ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 18:1-37
ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 18:1-37 MSBZ
ဧလာမင္းႀကီး၏သားေတာ္ အစၥေရးဘုရင္ေဟာေရွမင္းႀကီး နန္းစံသုံးႏွစ္တြင္ ယုဒဘုရင္အာခတ္မင္းႀကီး၏သားေတာ္ေဟဇကိ နန္းတက္၏။ ေဟဇကိနန္းတက္ေသာအခါ သက္ေတာ္ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ရွိၿပီး ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕တြင္ ႏွစ္ဆယ့္ကိုးႏွစ္စိုးစံ၏။ မယ္ေတာ္ကား ဇာခရိ၏သမီး အာဘိအမည္ရွိ၏။ ေဟဇကိမင္းႀကီးသည္ မိမိဘိုးေဘးဒါဝိဒ္မင္းႀကီးျပဳက်င့္ခဲ့သမွ်အတိုင္း ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္တြင္ ေျဖာင့္မွန္စြာျပဳက်င့္၏။ သူသည္ အထြတ္အျမတ္ထားရာေနရာမ်ားကို ဖယ္ရွားၿပီး ေက်ာက္တိုင္မ်ားကို ၿဖိဳလွဲပစ္၏။ အာရွရနတ္ဘုရားမတံခြန္တိုင္ကို လွဲခ်ၿပီး ေမာေရွသြန္းလုပ္ခဲ့ေသာေၾကးနီေႁမြ႐ုပ္ကိုလည္း ထုခြဲပစ္၏။ အေၾကာင္းမူကား ထိုအခ်ိန္အထိ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ထိုေႁမြ႐ုပ္ကို နဟုတၱန္ ဟုေခၚဆိုၿပီး နံ႔သာေပါင္းကို မီးရႈိ႕ပူေဇာ္တတ္ၾက၏။ သူသည္ အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကို ယုံၾကည္ကိုးစား၏။ ယုဒဘုရင္အေပါင္းတို႔တြင္ သူ႔အလ်င္ရွိခဲ့ေသာဘုရင္မ်ားႏွင့္ သူ႔ေနာက္မွဘုရင္မ်ားပါ သူႏွင့္တူေသာဘုရင္ တစ္ပါးမွ်မရွိ။ သူသည္ ထာဝရဘုရားကို မစြန႔္၊ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္၍ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္၏။ ေမာေရွအား ထာဝရဘုရား မိန႔္မွာထားေတာ္မူေသာပညတ္ေတာ္မ်ားကို ေစာင့္ထိန္း၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ သူႏွင့္အတူရွိေတာ္မူၿပီး ျပဳေလရာရာ၌ အထေျမာက္၏။ သူသည္ အဆီးရီးယားဘုရင္၏လက္ေအာက္ခံအျဖစ္မေနဘဲ ပုန္ကန္ေလ၏။ သူသည္ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို ဂါဇၿမိဳ႕ႏွင့္ နယ္နိမိတ္တစ္ေလွ်ာက္၊ ကင္းေစာင့္ေမွ်ာ္စင္မွ ခံတပ္ၿမိဳ႕အထိ ေခ်မႈန္းႏိုင္ခဲ့၏။ ေဟဇကိမင္းႀကီး နန္းစံေလးႏွစ္၊ ဧလာမင္းႀကီး၏သားေတာ္ အစၥေရးဘုရင္ေဟာေရွမင္းႀကီး နန္းစံခုနစ္ႏွစ္တြင္ အဆီးရီးယားဘုရင္ရွာလမေနဇာမင္းႀကီးသည္စစ္ခ်ီ၍ ရွမာရိၿမိဳ႕ကို ဝိုင္းရံထားၿပီး သုံးႏွစ္ျပည့္ၿပီးမွ သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့၏။ ရွမာရိၿမိဳ႕သည္ ေဟဇကိမင္းႀကီး နန္းစံေျခာက္ႏွစ္၊ အစၥေရးဘုရင္ေဟာေရွမင္းႀကီး