ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 2:1-11
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 2:1-11 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ဟႏၷက “အကြၽႏ္ုပ္၏စိတ္ႏွလုံးသည္ ထာဝရဘုရား၌ ႐ႊင္လန္း၏။ ထာဝရဘုရားသည္ အကြၽႏ္ုပ္၏ဦးခ်ိဳကို ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူပါ၏။ ထာဝရဘုရားသည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို ကယ္တင္ေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဝမ္းေျမာက္လ်က္ ရန္သူတို႔ကို အားရစြာေခ်ပေျပာဆိုႏိုင္ပါၿပီ။ ထာဝရဘုရားကဲ့သို႔ သန႔္ရွင္းေသာသူမရွိ။ အကယ္စင္စစ္ ကိုယ္ေတာ္မွတစ္ပါး အျခားသူမရွိၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘုရားသခင္ကဲ့သို႔ေသာေက်ာက္ေဆာင္ မရွိၿပီ။ ထာဝရဘုရားသည္ အလုံးစုံကိုသိျမင္ေတာ္မူေသာဘုရားျဖစ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္မႈတိုင္းကို ၾကည့္မွတ္ေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ သင္တို႔သည္ ဝါႂကြားေထာင္လႊားေသာစကားကို ထပ္၍မေျပာဆိုၾကႏွင့္။ ေမာက္မာေသာစကားကို သင္တို႔၏ႏႈတ္မွ မထြက္ေစၾကႏွင့္။ သူရဲေကာင္းတို႔၏ေလးသည္ က်ိဳးေလၿပီ။ အားနည္းေသာသူတို႔မူကား ခြန္အားႏွင့္ပတ္စည္းျခင္းကို ခံရေလၿပီ။ ႂကြယ္ဝေသာသူတို႔သည္ စားေသာက္ရဖို႔ သူရင္းငွား လုပ္ရေလၿပီ။ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေသာသူတို႔မူကား ဝလင္ၾကၿပီ။ ၿမဳံေသာမိန္းမသည္ ခုနစ္ႀကိမ္တိုင္ေအာင္ သားဖြားခြင့္ရၿပီ။ သားမ်ားစြာဖြားခဲ့ေသာမိန္းမမူကား အားယုတ္ေလၿပီ။ ထာဝရဘုရားသည္ အသက္ကိုေသေစႏိုင္၏။ အသက္ကို ရွင္ေစႏိုင္၏။ မရဏာႏိုင္ငံသို႔ က်ေစႏိုင္၏။ မရဏာႏိုင္ငံမွလည္း ထုတ္ေဆာင္ေပးႏိုင္၏။ ထာဝရဘုရားသည္ ဆင္းရဲေစႏိုင္၏။ ခ်မ္းသာေစႏိုင္၏။ နိမ့္က်ေစႏိုင္၏။ ခ်ီးေျမႇာက္ေပးႏိုင္၏။ ဆင္းရဲသားကို ေျမမႈန႔္ထဲမွ ဆြဲထူ၍ ႏြမ္းပါးသူကို ျပာပုံထဲမွခ်ီမေတာ္မူၿပီး မင္းသားတို႔ႏွင့္အတူထိုင္ေစေတာ္မူ၏။ ဘုန္းႀကီးေသာပလႅင္ကို အေမြဆက္ခံေစေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရားသည္ ကမာၻေျမႀကီး၏အုတ္ျမစ္ကို ပိုင္ေတာ္မူ၍ ကမာၻေလာကကို ထိုအုတ္ျမစ္ေပၚတြင္ ခ်ထားေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိသန႔္ရွင္းသူတို႔၏ေျခကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးေတာ္မူ၏။ ဆိုးယုတ္ေသာသူတို႔မူကား အေမွာင္ထဲ၌ပင္ ႏႈတ္ဆိတ္ေနရလိမ့္မည္။ အကယ္စင္စစ္ လူသည္ မိမိခြန္အားျဖင့္ မေအာင္ႏိုင္ရာ။ ထာဝရဘုရားကို ဆန႔္က်င္ဖက္ၿပိဳင္ေသာသူတို႔သည္ က်ိဳးပဲ့ေၾကမြရလိမ့္မည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔အေပၚ ေကာင္းကင္မွမိုးႀကိဳး က်ေစေတာ္မူမည္။ ထာဝရဘုရားသည္ ေျမႀကီးစြန္းတိုင္ေအာင္ စစ္ေၾကာစီရင္ေတာ္မူမည္။ မိမိရွင္ဘုရင္အား အစြမ္းသတၱိကိုေပးေတာ္မူမည္။ မိမိဘိသိက္ေပးထားေသာသူ၏ဦးခ်ိဳကို ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု ခ်ီးမြမ္းဆုေတာင္းေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဧလကာနသည္ မိမိအိမ္ရွိရာ ရာမၿမိဳ႕သို႔ျပန္လာ၏။ သူငယ္မူကား ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဧလိထံပါး၊ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ အမႈေတာ္ကိုထမ္းေဆာင္ေလ၏။