ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 13:7-14

ေဟၿဗဲ​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ ေဂ်ာ္ဒန္​ျမစ္​တစ္ဖက္ ဂဒ္​ျပည္​၊ ဂိလဒ္​ျပည္​တို႔​သို႔ ကူးသြား​ၾက​၏​။ ေရွာလု​မင္းႀကီး​သည္ ဂိလဂါလ​ၿမိဳ႕​၌​ပင္​ရွိ​ၿပီး သူ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေသာ​စစ္သည္​အေပါင္း​တို႔​မွာ​လည္း ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္​ေန​ၾက​ၿပီ​ျဖစ္​၏​။ ေရွာလု​မင္းႀကီး​သည္ ရွေမြလ​ခ်ိန္းခ်က္​ထား​သည့္​အတိုင္း ခုနစ္​ရက္​ေစာင့္​ေန​ေသာ္လည္း ရွေမြလ​သည္ ဂိလဂါလ​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္​မ​လာ​ေခ်​။ လူ​တို႔​သည္​လည္း ေရွာလု​မင္းႀကီး​ထံမွ တကြဲတျပား​ကြဲလြင့္​သြား​ၾက​ကုန္​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာလု​မင္းႀကီး​က “​မီးရႈိ႕ရာယဇ္​၊ မိတ္သဟာယယဇ္​တို႔​ကို ငါ့​ထံသို႔ ယူေဆာင္​လာ​ၾက​ေလာ့​”​ဟု ဆို​ၿပီးလွ်င္ မီးရႈိ႕ရာယဇ္​ကို​ပူေဇာ္​ေလ​၏​။ မီးရႈိ႕ရာယဇ္​ကို​ပူေဇာ္​ၿပီး​သည္​ႏွင့္ ရွေမြလ​ေရာက္လာ​ရာ ေရွာလု​မင္းႀကီး​သည္ သူ​ႏွင့္​ေတြ႕ဆုံ​ႏႈတ္ဆက္​ရန္ ထြက္လာ​၏​။ ရွေမြလ​က​လည္း သူ႔​အား “​သင္​မည္သို႔​ျပဳ​ဘိ​သနည္း​”​ဟု ေမး​လွ်င္ ေရွာလု​မင္းႀကီး​က “​လူ​တို႔​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​ထံမွ ထြက္သြား​ၾက​ၿပီ​။ အရွင္​လည္း ခ်ိန္းခ်က္​ထား​ေသာ​အခ်ိန္​တြင္ ေရာက္​မ​လာ​။ ဖိလိတၱိ​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္​လည္း မိတ္မတ္​ၿမိဳ႕​၌​စုေဝး​ေန​ၾက​သည္​ကို ျမင္ေတြ႕​ရ​ေသာအခါ ‘​ထာဝရဘုရား​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ငါ​မ်က္ႏွာ​မ​ရ​ေသး​။ ဖိလိတၱိ​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္​လည္း ငါ​ရွိ​ရာ ဂိလဂါလ​ၿမိဳ႕​ကို လာတိုက္​ေတာ့​မည္​’​ဟု ေတြး​ၿပီး အရဲစြန႔္​၍ မီးရႈိ႕ရာယဇ္​ကို​ပူေဇာ္​မိ​ခဲ့​ပါ​ၿပီ​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။ ထိုအခါ ရွေမြလ​က ေရွာလု​မင္းႀကီး​အား “​သင္​၏​ဘုရားသခင္​ထာဝရဘုရား သင့္​အား​မိန႔္မွာ​ထား​ေသာ​ပညတ္ေတာ္​တို႔​ကို မ​ေစာင့္ထိန္း​ဘဲ မိုက္မဲ​စြာ​ျပဳ​မိ​ေလ​ၿပီ​တကား​။ ေစာင့္ထိန္း​ခဲ့​လွ်င္ အစၥေရး​ႏိုင္ငံ​အား အစဥ္​အုပ္စိုး​ရ​ေသာ​အခြင့္​ကို သင့္​အား ထာဝရဘုရား​ေပး​ေတာ္မူ​မည္​သာ​ျဖစ္​၏​။ ယခုမွာ သင့္​အား ထာဝရဘုရား မိန႔္မွာ​ထား​သည့္​အတိုင္း သင္​မ​ေစာင့္ထိန္း​ေသာေၾကာင့္ သင္​၏​ႏိုင္ငံ တည္ၿမဲ​မည္​မ​ဟုတ္​။ ထာဝရဘုရား​သည္ မိမိ​စိတ္​ႏွင့္​ေတြ႕​ေသာ​သူ​ကို ရွာ​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ထာဝရဘုရား​သည္ ထို​သူ​အား မိမိ​လူမ်ိဳး​ေတာ္​ကို အုပ္ခ်ဳပ္သူမင္း​အျဖစ္ ခန႔္ထား​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္​”​ဟု ဆို​၏​။