နန္းစံကိုးႏွစ္တြင္ သိမ္းပိုက္ျခင္းခံခဲ့ရ၏။ အဆီးရီးယားဘုရင္သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို အဆီးရီးယားျပည္သို႔ ဖမ္းေခၚသြားၿပီး ဟာလာအရပ္၊ ေဂါဇန္နယ္ရွိ ဟာေဗာ္ျမစ္နား၊ ေမဒိၿမိဳ႕႐ြာမ်ားတို႔တြင္ ေနရာခ်ထား၏။ ဤသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔သည္ မိမိတို႔ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္ကို မနာခံသည့္အျပင္ ထာဝရဘုရား၏အေစအပါးေမာေရွအားျဖင့္ မိန႔္မွာထားသည့္ ပဋိညာဥ္ရွိသမွ်ကိုလည္း မနာခံမလိုက္ေလွ်ာက္ဘဲ ခ်ိဳးေဖာက္ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ေဟဇကိမင္းႀကီးနန္းစံတစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္တြင္ အဆီးရီးယားဘုရင္သနာခရိပ္မင္းႀကီးသည္ ယုဒျပည္၏ခံတပ္ၿမိဳ႕အားလုံးကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယုဒဘုရင္ေဟဇကိမင္းႀကီးက လာခိရွၿမိဳ႕ရွိ အဆီးရီးယားဘုရင္ထံသို႔ လူလႊတ္၍ “အကြၽႏ္ုပ္ အမွားျပဳမိပါၿပီ။ အရွင္မင္းႀကီး တပ္ျပန္ဆုတ္ေပးပါ။ ေတာင္းသမွ်ကို ေပးပါမည္”ဟုမွာလိုက္လွ်င္ အဆီးရီးယားဘုရင္က ယုဒဘုရင္ေဟဇကိမင္းႀကီးထံမွ ေငြတာလန္သုံးရာ၊ ေ႐ႊတာလန္သုံးဆယ္ကို ေတာင္း၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဟဇကိမင္းႀကီးသည္ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္ႏွင့္ ဘုရင့္နန္းေတာ္ရွိ ဘ႑ာတိုက္တို႔ထဲမွေတြ႕ရွိသမွ်ေငြတို႔ကို ေပးလိုက္၏။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ေဟဇကိမင္းႀကီးသည္ ထာဝရဘုရား၏ဗိမာန္ေတာ္တံခါးမွ ေ႐ႊမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ သူကိုယ္တိုင္မြမ္းမံထားေသာ တံခါးတိုင္တို႔မွ ေ႐ႊမ်ားကိုလည္းေကာင္း ခြၽတ္ခြာၿပီး အဆီးရီးယားဘုရင္အား ေပးလိုက္ေလ၏။ အဆီးရီးယားဘုရင္သည္ တာတန္၊ ရာဗသာရိတ္၊ ရာဗရွာခတို႔ကို စစ္သည္အလုံးအရင္းႏွင့္တကြ လာခိရွၿမိဳ႕မွ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ရွိေဟဇကိမင္းႀကီးထံသို႔ ေစလႊတ္သျဖင့္ သူတို႔သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ ခ်ီသြားၾက၏။ သူတို႔ ေရာက္သြားေသာအခါ ခဝါသည္၏လယ္သို႔သြားေသာလမ္းမႀကီးတြင္ရွိသည့္ အထက္ေရကန္ေရသြယ္ေျမာင္းနားတြင္ တပ္ခ်ၿပီး ရွင္ဘုရင္ကို ဆင့္ေခၚရာ ဟိလခိ၏သားနန္းေတာ္အုပ္ဧလ်ာကိမ္၊ စာေရးေတာ္ႀကီးေရွဗန၊ အာသပ္၏သားအတြင္းဝန္ေယာအာတို႔သည္ သူတို႔ထံသို႔ လာၾက၏။ ထိုအခါ ရာဗရွာခက