ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 20:1-21
ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 20:1-21 MSBZ
ထိုကာလတြင္ ေဟဇကိမင္းႀကီးသည္ ေသလုနီးပါးနာမက်န္းျဖစ္ေလ၏။ ထိုအခါ အာမုတ္၏သားပေရာဖက္ေဟရွာယက သူ႔ထံသို႔လာ၍ “ ‘သင္ေသရမည္။ သင္အသက္ရွင္ရေတာ့မည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ သင့္နန္းတြင္းေရးရာတို႔ကို စီမံခဲ့ေလာ့’ဟူ၍ ထာဝရဘုရား မိန႔္ေတာ္မူသည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထိုအခါ ေဟဇကိမင္းႀကီးသည္ နံရံဘက္သို႔ မ်က္ႏွာလွည့္၍ “အို ထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေရွ႕ေတာ္၌ စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့ သစၥာရွိရွိအသက္ရွင္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေရွ႕ေတာ္၌ ေကာင္းေသာအမႈ ျပဳခဲ့သည္ကိုလည္းေကာင္း ေအာက္ေမ့ေတာ္မူပါ”ဟု ထာဝရဘုရားထံ ဆုေတာင္းၿပီး ခါးသီးစြာေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးေလ၏။ နန္းေတာ္အလယ္ဝင္းမွ ေဟရွာယမထြက္သြားမီတြင္ ထာဝရဘုရား၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ သူ႔ထံသို႔ေရာက္လာ၍ “ငါ့လူမ်ိဳးေတာ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေသာေဟဇကိမင္းႀကီးထံသို႔ ျပန္သြားၿပီးလွ်င္ သင့္ဘိုးေဘးဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားက ‘သင့္ဆုေတာင္းသံကို ငါၾကားၿပီ။ သင့္မ်က္ရည္ကို ငါျမင္ၿပီ။ သင့္ကို ငါျပန္လည္က်န္းမာလာေစမည္။ သုံးရက္ေျမာက္လွ်င္ သင္သည္ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္သို႔ တက္သြားႏိုင္လိမ့္မည္။ ငါသည္ သင့္အား တစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ ထပ္၍အသက္ရွင္ေစမည္။ သင္ႏွင့္ ဤၿမိဳ႕ကို အဆီးရီးယားဘုရင္လက္မွ ကယ္ႏုတ္မည္။ ငါ့အတြက္၊ ငါ့အေစအပါးဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအတြက္ ဤၿမိဳ႕ကို ငါကာကြယ္မည္’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူၿပီ”ဟု ဆင့္ဆိုေစ၏။ ထို႔ေနာက္ ေဟရွာယက “သဖန္းပ်ဥ္ယူခဲ့ပါ”ဟုဆိုသျဖင့္ လူတို႔က သဖန္းပ်ဥ္ကိုယူလာ၍ မင္းႀကီး၏အနာစိမ္းေပၚ အုံေပးလွ်င္ အနာသက္သာေပ်ာက္ကင္းသြား၏။ ထိုအခါ ေဟဇကိမင္းႀကီးက ေဟရွာယအား “ထာဝရဘုရားက ငါ့ကိုျပန္က်န္းမာေစၿပီး သုံးရက္ေျမာက္လွ်င္ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္သို႔ ငါတက္သြားႏိုင္မည့္နိမိတ္လကၡဏာမွာ အဘယ္နည္း”ဟု ေမးေလ၏။ ထိုအခါ ေဟရွာယက “ကတိထားေတာ္မူသည့္အတိုင္း ထာဝရဘုရား ျပဳေတာ္မူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထာဝရဘုရားထံေတာ္မွ သင့္အတြက္နိမိတ္လကၡဏာကား ဤသို႔ျဖစ္၏။ သင္သည္ ေလွကားထစ္မွ အခ်ိန္တိုင္းအရိပ္ကို ေရွ႕သို႔ အထစ္တစ္ဆယ္တိုးေစလိုသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အေနာက္သို႔ အထစ္တစ္ဆယ္ဆုတ္သြားေစလိုသေလာ”ဟု ေမးလွ်င္ ေဟဇကိမင္းႀကီးက “အရိပ္သည္ ေရွ႕သို႔အထစ္တစ္ဆယ္တိုးရန္ လြယ္၏။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ အရိပ္ကို အေနာက္သို႔ အထစ္တစ္ဆယ္ဆုတ္သြားေစပါ”ဟု ေတာင္းဆို၏။ ထိုအခါ ပေရာဖက္ေဟရွာယက ထာဝရဘုရားထံဆုေတာင္းရာ အာခတ္မင္းႀကီး၏ေလွကားထစ္မ်ားေပၚမွ အခ်ိန္တိုင္းအရိပ္ကို အေနာက္သို႔ အထစ္တစ္ဆယ္ျပန္ဆုတ္ေစေတာ္မူ၏။ ေဟဇကိမင္းႀကီး နာမက်န္းျဖစ္သည္ကို ဗာလဒန္၏သား ေဘဘီလုံဘုရင္ေမေရာဒဗာလဒန္မင္းႀကီးၾကားသိေသာအခါ ေဟဇကိမင္းႀကီးထံသို႔ စာလႊာႏွင့္လက္ေဆာင္မ်ားကို ေပးပို႔ဆက္သလာ၏။ ေဟဇကိမင္းႀကီးသည္ သူတို႔ကို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာႀကိဳဆို၍ မိမိဘ႑ာတိုက္အားလုံးထဲမွ ေ႐ႊေငြ၊ အေမႊးနံ႔သာ၊ အဖိုးတန္ဆီမွစ၍ လက္နက္တိုက္ႏွင့္ ေတြ႕သမွ်အဖိုးတန္ရတနာမ်ားကို ထိုသူတို႔အား ျပေလ၏။ နန္းတြင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံတစ္ဝန္းလုံးတြင္ ထိုသူတို႔အား ေဟဇကိမင္းႀကီး မျပေပးေသာအရာတစ္စုံတစ္ခုမွ်မရွိ။ ထိုအခါ ပေရာဖက္ေဟရွာယသည္ ေဟဇကိမင္းႀကီးထံသို႔လာၿပီး “ထိုသူတို႔သည္ မည္သည့္အေၾကာင္းကို ေျပာဆိုၾကသနည္း။ မည္သည့္အရပ္မွ လာၾကသနည္း”ဟုေမးလွ်င္ ေဟဇကိမင္းႀကီးက “သူတို႔သည္ ေဝးလံေသာအရပ္ ေဘဘီလုံၿမိဳ႕မွ လာၾကပါ၏”ဟု ဆိုေလ၏။ ေဟရွာယက “နန္းေတာ္တြင္ မည္သည့္အရာကို ျမင္ၾကၿပီနည္း”ဟုေမးလွ်င္ ေဟဇကိမင္းႀကီးက “နန္းေတာ္၌ရွိသမွ်တို႔ကို သူတို႔ျမင္ၾကၿပီ။ ဥစၥာဘ႑ာမ်ားထဲမွ သူတို႔အား ငါမျပေသာအရာတစ္စုံတစ္ခုမွ်မရွိ”ဟု ျပန္ေျဖ၏။ ထိုအခါ ေဟရွာယက ေဟဇကိမင္းႀကီးအား “ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူေသာစကားကို နားေထာင္ေလာ့။ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့။ သင္၏နန္းေတာ္ထဲရွိအရာအားလုံး၊ သင္၏ဘိုးေဘးတို႔စုေဆာင္းထား၍ ယေန႔တိုင္ေအာင္ရွိေနသည့္အရာအားလုံးတို႔ကို ေဘဘီလုံၿမိဳ႕သို႔ ယူေဆာင္သြားမည့္ေန႔ ေရာက္လာလိမ့္မည္။ တစ္စုံတစ္ခုမွ်ႂကြင္းက်န္လိမ့္မည္မဟုတ္’ဟု ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူၿပီ။ သင္မွဆင္းသက္၍ သင္ရေသာသားသမီးအခ်ိဳ႕တို႔ကိုလည္း ဖမ္းဆီးသြားလိမ့္မည္။ သူတို႔သည္ ေဘဘီလုံဘုရင္၏နန္းေတာ္၌ မိန္းမစိုးမ်ားျဖစ္ရၾကလိမ့္မည္”ဟု ဆင့္ဆိုေလ၏။ ေဟဇကိမင္းႀကီးက “အကယ္စင္စစ္ ငါ့လက္ထက္၌ ၿငိမ္းခ်မ္းလုံၿခဳံမည္ဆိုလွ်င္ ရပါၿပီ”ဟုေတြး၍ ေဟရွာယအား “သင္ဆင့္ဆိုေသာ ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္သည္ ေကာင္းပါ၏”ဟု မိန႔္ဆိုေလ၏။ က်န္ရွိေနေသာ ေဟဇကိမင္းႀကီးလက္ထက္အျဖစ္အပ်က္မ်ား၊ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးခဲ့ပုံမ်ား၊ ေရေျမာင္းေရကန္ေဆာက္လုပ္ခဲ့ပုံ၊ ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ေရသြင္းေပးခဲ့ပုံ စသည္တို႔ကို ယုဒဘုရင္တို႔၏ရာဇဝင္မွတ္တမ္းတြင္ ေရးမွတ္ထား၏။ ေဟဇကိမင္းႀကီးသည္ ဘိုးေဘးတို႔ႏွင့္အတူ အိပ္ေပ်ာ္၍ သူ၏သားေတာ္မနာေရွသည္ သူ႔အ႐ိုက္အရာကို ဆက္ခံ၏။