ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေသတၱာေတာ္ကို သိမ္းယူ၍ ဧဗေနဇာၿမိဳ႕မွ အာဇုတ္ၿမိဳ႕သို႔သယ္ေဆာင္သြားၾက၏။ ထိုသို႔ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေသတၱာေတာ္ကို သယ္ေဆာင္သြားၿပီး ဒါဂုန္ဝတ္ေက်ာင္းသို႔ ယူသြား၍ ဒါဂုန္ဘုရားေဘး၌ ထားၾက၏။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ အာဇုတ္ၿမိဳ႕သားတို႔သည္ နံနက္ေစာေစာထၾကေသာအခါ ဒါဂုန္ဘုရားသည္ ထာဝရဘုရား၏ေသတၱာေတာ္ေရွ႕တြင္ ေျမေပၚေမွာက္လ်က္လဲေနသည္ကို ေတြ႕သျဖင့္ သူတို႔သည္ ဒါဂုန္ဘုရားကိုယူ၍ သူ႔ေနရာ၌ ျပန္ထားၾက၏။ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္ေစာေစာထၾကေသာအခါတြင္လည္း ဒါဂုန္ဘုရားသည္ ထာဝရဘုရား၏ေသတၱာေတာ္ေရွ႕တြင္ ေျမေပၚေမွာက္လ်က္လဲက်ေန၏။ ဒါဂုန္ဘုရား၏ဦးေခါင္းႏွင့္လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္မွာ တံခါးခုံေပၚတြင္ ျပတ္က်ေနၿပီး ဒါဂုန္ဘုရားသည္ ကိုယ္ထည္ႀကီးသာ က်န္ရွိေနသည္ကို ေတြ႕ရွိၾကေလ၏။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ အာဇုတ္ၿမိဳ႕တြင္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ဒါဂုန္၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ားႏွင့္ ဒါဂုန္ဝတ္ေက်ာင္းထဲသို႔ ဝင္ေသာသူတိုင္း ဒါဂုန္တံခါးခုံကို မနင္းဘဲ ေက်ာ္သြားၾက၏။ ထာဝရဘုရား၏လက္ေတာ္သည္ အာဇုတ္ၿမိဳ႕သားတို႔ကို ျပင္းထန္စြာဒဏ္ခတ္ေတာ္မူ၏။ အာဇုတ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ဝန္းက်င္တစ္ဝိုက္ကို ပလိပ္ေရာဂါျဖင့္ ဖ်က္ဆီးသတ္ျဖတ္ေတာ္မူ၏။ ထိုအျခင္းအရာကိုျမင္လွ်င္ အာဇုတ္ၿမိဳ႕သားတို႔က “အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရားသခင့္လက္ေတာ္သည္ ငါတို႔ႏွင့္ ငါတို႔၏ဘုရားဒါဂုန္ကို ျပင္းထန္စြာဒဏ္ခတ္ေတာ္မူၿပီ။ ထိုဘုရား၏ေသတၱာေတာ္ကို ငါတို႔ႏွင့္အတူ မထားသင့္”ဟု ဆိုၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ လူလႊတ္၍ ဖိလိတၱိမင္းအေပါင္းတို႔ကို ေခၚယူစုေဝးေစၿပီးလွ်င္ “အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရားသခင့္ေသတၱာေတာ္ကို မည္သို႔ျပဳရပါမည္နည္း”ဟု ေမးၾက၏။ ထိုအခါ သူတို႔က “အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရားသခင့္ေသတၱာေတာ္ကို ဂါသၿမိဳ႕သို႔ ပို႔လိုက္ပါ”ဟု ဆိုၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရားသခင့္ေသတၱာေတာ္ကို ပို႔လိုက္ၾက၏။ ေသတၱာေတာ္ကို သယ္ေဆာင္သြားၾကရာ ထိုၿမိဳ႕ကိုလည္း ထာဝရဘုရား၏လက္ေတာ္သည္ ဒဏ္ခတ္ေတာ္မူသျဖင့္ အလြန္တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားၾကကုန္၏။ ထိုၿမိဳ႕ရွိၿမိဳ႕သားတို႔ကိုလည္း အငယ္ဆုံးမွ အႀကီးဆုံးတိုင္ေအာင္ ပလိပ္ေရာဂါျဖင့္ ဒဏ္ခတ္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ေသတၱာေတာ္ကို ဧၾကဳန္ၿမိဳ႕သို႔ပို႔လိုက္ျပန္၏။ ထိုသို႔ ဘုရားသခင္၏ေသတၱာေတာ္သည္ ဧၾကဳန္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္လာေသာအခါ ဧၾကဳန္ၿမိဳ႕သားတို႔က “ငါတို႔ႏွင့္ ငါတို႔လူမ်ိဳးကိုသတ္ျဖတ္ရန္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရားသခင့္ေသတၱာေတာ္ကို ငါတို႔ထံ ပို႔လိုက္ေလၿပီတကား”ဟု ေအာ္ဟစ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ လူလႊတ္၍ ဖိလိတၱိမင္းအေပါင္းတို႔ကို ေခၚယူစုေဝးေစၿပီးလွ်င္ “အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရားသခင့္ေသတၱာေတာ္ကို အေဝးသို႔ပို႔လိုက္ပါေလာ့။ သူ႔ေနရာ သူျပန္ေရာက္ပါေစ။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ ငါတို႔ႏွင့္ ငါတို႔လူမ်ိဳးကိုသတ္ျဖတ္လိမ့္မည္”ဟု ဆိုၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား ဘုရားသခင္လက္ေတာ္သည္ ထိုၿမိဳ႕ကို ျပင္းထန္စြာဒဏ္ခတ္သျဖင့္ တစ္ၿမိဳ႕လုံးသည္ ေသရမည္ကို ေၾကာက္လန႔္ေနၾက၏။ အသက္မေသဘဲ က်န္ရစ္သူတို႔မွာ ပလိပ္ေရာဂါျဖင့္ ဒဏ္ခတ္ခံရေသာေၾကာင့္ တစ္ၿမိဳ႕လုံး၏ေအာ္ဟစ္သံသည္ မိုးေကာင္းကင္အထိ ေရာက္ေလ၏။
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 5 ကိုဖတ္ပါ။
နားေထာင္ပါ။ ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 5
မၽွေဝရန္
ဗားရွင္းအားလုံးႏွိုင္းယွဥ္ပါ: ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 5:1-12
အခန္းငယ္မ်ားကို သိမ္းဆည္းပါ၊ လိုင္းမဲ့ဖတ္ပါ၊ သင္ၾကားမွုအပိုင္းမ်ားကို ၾကည့္ရွုျခင္းႏွင့္ အျခားအရာမ်ား။
YouVersion သည္ မိမိအေတြ႕အၾကဳံကို စိတ္ႀကိဳက္ျပင္ဆင္ရန္ ကြတ္ကီးမ်ားကို အသုံးျပဳသည္။ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ဝဘ္ဆိုဒ္ကိုအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာမူဝါဒတြင္ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း ကၽြန္ုပ္တို႔၏ cookies အသုံးျပဳမွုကို လက္ခံပါသည္။
ပင္မစာမ်က္ႏွာ
သမၼာက်မ္းစာ
အစီအစဥ္မ်ား
ဗီဒီယိုမ်ား