သူတို႔အား “ေဟဇကိမင္းႀကီးအား ျပန္ေလွ်ာက္ၾကေလာ့။ အဆီးရီးယားဘုရင္မင္းျမတ္ႀကီးက ‘သင္သည္ အဘယ္အရာကို ကိုးစား၍ စိတ္ေအးလက္ေအးေနႏိုင္သနည္း။ သင္၌ စစ္ဗ်ဴဟာ၊ စစ္အင္အားရွိသည္ဆိုသည္မွာ အေျပာသက္သက္သာျဖစ္၏။ ယခု သင္သည္ အဘယ္သူကိုကိုးစား၍ ငါ့ကို ပုန္ကန္သနည္း။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ယခု သင္သည္ က်ိဳးေနေသာက်ဴေတာင္ေဝွးျဖစ္သည့္ အီဂ်စ္ျပည္ကို ကိုးစား၏။ ထိုေတာင္ေဝွးကိုမွီလွ်င္ မွီေသာသူ၏လက္ကို ထုတ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ စူးတတ္၏။ အီဂ်စ္ဘုရင္ဖာေရာမင္းႀကီးသည္ မိမိအား ကိုးစားေသာသူအေပါင္းတို႔ကို ထိုသို႔ျပဳတတ္၏။ သင္တို႔က ငါတို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကို ငါတို႔ယုံၾကည္ကိုးစားသည္ဟု ဆိုလွ်င္လည္း ေဟဇကိမင္းႀကီးက ထိုဘုရားႏွင့္ဆိုင္ေသာ အထြတ္အျမတ္ထားရာေနရာႏွင့္ ယဇ္ပလႅင္တို႔ကိုပင္ ဖယ္ရွားလိုက္ၿပီး ယုဒျပည္သူေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သားတို႔အား ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ရွိ ဤယဇ္ပလႅင္ေရွ႕၌သာ သင္တို႔ကိုးကြယ္ရမည္ဟူ၍ မိန႔္မွာခဲ့သည္ မဟုတ္ေလာ’ဟု မိန႔္ဆို၏။ ယခု ငါ၏သခင္အဆီးရီးယားဘုရင္ႏွင့္ လာ၍ညႇိႏႈိင္းေလာ့။ သင္၌ ျမင္းစီးသူရဲ အလုံအေလာက္ရွိလွ်င္ သင့္ကို ျမင္းအေကာင္ႏွစ္ေထာင္ ငါေပးမည္။ စစ္ရထား၊ ျမင္းစီးသူရဲတို႔ရရွိဖို႔ အီဂ်စ္ျပည္ကို ကိုးစားေသာ သင္က ငါ့သခင္၏မင္းမႈထမ္းမ်ားထဲမွ အနိမ့္ဆုံးအရာရွိတစ္ေယာက္ကိုပင္ ရင္ဆိုင္တြန္းလွန္ႏိုင္မည္ေလာ။ ထာဝရဘုရားအခြင့္မရွိဘဲ ဤျပည္ကို ငါလာ၍ဖ်က္ဆီးသည္ဟု ထင္သေလာ။ ထာဝရဘုရားက ‘ထိုျပည္သို႔စစ္ခ်ီ၍ဖ်က္ဆီးေလာ့’ဟူ၍ ငါ့အား မိန႔္ေတာ္မူၿပီ”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ဟိလခိ၏သားဧလ်ာကိမ္၊ ေရွဗန၊ ေယာအာတို႔က ရာဗရွာခအား “အာရမိတ္ဘာသာစကားကို ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔နားလည္သည္ျဖစ္၍ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔အား အာရမိတ္ဘာသာစကားႏွင့္ေျပာပါေလာ့။ ၿမိဳ႕႐ိုးေပၚရွိလူတို႔ၾကားသိေအာင္ ယုဒဘာသာစကားျဖင့္ မေျပာပါႏွင့္”ဟု ဆိုၾက၏။ သို႔ေသာ္ ရာဗရွာခက “ငါ့သခင္သည္ သင္တို႔၏သခင္ႏွင့္ သင္တို႔ကိုသာ ဤစကားတို႔ကိုေျပာၾကားရန္ ငါ့ကိုေစလႊတ္သည္မဟုတ္။ သင္တို႔ႏွင့္အတူ ကိုယ့္မစင္ကိုယ္စား၊ ကိုယ့္ဆီးကိုယ္ေသာက္ၾကသည့္ ၿမိဳ႕႐ိုးေပၚတြင္ထိုင္ေသာသူတို႔ကိုလည္း