ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 3:1-10
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 3:1-10 MSBZ
သူငယ္ရွေမြလသည္ ဧလိထံပါး၌ေန၍ ထာဝရဘုရား၏အမႈေတာ္ကို ထမ္းေဆာင္လ်က္ေန၏။ ထိုေန႔ရက္မ်ားတြင္ ထာဝရဘုရား၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေရာက္လာခဲ၏။ ဗ်ာဒိတ္နိမိတ္လည္း နည္းပါးလွ၏။ ဧလိသည္လည္း မ်က္စိအားနည္း၍ မျမင္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ တစ္ေန႔တြင္ သူသည္ အိပ္ခန္းထဲ၌အိပ္ေန၏။ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္မွမီးခြက္သည္ မၿငိမ္းေသး။ ရွေမြလသည္ ဘုရားသခင္၏ေသတၱာေတာ္ရွိရာ ထာဝရဘုရား၏ဗိမာန္ေတာ္၌ အိပ္လ်က္ေန၏။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရားသည္ ရွေမြလကိုေခၚေတာ္မူလွ်င္ ရွေမြလက “အကြၽႏ္ုပ္ရွိပါ၏”ဟု ထူးလ်က္ ဧလိထံသို႔ေျပးလာၿပီး “အရွင္ေခၚေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္လာပါသည္”ဟု ဆို၏။ ဧလိက “ငါမေခၚပါ၊ ျပန္အိပ္ပါေလာ့”ဟု သူ႔အားဆိုသျဖင့္ သူျပန္သြား၍အိပ္ေလ၏။ ထာဝရဘုရားသည္ ရွေမြလကိုထပ္၍ေခၚျပန္၏။ ရွေမြလသည္လည္း ထ၍ဧလိထံသို႔သြားၿပီး “အရွင္ေခၚေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္လာပါသည္”ဟုဆိုလွ်င္ ဧလိက “ငါ့သား၊ ငါမေခၚပါ၊ ျပန္အိပ္ပါေလာ့”ဟု ဆို၏။ ထိုစဥ္က ရွေမြလသည္ ထာဝရဘုရားႏွင့္သိကြၽမ္းျခင္းမရွိေသး။ ထာဝရဘုရား၏ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကိုလည္း မရရွိဖူးေသး။ ထာဝရဘုရားသည္ ရွေမြလကို တတိယအႀကိမ္ေခၚေတာ္မူျပန္၏။ ရွေမြလသည္လည္း ထ၍ ဧလိထံသို႔သြားၿပီးလွ်င္ “အရွင္ေခၚေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္လာပါ၏”ဟု ဆိုျပန္၏။ ထိုအခါ သူငယ္ကို ထာဝရဘုရားေခၚေတာ္မူေၾကာင္း ဧလိသိသြားေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဧလိက ရွေမြလအား “ျပန္အိပ္ပါေလာ့။ သင့္ကို ေနာက္တစ္ဖန္ေခၚလွ်င္ ‘ထာဝရဘုရား၊ အမိန႔္ရွိေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ့္အေစအပါး နာခံလ်က္ရွိပါ၏’ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ေလာ့”ဟု မွာလိုက္၏။ ရွေမြလျပန္သြား၍ မိမိအိပ္ရာ၌ အိပ္ေလ၏။ ထာဝရဘုရားသည္ ႂကြလာ၍ရပ္ေတာ္မူလ်က္ “ရွေမြလ၊ ရွေမြလ”ဟု ယခင္ကကဲ့သို႔ ေခၚေတာ္မူလွ်င္ ရွေမြလက “အမိန႔္ရွိေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ္၏အေစအပါး နာခံလ်က္ရွိပါ၏”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ေလ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
