ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 28:3-25
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 28:3-25 MSBZ
ရွေမြလ အနိစၥေရာက္သြားသျဖင့္ အစၥေရးတစ္မ်ိဳးသားလုံး ငိုေႂကြးျမည္တမ္းၾကၿပီး သူ႔ဇာတိၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာရာမၿမိဳ႕၌ပင္ သၿဂႋဳဟ္ၿပီးျဖစ္၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးလည္း တစ္ျပည္လုံးရွိ နတ္ဝင္သည္မ်ား၊ နတ္ထိန္းသည္မ်ားကို ဖယ္ရွားၿပီးျဖစ္၏။ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ စု႐ုံးၿပီး ရႈနင္ၿမိဳ႕သို႔ လာေရာက္၍ စခန္းခ်ၾကေသာအခါ ေရွာလုသည္လည္း အစၥေရးလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ကို စု႐ုံးၿပီး ဂိလေဗာေတာင္ေပၚတြင္ စခန္းခ်ၾက၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ဖိလိတၱိတပ္ကိုျမင္လွ်င္ အလြန္ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္သျဖင့္ ထာဝရဘုရားထံ ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။ သို႔ေသာ္ ထာဝရဘုရားသည္ သူ႔အား အိပ္မက္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ဥရိမ္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ပေရာဖက္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ ေျဖၾကားေတာ္မမူ။ ထိုအခါ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ မိမိအေစအပါးတို႔အား “နတ္ကေတာ္တစ္ဦးကို ရွာေပးပါ။ သူ႔ဆီသြားၿပီး ငါေမးျမန္းမည္”ဟု ဆိုလွ်င္ သူ႔အေစအပါးတို႔က “အေဒၤါရၿမိဳ႕တြင္ နတ္ကေတာ္တစ္ဦးရွိပါ၏”ဟု ဆိုၾက၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ႐ုပ္ဖ်က္၍ တျခားအဝတ္ကိုဝတ္ၿပီးလွ်င္ သူ႔ေနာက္လိုက္ႏွစ္ဦးႏွင့္အတူ သြားရာ ညအခ်ိန္တြင္ ထိုမိန္းမရွိရာသို႔ ေရာက္လာ၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးက သူ႔အား “နတ္ကို အမွီျပဳ၍ ငါေျပာေသာသူကို ေခၚေပးပါေလာ့”ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ထိုမိန္းမက “စင္စစ္ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ နတ္ဝင္သည္မ်ား၊ နတ္ထိန္းသည္မ်ားအား တိုင္းျပည္ထဲမွ သုတ္သင္ဖယ္ရွားပစ္လိုက္သည္ကို သင္သိပါလ်က္ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္အသတ္ခံရေအာင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္သနည္း”ဟု ျပန္ေျပာ၏။ ထိုအခါ ေရွာလုမင္းႀကီးက “ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ ဤအမႈေၾကာင့္ သင့္အေပၚ အျပစ္မေရာက္ရ”ဟု ထာဝရဘုရားကို တိုင္တည္၍ က်ိန္ဆို၏။ ထိုမိန္းမက “မည္သူ႔ကို ေခၚေပးရမည္နည္း”ဟု ေမးလွ်င္ ေရွာလုမင္းႀကီးက “ရွေမြလကို ေခၚေပးပါ”ဟု ဆို၏။ ထိုမိန္းမသည္ ရွေမြလကို ျမင္လွ်င္ အသံက်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ဟစ္လ်က္ ေရွာလုမင္းႀကီးအား “အဘယ္ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္ကို လွည့္စားသနည္း။ အရွင္ကား ေရွာလုမင္းႀကီးပင္ မဟုတ္ေလာ”ဟု ေျပာဆိုေလ၏။ ရွင္ဘုရင္ကလည္း သူ႔အား “သင္မေၾကာက္ႏွင့္။ ယခု အဘယ္အရာကို သင္ျမင္သနည္း”ဟု ေမးလွ်င္ ထိုမိန္းမက ေရွာလုမင္းႀကီးအား “ေျမႀကီးထဲမွ ဘုရားတစ္ပါး တက္လာသည္ကို ျမင္ရပါ၏”ဟု ေျပာျပ၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးကလည္း “မည္သည့္ပုံစံ ရွိသနည္း”ဟု