ထဲမွငတ္မြတ္ျခင္းေဘးေၾကာင့္ ေသရလိမ့္မည္။ ဤေနရာမွာ ထိုင္ေနလွ်င္လည္း ေသရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခု ဆီးရီးယားတပ္စခန္းသို႔ သြားၾကစို႔။ သူတို႔က အသက္ခ်မ္းသာေပးလွ်င္ ငါတို႔အသက္ရွင္ရမည္။ သူတို႔သတ္လွ်င္လည္း ငါတို႔ ေသရမည္”ဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾကၿပီးလွ်င္ သူတို႔သည္ ေမွာင္ရီပ်ိဳးစအခ်ိန္တြင္ ထ၍ဆီးရီးယားတပ္စခန္းသို႔ သြားၾက၏။ သူတို႔သည္ ဆီးရီးယားတပ္စခန္းအစြန္နားေရာက္ေသာအခါ လူတစ္ေယာက္မွ်မရွိသည္ကို ေတြ႕ရေလ၏။ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားရွင္သည္ ဆီးရီးယားတပ္သားတို႔အား စစ္ရထားသံ၊ ျမင္းခြာသံမ်ားျဖင့္ စစ္တပ္ႀကီးခ်ီလာေသာအသံကို ၾကားရေစေတာ္မူသျဖင့္ သူတို႔က “ၾကည့္ပါ။ အစၥေရးဘုရင္သည္ ငါတို႔ကို တိုက္ခိုက္ရန္ ဟိတၱိဘုရင္၊ အီဂ်စ္ဘုရင္တို႔ကို စစ္ကူေတာင္းၿပီးခ်ီလာေလၿပီ”ဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾကလ်က္ ေမွာင္ရီပ်ိဳးစအခ်ိန္တြင္ ထ၍ထြက္ေျပးၾကေလ၏။ သူတို႔သည္ တဲမ်ား၊ ျမင္းမ်ား၊ ျမည္းမ်ားကို တပ္စခန္းတြင္ ဤအတိုင္း စြန႔္ပစ္ခဲ့ကာ အသက္လြတ္ေအာင္ ထြက္ေျပးခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ တပ္စခန္းအစြန္နားသို႔ေရာက္လာေသာ အနာႀကီးေရာဂါစြဲေနေသာလူတို႔က တဲတစ္ခုအတြင္းသို႔ဝင္၍ စားေသာက္ၿပီးလွ်င္ ထိုတဲမွ ေ႐ႊေငြ၊ အဝတ္အထည္တို႔ကိုယူၿပီး သြားဝွက္ထားၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ျပန္လာၿပီး အျခားတဲတစ္ခုအတြင္းသို႔ဝင္ကာ ပစၥည္းမ်ားကိုယူၿပီး သြားဝွက္ထားၾကျပန္၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔က “ငါတို႔ ဤသို႔ မျပဳသင့္။ ဤေန႔၌ သတင္းေကာင္းရွိေနလ်က္ပင္ ငါတို႔မေျပာဘဲ နံနက္မိုးလင္းခ်ိန္အထိေစာင့္၍ တိတ္ဆိတ္ေနမည္ဆိုလွ်င္ ငါတို႔အျပစ္ ျဖစ္ေတာ့မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခု ငါတို႔ ဘုရင့္နန္းေတာ္သို႔သြား၍ ဤအေၾကာင္းကို သြားေျပာၾကစို႔”ဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾကၿပီးလွ်င္ သူတို႔သြား၍ ၿမိဳ႕တံခါးေစာင့္တို႔အား ေအာ္ေခၚလ်က္ “ငါတို႔သည္ ဆီးရီးယားတပ္စခန္းသို႔ ေရာက္ခဲ့ၿပီ။ တပ္စခန္းတြင္ လူအရိပ္အေယာင္မေတြ႕၊ လူသံလည္း မၾကားရ။ ျမင္းမ်ား၊ ျမည္းမ်ားကို ခ်ည္ထား၍ တဲမ်ားလည္း ဤအတိုင္း ရွိေနသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရပါ၏”ဟု သူတို႔အား ေျပာျပၾက၏။ တံခါးေစာင့္တို႔လည္း ဘုရင့္နန္းေတာ္သို႔ ေအာ္ဟစ္သတင္းပို႔ေလ၏။ ရွင္ဘုရင္လည္း ညတြင္းခ်င္းထ၍ အမႈထမ္းတို႔အား “ဆီးရီးယားလူမ်ိဳးတို႔ မည္သို႔ႀကံစည္ေနသည္ကို သင္တို႔အား ငါေျပာျပမည္။ ငါတို႔ငတ္ျပတ္ေနသည္ကို သူတို႔သိသျဖင့္ တပ္စခန္းမွထြက္သြားၿပီး ေတာထဲတြင္ ပုန္းေရွာင္ေနၾက၏။ သူတို႔က ‘အကယ္စင္စစ္ ၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ၿမိဳ႕ထဲမွထြက္လာၾကလိမ့္မည္။ သူတို႔ထြက္လာလွ်င္ ငါတို႔က သူတို႔ကို အရွင္ဖမ္းၿပီး ၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္ၾကမည္’ဟူ၍ သူတို႔ႀကံစည္ၾကၿပီ”ဟု မိန႔္ဆို၏။ ထိုအခါ အမႈထမ္းတစ္ေယာက္က “ယခု ၿမိဳ႕ထဲတြင္ က်န္ေနေသးေသာျမင္းငါးေကာင္ႏွင့္ လူအခ်ိဳ႕တို႔ကို ေစလႊတ္ေတာ္မူပါ။ သူတို႔သည္ ၿမိဳ႕ထဲ၌က်န္ရစ္ေနေသာအစၥေရးလူထုအေပါင္းႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္၏။ ေသသြားေသာအစၥေရးလူထုအေပါင္းႏွင့္လည္းအတူတူပင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူတို႔ကိုေစလႊတ္၍ သြားၾကည့္ခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္တင္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမင္းရထားႏွစ္စီးကိုယူၿပီး ရွင္ဘုရင္က “သြားၿပီးစူးစမ္းၾကည့္ပါ”ဟု ဆိုလ်က္ ဆီးရီးယားစစ္သည္တို႔ေနာက္သို႔ လိုက္ေစ၏။ သူတို႔သည္ ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္တိုင္ေအာင္ ဆီးရီးယားစစ္သည္တို႔ေနာက္သို႔ လိုက္ၾကရာ ဆီးရီးယားစစ္သည္တို႔ ေျပးရင္းပစ္ခ်ထားခဲ့ေသာ အဝတ္မ်ား၊ လက္နက္ကိရိယာမ်ား လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးျပည့္ႏွက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေလ၏။ တမန္တို႔သည္လည္း ရွင္ဘုရင္ထံသို႔ျပန္လာ၍ သတင္းပို႔ၾကလွ်င္ လူတို႔သည္ ထြက္သြား၍ ဆီးရီးယားတပ္စခန္းကို သိမ္းယူၾကေလ၏။ ထာဝရဘုရား မိန႔္ေတာ္မူခဲ့သည့္အတိုင္း သူတို႔သည္ မုန႔္ညက္တစ္ေစအာကို တစ္ရွယ္ကယ္၊ မုေယာႏွစ္ေစအာကို တစ္ရွယ္ကယ္ျဖင့္ ေရာင္းၾကေလ၏။ ရွင္ဘုရင္က မိမိလက္႐ုံးျဖစ္သူတပ္မႉးအား တံခါးမႉးအျဖစ္ခန႔္အပ္ရာ ထိုတပ္မႉးကို ၿမိဳ႕တံခါးဝတြင္ လူတို႔နင္းမိသျဖင့္ သူေသသြားေလ၏။ ဘုရားသခင္၏လူထံ ရွင္ဘုရင္ႂကြလာစဥ္က ဘုရားသခင္၏လူႀကိဳတင္ေျပာဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း ျဖစ္လာေလ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ “မနက္ျဖန္ ဤသို႔ေသာအခ်ိန္တြင္ ရွမာရိၿမိဳ႕တံခါး၌ မုန႔္ညက္တစ္ေစအာကို တစ္ရွယ္ကယ္၊ မုေယာႏွစ္ေစအာကို တစ္ရွယ္ကယ္ျဖင့္ ေရာင္းၾကလိမ့္မည္”ဟု ဘုရားသခင္၏လူက ရွင္ဘုရင္အား ဆင့္ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း ျဖစ္လာ၏။ ထိုစဥ္က တပ္မႉးသည္ ဘုရားသခင္၏လူအား “ထာဝရဘုရားက မိုးေကာင္းကင္ျပတင္းေပါက္မ်ားကို ဖြင့္ေပးမည္ဆိုလွ်င္ပင္ ဤသို႔ျဖစ္ႏိုင္မည္ေလာ”ဟု ဆိုလွ်င္ ဧလိရွဲက သူ႔အား “သင္သည္ ထိုအရာတို႔ကို ကိုယ့္မ်က္စိႏွင့္ျမင္႐ုံမွ်သာျမင္ရမည္။ စားရမည္မဟုတ္”ဟု ျပန္ေျပာခဲ့၏။ ထိုသို႔ ေျပာခဲ့သည့္အတိုင္းလည္း ျဖစ္လာေလ၏။ ထိုတပ္မႉးသည္လည္း ၿမိဳ႕တံခါးဝ၌ လူတို႔ သူ႔ကိုနင္းမိသျဖင့္ သူေသသြားေလ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
