ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 6:1-7

ပေရာဖက္​အဖြဲ႕သား​တို႔​က ဧလိရွဲ​အား “​ၾကည့္​ပါ​။ ယခု အရွင္​ႏွင့္အတူ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ေန​ေသာ​ေနရာ​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အတြက္ အလြန္​က်ဥ္းက်ပ္​ပါ​၏​။ ယခု အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ေဂ်ာ္ဒန္​ျမစ္​သို႔​သြား​၍ တစ္​ေယာက္​လွ်င္ သစ္လုံး​တစ္လုံးစီ​ယူ​ၿပီး ထို​ေနရာ​တြင္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အတြက္​ေနစရာ​ကို ေဆာက္​ပါရေစ​”​ဟု ဆို​ၾက​လွ်င္ ဧလိရွဲ​က “​သြား​ပါ​”​ဟု ခြင့္ျပဳ​၏​။ ပေရာဖက္​တစ္​ပါး​က ဧလိရွဲ​အား “​အရွင့္​အေစအပါး​တို႔​ႏွင့္အတူ လိုက္​ခဲ့​ပါ​”​ဟု ေတာင္းဆို​သျဖင့္ “​ငါ​လိုက္​မည္​”​ဟု ဆို​၏​။ ဤသို႔ျဖင့္ ဧလိရွဲ​သည္ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ လိုက္သြား​၏​။ ေဂ်ာ္ဒန္​ျမစ္​သို႔​ေရာက္​ေသာအခါ သစ္​မ်ား​ကို ခုတ္လွဲ​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​ထဲမွ​ပေရာဖက္​တစ္​ပါး​က သစ္​ကို​ခုတ္​ေနစဥ္ သူ႔​ပုဆိန္​ေရ​ထဲသို႔​က်သြား​သျဖင့္ “​အလို​၊ အကြၽႏ္ုပ္​၏​အရွင္​၊ ဤ​ပုဆိန္​မွာ ငွား​ခဲ့​ေသာ​ပုဆိန္ ျဖစ္​၏​”​ဟု ေအာ္ဟစ္​ေလ​၏​။ ထိုအခါ ဘုရားသခင္​၏​လူ​က “​မည္သည့္​ေနရာ​တြင္ က်သြား​သနည္း​”​ဟု ေမး​လွ်င္ ထို​သူ​က ေနရာ​ကို​ၫႊန္ျပေပး​သျဖင့္ ဧလိရွဲ​သည္ တုတ္​တစ္​ေခ်ာင္း​ကို​ခုတ္​၍ ထို​ေနရာ​တြင္​ပစ္ခ်​လိုက္​ရာ ပုဆိန္​မွာ ေပါေလာေပၚ​လာ​ေလ​၏​။ ဧလိရွဲ​က​လည္း “​ဆယ္ယူ​လိုက္​ပါ​”​ဟု​ဆို​သျဖင့္ ထို​သူ​သည္ ပုဆိန္​ကို လက္​ျဖင့္ လွမ္း​ယူ​လိုက္​ေလ​၏​။