ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 5:9-15
ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 5:9-15 MSBZ
ထို႔ေၾကာင့္ ေနမန္သည္ မိမိျမင္းရထားကိုစီးသြား၍ ဧလိရွဲ၏အိမ္တံခါးဝတြင္ ရပ္ေန၏။ ဧလိရွဲက သူ႔ထံလူလႊတ္၍ “ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္သို႔သြားၿပီး ခုနစ္ႀကိမ္ေရခ်ိဳးပါ။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင့္အသားအေရသည္ ျပန္ေကာင္းလာၿပီး စင္ၾကယ္သြားလိမ့္မည္”ဟု မွာလိုက္၏။ ေနမန္သည္ အမ်က္ထြက္လ်က္ “သူကိုယ္တိုင္ထြက္လာၿပီး မတ္တပ္ရပ္လ်က္ သူ၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၏နာမေတာ္ျဖင့္ဆုေတာင္းေပးလိမ့္မည္၊ အနာကိုလက္ႏွင့္သပ္ေပးမည္၊ ငါ့အနာႀကီးေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေစမည္ဟု ငါထင္ခဲ့၏။ ဒမတ္စကပ္ၿမိဳ႕ရွိအာဗနျမစ္ေရ၊ ဖာဖာျမစ္ေရသည္ အစၥေရးျပည္ရွိေရအားလုံးတို႔ထက္ ပိုေကာင္းသည္မဟုတ္ေလာ။ ငါသည္ ထိုျမစ္ေရတို႔ကို ခ်ိဳးၿပီးမစင္ၾကယ္ႏိုင္သေလာ”ဟု ဆိုကာ ေဒါသတႀကီးႏွင့္ လွည့္ျပန္သြားေလ၏။ ထိုအခါ သူ႔ငယ္သားတို႔က သူ႔ထံသို႔လာၿပီး “အကြၽႏ္ုပ္၏အဖ၊ ပေရာဖက္က ခက္ခဲေသာအရာကို လုပ္ေစလွ်င္ လုပ္မည္မဟုတ္ေလာ။ ယခု ‘ေရခ်ိဳးလွ်င္ သန႔္ရွင္းသြားမည္’ဟု ဆိုသည္မွာ ပို၍ပင္လုပ္သင့္သည္မဟုတ္ပါေလာ”ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနမန္သည္ ထာဝရဘုရား၏လူေျပာေသာစကားအတိုင္း ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္သို႔ဆင္းသြားၿပီး ခုနစ္ႀကိမ္ေရႏွစ္လိုက္ေသာအခါ သူ႔အသားအေရသည္ သူငယ္အသားအေရကဲ့သို႔ျဖစ္ၿပီး စင္ၾကယ္သြားေလ၏။ သူသည္ ေနာက္လိုက္ဗိုလ္ပါအေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ ဘုရားသခင္၏လူထံျပန္လာၿပီး သူ႔ေရွ႕တြင္ သြားရပ္လ်က္ “အစၥေရးျပည္မွလြဲ၍ ေျမတစ္ျပင္လုံးတြင္ ဘုရားသခင္ မရွိေၾကာင္းကို အကြၽႏ္ုပ္သိပါၿပီ။ ယခု အရွင့္အေစအပါး၏လက္ေဆာင္ကို လက္ခံပါေလာ့”ဟု ဆို၏။