ေမးလွ်င္ သူက “ဝတ္လုံဝတ္ထားေသာအဖိုးအိုတစ္ဦး တက္လာပါ၏”ဟု ဆို၏။ ထိုသူသည္ ရွေမြလ ျဖစ္ေၾကာင္း ေရွာလုမင္းႀကီး သိသျဖင့္ ေျမႀကီးေပၚ ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ ရွိခိုးေလ၏။ ရွေမြလကလည္း ေရွာလုမင္းႀကီးအား “အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့ကိုေခၚၿပီးေႏွာင့္ယွက္ေနသနည္း”ဟု ေမးလွ်င္ ေရွာလုမင္းႀကီးက “အကြၽႏ္ုပ္ အလြန္ဒုကၡေရာက္ေနပါ၏။ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို လာတိုက္ပါ၏။ ထာဝရဘုရားလည္း အကြၽႏ္ုပ္ကို စြန႔္ပစ္ပါၿပီ။ ပေရာဖက္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ အိပ္မက္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ အကြၽႏ္ုပ္ကို မထူးေတာ့ပါ။ အကြၽႏ္ုပ္ မည္သို႔ျပဳရမည္ကို ေျပာျပေပးရန္အတြက္ အရွင့္ကို ေခၚရျခင္းျဖစ္ပါ၏”ဟု ဆို၏။ ရွေမြလကလည္း “ထာဝရဘုရားသည္ သင့္ကိုစြန႔္ပစ္၍ သင့္ရန္သူျဖစ္သြားသည္ကိုပင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့ကို ေမးျမန္းေသးသနည္း။ ငါ့အား ထာဝရဘုရား ႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည့္အတိုင္း သင္၌ ျပဳေတာ္မူၿပီ။ ထာဝရဘုရားသည္ သင့္လက္ထဲရွိႏိုင္ငံေတာ္ကို ႐ုပ္သိမ္းၿပီး သင့္အမ်ိဳးသားခ်င္းဒါဝိဒ္အား ေပးေတာ္မူၿပီ။ သင္သည္ ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္ကို မနာခံ၊ ကိုယ္ေတာ္၏ျပင္းစြာေသာအမ်က္ေတာ္အတိုင္း အာမလက္လူမ်ိဳးတို႔အား မျပဳခဲ့ေသာေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ ယေန႔ သင့္အား ဤသို႔ျပဳေတာ္မူၿပီ။ ထာဝရဘုရားသည္ သင္ႏွင့္အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔လက္သို႔ အပ္ေတာ္မူမည္။ မနက္ျဖန္ေန႔တြင္ သင္ႏွင့္ သင့္သားတို႔သည္ ငါႏွင့္အတူရွိလိမ့္မည္။ ထာဝရဘုရားသည္ အစၥေရးစစ္သည္တို႔ကိုလည္း ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔လက္သို႔ အပ္ေတာ္မူမည္”ဟု သူ႔အား ဆို၏။ ရွေမြလစကားကို ေရွာလုမင္းႀကီး ၾကားလွ်င္ အလြန္ေၾကာက္႐ြံ႕လ်က္ ခ်က္ခ်င္းေျမေပၚ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္လဲက်ေလ၏။ တစ္ေန႔လုံး တစ္ညလုံး အစာမစားထားသျဖင့္ အားလည္း မရွိေတာ့ေပ။ ထိုမိန္းမသည္ ေရွာလုမင္းႀကီးထံ လာ၍ ေရွာလုမင္းႀကီး အလြန္ထိတ္လန႔္ေနသည္ကို ျမင္လွ်င္ သူ႔အား “ၾကည့္ရႈေလာ့။ အရွင့္ကြၽန္မသည္ အရွင္၏စကားကို နားေထာင္ပါၿပီ။ ကိုယ့္အသက္ကိုရင္း၍ အရွင္ေျပာသည့္အတိုင္း အကြၽႏ္ုပ္ျပဳပါၿပီ။ ယခု အရွင္သည္လည္း အရွင့္ကြၽန္မစကားကို နားေထာင္ပါေလာ့။ အရွင့္ေရွ႕၌ စားစရာအနည္းငယ္ တည္ခင္းပါရေစ။ အရွင္အားျပန္ျပည့္၍ ခရီးဆက္ႏိုင္ရန္အတြက္ သုံးေဆာင္ပါေလာ့”ဟု ဆို၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးက “ငါမစားပါ”ဟု ျငင္းဆန္ေသာ္လည္း သူ၏အေစအပါးတို႔ႏွင့္ထိုမိန္းမက တိုက္တြန္းသျဖင့္ သူသည္ သူတို႔၏စကားကိုနားေထာင္၍ ေျမေပၚမွထကာ ခုတင္ေပၚတြင္ ထိုင္ေလ၏။ ထိုမိန္းမသည္ အိမ္၌ရွိေသာဆူၿဖိဳးသည့္ႏြားသငယ္ကို ခ်က္ခ်င္းသတ္၏။ မုန႔္ညက္ကိုလည္း ယူ၍နယ္ၿပီးလွ်င္ တေဆးမဲ့မုန႔္ကို ဖုတ္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေရွာလုမင္းႀကီးႏွင့္ သူ႔အေစအပါးတို႔ေရွ႕တြင္ တည္ခင္းေပးသျဖင့္ သူတို႔သည္ စားေသာက္ၾကၿပီးလွ်င္ ထိုည၌ပင္ ထ၍ျပန္သြားၾကေလ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
