ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 22:2-23
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 22:2-23 MSBZ
ဒုကၡေရာက္ေနသူ၊ အေႂကြးမဆပ္ႏိုင္သူ၊ ဘဝကို ခါးသီးစြာခံစားေနရသူအေပါင္းတို႔သည္ သူ႔ထံလာေရာက္စုေဝးၾကရာ လူေလးရာခန႔္ရွိ၍ ဒါဝိဒ္သည္ သူတို႔ကို ဦးေဆာင္ေလ၏။ ဒါဝိဒ္သည္ ထိုအရပ္မွ ေမာဘျပည္၊ မိဇပါၿမိဳ႕သို႔သြား၍ ေမာဘဘုရင္အား “ဘုရားသခင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္အား မည္သို႔ျပဳေပးမည္ကို အကြၽႏ္ုပ္သိရသည့္အခ်ိန္ထိ အကြၽႏ္ုပ္၏မိဘတို႔ကို အရွင့္ထံ၌ ခိုလႈံခြင့္ျပဳပါ”ဟု ေလွ်ာက္ဆိုၿပီး သူတို႔ကို ေမာဘဘုရင္ထံ၌ အပ္ႏွံထားခဲ့၏။ ဒါဝိဒ္သည္ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းတြင္ ပုန္းေနရသမွ်ကာလပတ္လုံး သူတို႔သည္ ေမာဘဘုရင္ထံ၌ ခိုလႈံခဲ့ၾက၏။ ထိုအခါ ပေရာဖက္ဂဒ္က ဒါဝိဒ္အား “ပုန္းမေနပါႏွင့္။ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းထဲမွ ထြက္လာ၍ ယုဒျပည္သို႔ သြားေလာ့”ဟု ဆိုသျဖင့္ ဒါဝိဒ္သည္ ထြက္လာ၍ ဟာရက္ေတာသို႔ သြား၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ လွံကိုကိုင္ေဆာင္ၿပီး သူ႔အမႈထမ္းအေပါင္းတို႔လည္း သူ႔ကိုဝန္းရံလ်က္ ဂိဗာၿမိဳ႕၊ ေတာင္ကုန္းတစ္ခုေပၚရွိ ဧရွာလပင္ေအာက္တြင္ စခန္းခ်ေနစဥ္ ဒါဝိဒ္ႏွင့္အတူ လူတစ္စုကို ေတြ႕ရွိသည္ဟူေသာသတင္းကို ၾကားသိရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာလုမင္းႀကီးက သူ႔ကိုခစားေနေသာအမႈထမ္းတို႔အား “ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားတို႔၊ နားေထာင္ၾက။ ေယရွဲ၏သားသည္ သင္တို႔အားလုံးကို လယ္ေျမမ်ား၊ စပ်စ္ၿခံမ်ား ေပးမည္ေလာ။ သင္တို႔အားလုံးကို လူတစ္ေထာင္အုပ္၊ လူတစ္ရာအုပ္အရာ ခန႔္အပ္မည္ေလာ။ သင္တို႔အားလုံးသည္ ငါ့ကို ပူးေပါင္းႀကံစည္ၾကၿပီ။ ငါ့သားႏွင့္ေယရွဲ၏သားတို႔ ကတိသစၥာျပဳၾကသည္ကို ငါ့အား မည္သူမွ်မေျပာျပၾက။ ယခုကဲ့သို႔ ငါ့အေစအပါးသည္ ငါ့အား ေခ်ာင္းေျမာင္းတိုက္ခိုက္ရန္ ငါ့သားကိုယ္တိုင္ ေသြးထိုးေပးသည္ကိုလည္း မည္သူမွ် ငါ့အဖို႔ ဝမ္းမနည္းၾက။ ငါ့အား မည္သူမွ်မေျပာျပၾက”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ေရွာလု၏အမႈထမ္းတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဧဒုံအမ်ိဳးသားေဒါဂက “ေယရွဲ၏သားသည္ ေနာဗၿမိဳ႕ရွိ အဟိတုပ္၏သား အဟိမလက္ထံသို႔လာသည္ကို အကြၽႏ္ုပ္ေတြ႕ပါ၏။ အဟိမလက္သည္ သူ႔အတြက္ ထာဝရဘုရားထံ ေမးျမန္းေပးၿပီး သူ႔ကို စားစရာမ်ားလည္း ေပးပါ၏။ ဖိလိတၱိျပည္သား ေဂါလ်တ္၏ဓားကိုလည္း သူ႔အား ေပးလိုက္ပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္သည္ အဟိတုပ္၏သား ယဇ္ပုေရာဟိတ္အဟိမလက္ႏွင့္တကြ ေနာဗၿမိဳ႕ရွိ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ားျဖစ္ေသာ သူ႔ဖခင္၏အိမ္ေထာင္မိသားစုအားလုံးကို လူလႊတ္ေခၚေစသျဖင့္ သူတို႔အားလုံး ရွင္ဘုရင္ထံသို႔ ေရာက္လာၾက၏။ ထိုအခါ ေရွာလုမင္းႀကီးက “အဟိတုပ္၏သား၊ ယခု နားေထာင္ေလာ့”ဟု ဆိုလွ်င္ အဟိမလက္က “ဟုတ္ကဲ့ပါ အရွင္”ဟု ေလွ်ာက္၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးက “သင္ႏွင့္ ေယရွဲ၏သားသည္ ငါ့ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ပူးေပါင္းႀကံစည္ၾကသနည္း။ သင္သည္ သူ႔အား အစားအစာႏွင့္ဓားကို ေပးခဲ့သည္သာမက ထာဝရဘုရားထံ၌လည္း ေမးျမန္းေပးေသာေၾကာင့္ ယေန႔ သူသည္ ငါ့ကို ထႂကြပုန္ကန္၍ ေခ်ာင္းေျမာင္းတိုက္ခိုက္ေလၿပီ”ဟု ဆို၏။ အဟိမလက္က ရွင္ဘုရင္အား “အရွင္မင္းႀကီး၏အမႈထမ္းအေပါင္းတို႔တြင္ ဒါဝိဒ္ကဲ့သို႔ မည္သူသစၥာရွိသနည္း။ သူသည္ အရွင္မင္းႀကီး၏သမက္ေတာ္ျဖစ္၏။ အရွင္မင္းႀကီး၏ကိုယ္ရံေတာ္မႉးလည္း ျဖစ္၏။ အရွင္မင္းႀကီး၏အိမ္ေထာင္မိသားစုတြင္ ဂုဏ္သေရရွိသူလည္း ျဖစ္၏။ သူ႔အတြက္ ဘုရားသခင္ထံ ေမးျမန္းေပးသည္မွာ ဤေန႔မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သေလာ။ အရွင္မင္းႀကီး စြပ္စြဲေျပာဆိုေသာစကားမ်ားသည္ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္ဖခင္၏အိမ္ေထာင္မိသားစုမ်ားႏွင့္ ေဝးပါေစေသာ။ အရွင့္အေစအပါးသည္ မည္သည့္အမႈႀကီးငယ္ကိုမွ် မသိပါ”ဟု ေလွ်ာက္ဆို၏။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္က “အဟိမလက္၊ သင္ႏွင့္သင့္ဖခင္၏အိမ္ေထာင္မိသားစုအားလုံး မုခ်ေသရမည္”ဟု ဆိုၿပီး သူ႔အနား၌ရပ္ေနေသာေျချမန္ေတာ္တို႔အား “လွည့္၍ ထာဝရဘုရား၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔ကို သတ္ၾကေလာ့။ သူတို႔သည္ ဒါဝိဒ္ဘက္သားျဖစ္၏။ ဒါဝိဒ္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သည္ကို သိလ်က္ပင္ ငါ့အား အေၾကာင္းမၾကားၾက”ဟု မိန႔္ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ရွင္ဘုရင္၏အမႈထမ္းတို႔သည္ ထာဝရဘုရား၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔ကို ကြပ္မ်က္ရန္ လက္ကို မ႐ြယ္လိုၾကေပ။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္က ေဒါဂအား “လွည့္၍ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔ကို တိုက္ခိုက္ေလာ့”ဟု ဆိုလွ်င္ ဧဒုံအမ်ိဳးသားေဒါဂသည္ လွည့္၍ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔ကို တိုက္ခိုက္၏။ ထိုေန႔ခ်င္းတြင္ သူသည္ ပိတ္ေခ်ာဧဖုဒ္ဝတ္ဆင္သူယဇ္ပုေရာဟိတ္ ရွစ္ဆယ့္ငါးပါးတို႔ကို သတ္ေလ၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔ေနရာၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ေနာဗၿမိဳ႕ကိုလည္း ဓားျဖင့္လုပ္ႀကံရာ ေယာက္်ား၊ မိန္းမ၊ ႏို႔စို႔ကေလးသူငယ္မ်ားမွစ၍ သိုး၊ ႏြား၊ ျမည္း တို႔ပါမက်န္ ဓားျဖင့္ေသၾကရေလ၏။ သို႔ေသာ္ အဗ်ာသာ ဟုေခၚေသာ အဟိတုပ္၏ေျမး၊ အဟိမလက္၏သားတစ္ေယာက္သည္ လြတ္ေျမာက္၍ ဒါဝိဒ္ထံ ေျပးသြား၏။ ထာဝရဘုရား၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔အား ေရွာလုမင္းႀကီးကြပ္မ်က္ပစ္ေၾကာင္းကို အဗ်ာသာသည္ ဒါဝိဒ္အား ေျပာျပ၏။ ဒါဝိဒ္က အဗ်ာသာအား “ထိုေန႔၌ ဧဒုံအမ်ိဳးသားေဒါဂသည္ ထိုေနရာတြင္ရွိေန၏။ သူသည္ ေရွာလုမင္းႀကီးအား က်ိန္းေသေျပာျပလိမ့္မည္ကို ငါသိ၏။ သင့္ဖခင္၏အိမ္ေထာင္မိသားစုအားလုံး ေသရသည့္အေၾကာင္းရင္းမွာ ငါ့ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ ငါႏွင့္အတူေနေလာ့။ မေၾကာက္ႏွင့္။ ငါ့အသက္ကို ရန္ရွာေသာသူသည္ သင့္အသက္ကိုလည္း ရန္ရွာမည္။ ငါႏွင့္အတူေနလွ်င္ သင့္ကို ငါေစာင့္ေရွာက္မည္”ဟု ဆို၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
