ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 18:1-7

ဒါဝိဒ္​သည္ ေရွာလု​မင္းႀကီး​ႏွင့္​စကား​ေျပာဆို​ၿပီး​ေနာက္​တြင္ ေယာနသန္​၏​စိတ္​သည္ ဒါဝိဒ္​၏​စိတ္​ႏွင့္​ၿငိတြယ္​သြား​ၿပီး ေယာနသန္​သည္ ကိုယ္​ႏွင့္အမွ် ဒါဝိဒ္​ကို​ခ်စ္​ေလ​၏​။ ထို​ေန႔​မွစ၍ ေရွာလု​မင္းႀကီး​သည္ ဒါဝိဒ္​အား ဖခင္​အိမ္​သို႔ ျပန္သြား​ခြင့္​မ​ေပး​ေတာ့​ဘဲ ေခၚထား​ေလ​၏​။ ေယာနသန္​သည္ ဒါဝိဒ္​ကို ကိုယ္​ႏွင့္အမွ်​ခ်စ္​ေသာေၾကာင့္ ဒါဝိဒ္​ႏွင့္​ကတိသစၥာ​ျပဳ​ေလ​၏​။ ထို႔ေနာက္ ေယာနသန္​သည္ မိမိ​ဝတ္​ထား​ေသာ​ဝတ္လုံ​ကို​ခြၽတ္​ၿပီး ဒါဝိဒ္​အား​ေပး​၏​။ စစ္ဝတ္တန္ဆာ​မ်ား​၊ ဓား​၊ ေလး​ႏွင့္​ခါးပန္း​တို႔​ကို​လည္း ေပး​၏​။ ဒါဝိဒ္​သည္ ေရွာလု​မင္းႀကီး​ေစခိုင္း​သမွ်​တို႔​၌ ေအာင္ျမင္​စြာ​လုပ္ေဆာင္​ႏိုင္​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာလု​မင္းႀကီး​သည္ ဒါဝိဒ္​အား စစ္သူရဲအုပ္​အရာ​၌​ခန႔္ထား​ရာ စစ္သည္​အေပါင္း​တို႔​သာမက ေရွာလု​မင္းႀကီး​၏​အမႈထမ္း​တို႔​လည္း သူ႔​ကို ႏွစ္သက္​သေဘာက်​ၾက​၏​။ ဒါဝိဒ္​အပါအဝင္ စစ္သည္​တို႔​သည္ ဖိလိတၱိ​လူမ်ိဳး​ကို ႏွိမ္နင္း​ရာ​မွ ျပန္လာ​ေသာ​အခ်ိန္​တြင္ အစၥေရး​ၿမိဳ႕​အသီးသီး​တို႔​မွ အမ်ိဳးသမီး​တို႔​သည္ ေရွာလု​မင္းႀကီး​ကို ႀကိဳဆို​ရန္ ဝမ္းေျမာက္​စြာ​ျဖင့္ ပတ္သာ​၊ ေစာင္း​တို႔​ကို တီးမႈတ္​၍ သီဆို​ကခုန္​လ်က္ ထြက္လာ​ၾက​၏​။ ထို​အမ်ိဳးသမီး​တို႔​သည္ ကခုန္​လ်က္ “​ေရွာလု​မင္းႀကီး​အေထာင္ေထာင္​၊ ဒါဝိဒ္​အေသာင္းေသာင္း သတ္​ေလ​ၿပီ​”​ဟု သီဆို​ၾက​၏​။