ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 24:1-22
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 24:1-22 MSBZ
ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို လိုက္လံတိုက္ခိုက္ၿပီး ျပန္လာေသာအခါ “ၾကည့္ရႈေလာ့။ ဒါဝိဒ္သည္ အေဂၤဒိေတာကႏၲာရ၌ ပုန္းေရွာင္ေနပါသည္”ဟု သူ႔အား ေလွ်ာက္တင္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ထဲမွေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာလူသုံးေထာင္ကိုေခၚ၍ ဒါဝိဒ္ႏွင့္သူ႔ေနာက္လိုက္တို႔ကိုရွာေဖြရန္ ေတာင္ဆိတ္မ်ားက်က္စားရာေက်ာက္ေဆာင္ေရွ႕သို႔ သြားေလ၏။ လမ္းေဘးရွိ သိုးၿခံမ်ားရွိရာသို႔ေရာက္ေသာအခါ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ အေပါ့အပါးသြားလိုေသာေၾကာင့္ ထိုေနရာရွိ လိုဏ္ဂူတစ္ခုသို႔ ဝင္သြား၏။ ဒါဝိဒ္ႏွင့္သူ႔ေနာက္လိုက္တို႔သည္ ထိုလိုဏ္ဂူအတြင္းပိုင္းထဲတြင္ ရွိေနၾက၏။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ္အား သူ၏ေနာက္လိုက္တို႔က “ယေန႔သည္ ထာဝရဘုရားက သင့္အား ‘ၾကည့္ရႈေလာ့။ သင့္ရန္သူကို သင့္လက္သို႔ ငါအပ္မည္။ သင္အလိုရွိသည့္အတိုင္း သူ႔ကိုျပဳႏိုင္မည္’ဟု မိန႔္ေတာ္မူေသာေန႔ပင္တည္း”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ္သည္ထ၍ ေရွာလုမင္းႀကီး၏ဝတ္လုံစြန္းကို တိတ္တဆိတ္ ျဖတ္ယူထားေလ၏။ သို႔ေသာ္ ဒါဝိဒ္သည္ ထိုသို႔ ေရွာလုမင္းႀကီး၏ဝတ္လုံစြန္းကိုျဖတ္မိသည့္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လ်က္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္မိေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔ေနာက္လိုက္တို႔အား “ထာဝရဘုရား ဘိသိက္ေပးေတာ္မူေသာ ငါ့သခင္ကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ျပဳျခင္းမွ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့ကို ဆီးတားေတာ္မူပါေစေသာ။ အေၾကာင္းမူကား ထိုသခင္သည္ ထာဝရဘုရား ဘိသိက္ေပးထားေသာသူျဖစ္၏”ဟု ဆို၏။ ထိုသို႔ ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ ဒါဝိဒ္သည္ မိမိေနာက္လိုက္တို႔ကို တားဆီးေလ၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးအား တိုက္ခိုက္ရန္ အခြင့္မေပး။ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္လည္း လိုဏ္ဂူထဲမွထြက္ၿပီး ခရီးဆက္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဒါဝိဒ္သည္ လိုဏ္ဂူထဲမွထြက္လာၿပီး “အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္၊ အရွင္မင္းႀကီး”ဟု ေရွာလုမင္းႀကီး၏ေနာက္မွ ေအာ္ေခၚရာ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္လွ်င္ ဒါဝိဒ္သည္ ေျမေပၚပ်ပ္ဝပ္လ်က္ ဦးခ်ေလ၏။ ဒါဝိဒ္က ေရွာလုမင္းႀကီးအား “ ‘ဒါဝိဒ္သည္ အရွင္မင္းႀကီးကို မေကာင္းႀကံေနပါသည္’ဟု လူတို႔ေျပာေသာစကားအား အဘယ္ေၾကာင့္ နားေယာင္ရပါသနည္း။ ယခုပင္ၾကည့္ပါေလာ့။ ထာဝရဘုရားသည္ လိုဏ္ဂူထဲေရာက္ေနေသာအရွင္မင္းႀကီးအား အကြၽႏ္ုပ္လက္သို႔ အပ္ေတာ္မူသည္ကို ယေန႔ အရွင္မင္းႀကီးအျမင္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။ အရွင္မင္းႀကီးကို ကြပ္မ်က္ရန္ေျပာဆိုၾကေသာ္လည္း အရွင္မင္းႀကီးကို အကြၽႏ္ုပ္ႏွေျမာသည္ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္က ‘ငါသည္ ငါ့သခင္ကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္မျပဳ။ အေၾကာင္းမွာ သူသည္ ထာဝရဘုရား ဘိသိက္ေပးထားေသာသူျဖစ္၏’ဟု ျပန္ေျပာပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏ဖခင္၊ ယခု အကြၽႏ္ုပ္လက္ထဲမွ အရွင္မင္းႀကီး၏ဝတ္လုံစကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ပါ။ အရွင္မင္းႀကီး၏ဝတ္လုံစြန္းကိုသာ ျဖတ္ခဲ့ပါ၏။ အရွင္မင္းႀကီးကို မသတ္ခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အရွင္မင္းႀကီးကို အကြၽႏ္ုပ္ မေကာင္းမႀကံ၊ မပုန္ကန္ေၾကာင္းကို သိမွတ္ေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အရွင္မင္းႀကီးကို မျပစ္မွားပါ။ သို႔ေသာ္ အရွင္မင္းႀကီးသည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို လိုက္လံသတ္ျဖတ္ေနပါ၏။ ထာဝရဘုရားသည္ အရွင္မင္းႀကီးႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္ၾကားတြင္ စီရင္ေတာ္မူပါေစေသာ။ ထာဝရဘုရားသည္ အကြၽႏ္ုပ္အဖို႔ အရွင္မင္းႀကီးကို လက္တုံ႔ျပန္ေပးေတာ္မူပါေစေသာ။ အကြၽႏ္ုပ္မူကား အရွင္မင္းႀကီးကို ဆန႔္က်င္တိုက္ခိုက္မည္မဟုတ္ပါ။ ‘ဆိုးယုတ္ေသာသူထံမွ ဆိုးယုတ္ေသာအမႈ ထြက္တတ္၏’ဟူေသာ ေရွးဆို႐ိုးရွိပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္မူကား အရွင္မင္းႀကီးကို ဆန႔္က်င္တိုက္ခိုက္မည္မဟုတ္ပါ။ အစၥေရးဘုရင္သည္ မည္သူ႔ကို တိုက္ခိုက္ရန္ ထြက္လာသနည္း။ မည္သူ႔ေနာက္ကို လိုက္ေနသနည္း။ ေခြးေသေကာင္ေနာက္ကိုေလာ၊ ေခြးေလွးတစ္ေကာင္ေနာက္ကိုေလာ။ ယခုမွာ ထာဝရဘုရားသည္ အရွင္မင္းႀကီးႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္ၾကားတြင္ တရားသူႀကီးအျဖစ္ တရားစီရင္ေတာ္မူပါေစေသာ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ၾကည့္ရႈ၍ အကြၽႏ္ုပ္၏အမႈကို ေျဖရွင္းေပးေတာ္မူပါေစေသာ။ အရွင္မင္းႀကီးလက္မွလည္း အကြၽႏ္ုပ္ကို ကယ္လႊတ္ေတာ္မူပါေစေသာ”ဟု ဆိုေလ၏။ ဒါဝိဒ္သည္ ေရွာလုမင္းႀကီးအား ထိုစကားအလုံးစုံကို ေျပာၿပီးေသာအခါ ေရွာလုမင္းႀကီးက “ငါ့သားဒါဝိဒ္၊ ဤအသံကား သင့္အသံေလာ”ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဒါဝိဒ္အား “သင္သည္ ငါ့ထက္ သာ၍ေျဖာင့္မတ္ပါ၏။ ငါသည္ သင့္ကို မေကာင္းႀကံခဲ့ေသာ္လည္း သင္မူကား ငါ့ကို ေကာင္းမြန္စြာဆက္ဆံခဲ့ၿပီ။ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့ကို သင့္လက္သို႔အပ္ႏွံေသာ္လည္း သင္သည္ ငါ့ကိုမသတ္ဘဲ ေကာင္းစြာျပဳမူခဲ့ေၾကာင္းကို ယေန႔ သင္ထုတ္ေဖာ္ျပၿပီ။ လူသည္ မိမိရန္သူကိုေတြ႕လွ်င္ သူ႔ကို ဘာမွ်မျပဳဘဲ အလြတ္ေပးမည္ေလာ။ သို႔ေသာ္ ယေန႔မွာ ငါ့ကို သင္ျပဳေပးခဲ့သမွ် ထာဝရဘုရားသည္ သင့္ကို ေကာင္းေသာအရာမ်ား ျပန္ေပးေတာ္မူပါေစေသာ။ ယခုမွာ သင္သည္ စင္စစ္ရွင္ဘုရင္ျဖစ္၍ အစၥေရးႏိုင္ငံသည္ သင့္လက္၌ တည္မည္ကို ငါသိၿပီ။ သို႔ျဖစ္၍ သင္သည္ ေနာင္လာမည့္ ငါ့သားစဥ္ေျမးဆက္တို႔ကို မသုတ္သင္၊ ငါ့နာမကိုလည္း ငါ့ဖခင္၏အိမ္ေထာင္စုမွ မပယ္ရွားမည့္အေၾကာင္း ထာဝရဘုရားေရွ႕၌ က်ိန္ဆိုပါေလာ့”ဟု ဆိုလွ်င္ ဒါဝိဒ္သည္ ေရွာလုမင္းႀကီးအား က်ိန္ဆိုေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ မိမိအိမ္သို႔ ျပန္သြား၍ ဒါဝိဒ္ႏွင့္သူ႔ေနာက္လိုက္တို႔မူကား ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းရွိရာသို႔ တက္သြားေလ၏။