ေျပာၾကားရန္ ေစလႊတ္သည္”ဟု ဆို၏။ ထို႔ေနာက္ ရာဗရွာခသည္ မတ္တတ္ရပ္၍ ယုဒဘာသာစကားျဖင့္ “အဆီးရီးယားဘုရင္မင္းျမတ္ႀကီး၏အမိန႔္ေတာ္ကို နားေထာင္ၾကေလာ့။ ရွင္ဘုရင္က ‘ေဟဇကိ လွည့္စားသည္ကို သင္တို႔မခံၾကႏွင့္။ သူသည္ သင္တို႔ကို ငါ့လက္မွ မကယ္ႏုတ္ႏိုင္။ ထာဝရဘုရားသည္ ငါတို႔ကို အမွန္ပင္ကယ္ႏုတ္ေတာ္မူမည္။ ဤၿမိဳ႕သည္ အဆီးရီးယားဘုရင္လက္သို႔မေရာက္ရဟု ဆိုလ်က္ ထာဝရဘုရားကို ကိုးစားလာေအာင္ ေဟဇကိလွည့္စားသည္ကို သင္တို႔မခံၾကႏွင့္’ဟု မိန႔္ဆို၏။ ေဟဇကိ၏စကားကိုနားမေထာင္ၾကႏွင့္။ အဆီးရီးယားဘုရင္က ‘ငါႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူ၍ ငါ့ဘက္သို႔ လာၾက။ ငါလာ၍ သင္တို႔ကို မေခၚေဆာင္သြားမီအထိ သင္တို႔အသီးသီး ကိုယ့္စပ်စ္သီး၊ ကိုယ့္သဖန္းသီးတို႔ကိုစားႏွင့္ၾက။ ကိုယ့္ေရတြင္းမွေရကိုေသာက္ႏွင့္ၾက။ သင္တို႔ အသက္မေသ ရွင္က်န္ေနမည့္အေၾကာင္း ငါသည္ လာ၍ သင္တို႔ျပည္ကဲ့သို႔ ေကာက္ပဲသီးႏွံႏွင့္ စပ်စ္ဝိုင္အသစ္ထြက္ေသာျပည္၊ အစားအစာႏွင့္ စပ်စ္ၿခံေပါမ်ားေသာျပည္၊ သံလြင္ဆီႏွင့္ ပ်ားရည္ရွိရာျပည္သို႔ သင္တို႔ကို ေခၚေဆာင္သြားမည္။ ေဟဇကိက ထာဝရဘုရားသည္ ငါတို႔ကိုကယ္ႏုတ္ေတာ္မူမည္ဟု ဆိုလ်က္ လွည့္စားသည္ကို မခံၾကႏွင့္။ မည္သည့္လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး၏ဘုရားတို႔သည္ မိမိျပည္ကို အဆီးရီးယားဘုရင္၏လက္မွ ကယ္ႏုတ္ႏိုင္ခဲ့သနည္း။ ဟာမတ္ျပည္၊ အာပဒ္ျပည္၏ဘုရားတို႔သည္ အဘယ္မွာနည္း။ ေသဖရဝိမ္ျပည္၊ ေဟနျပည္၊ ဣဝါျပည္၏ဘုရားတို႔သည္ အဘယ္မွာနည္း။ စင္စစ္ ထိုဘုရားတို႔သည္ ရွမာရိၿမိဳ႕ကို ငါ့လက္မွ ကယ္ႏုတ္ခဲ့ၿပီေလာ။ ဤျပည္တို႔၏ဘုရားအေပါင္းတို႔တြင္ မည္သည့္ဘုရားက မိမိျပည္ကို ငါ့လက္မွကယ္ႏုတ္ႏိုင္ခဲ့သနည္း။ ထာဝရဘုရားသည္လည္း ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ကို ငါ့လက္မွ ကယ္ႏုတ္ႏိုင္မည္ေလာ’ဟူ၍ မိန႔္ဆိုသည္”ဟု အသံက်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ဟစ္ေလ၏။ ရွင္ဘုရင္က “သူ႔အား ဘာမွ်ျပန္မေျပာၾကႏွင့္”ဟု အမိန႔္ရွိထားေသာေၾကာင့္ လူတို႔လည္း ဘာမွ်ျပန္မေျပာဘဲ တိတ္ဆိတ္စြာေနၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ဟိလခိ၏သား နန္းေတာ္အုပ္ဧလ်ာကိမ္၊ စာေရးေတာ္ႀကီးေရွဗန၊ အာသပ္၏သား အတြင္းဝန္ေယာအာတို႔သည္ မိမိတို႔အဝတ္ကိုဆုတ္ၿဖဲၿပီး ေဟဇကိမင္းႀကီးထံသို႔ျပန္လာ၍ ရာဗရွာခေျပာေသာစကားတို႔ကို ေလွ်ာက္ထားၾက၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
