ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 13:1-15
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 13:1-15 MSBZ
ေရွာလုသည္ တစ္ႏွစ္ခန႔္ဘုရင္ျဖစ္လာၿပီး အစၥေရးလူမ်ိဳးကို ႏွစ္ႏွစ္ခန႔္အုပ္စိုးၿပီးေသာအခါ အစၥေရးလူမ်ိဳးထဲမွ လူအေယာက္သုံးေထာင္ကို ေ႐ြးခ်ယ္၏။ လူႏွစ္ေထာင္သည္ ေရွာလုမင္းႀကီးႏွင့္အတူ မိတ္မတ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ေဗသလေတာင္ေပၚေဒသတို႔တြင္ ေနရၿပီး က်န္လူတစ္ေထာင္သည္ ေယာနသန္ႏွင့္အတူ ဗယၤာမိန္နယ္၊ ဂိဗာၿမိဳ႕တြင္ ေနရ၏။ က်န္လူတို႔ကိုမူကား မိမိတို႔တဲသို႔ အသီးသီးျပန္သြားေစ၏။ ေယာနသန္သည္ ေဂဗၿမိဳ႕တြင္ ဖိလိတၱိၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္မ်ားကို တိုက္ခိုက္ေၾကာင္း ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ ၾကားသိေလ၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးကလည္း “ေဟၿဗဲလူမ်ိဳးတို႔ ၾကားသိေစ”ဟု ဆို၍ ျပည္တစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ တံပိုးမႈတ္ေစ၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ဖိလိတၱိၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္ကို တိုက္ခိုက္၍ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို စက္ဆုပ္႐ြံရွာေၾကာင္း အစၥေရးလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ ၾကားသိေသာအခါ သူတို႔သည္ ေရွာလုမင္းႀကီးရွိရာ ဂိလဂါလၿမိဳ႕သို႔ လာေရာက္စု႐ုံးၾက၏။ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္လည္း အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ရန္ စုေဝးၾကၿပီးလွ်င္ စစ္ရထားသုံးေသာင္း၊ ျမင္းစီးသူရဲေျခာက္ေထာင္၊ ပင္လယ္ကမ္းေျခရွိသဲလုံးႏွင့္အမွ်မ်ားျပားေသာစစ္သည္တို႔ႏွင့္တကြ ခ်ီတက္လာ၍ ေဗသဝင္ၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္ မိတ္မတ္ၿမိဳ႕၌ စခန္းခ်ၾက၏။ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ မိမိတို႔၏စစ္သည္ အျပင္းအထန္ႏွိမ္နင္းခံရ၍ ဒုကၡေရာက္ေနသည္ကို သိျမင္ေလ၏။ စစ္သည္တို႔သည္ လိုဏ္ဂူ၊ ဆူးခ်ဳံေတာ၊ ေက်ာက္ေဆာင္၊ ေျမတြင္းႏွင့္ လိုဏ္ေခါင္းမ်ားထဲ၌ ပုန္းေအာင္းေနၾကရေလ၏။ ေဟၿဗဲလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္တစ္ဖက္ ဂဒ္ျပည္၊ ဂိလဒ္ျပည္တို႔သို႔ ကူးသြားၾက၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ဂိလဂါလၿမိဳ႕၌ပင္ရွိၿပီး သူႏွင့္အတူရွိေသာစစ္သည္အေပါင္းတို႔မွာလည္း ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္ေနၾကၿပီျဖစ္၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ရွေမြလခ်ိန္းခ်က္ထားသည့္အတိုင္း ခုနစ္ရက္ေစာင့္ေနေသာ္လည္း ရွေမြလသည္ ဂိလဂါလၿမိဳ႕သို႔ေရာက္မလာေခ်။ လူတို႔သည္လည္း ေရွာလုမင္းႀကီးထံမွ တကြဲတျပားကြဲလြင့္သြားၾကကုန္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာလုမင္းႀကီးက “မီးရႈိ႕ရာယဇ္၊ မိတ္သဟာယယဇ္တို႔ကို ငါ့ထံသို႔ ယူေဆာင္လာၾကေလာ့”ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ မီးရႈိ႕ရာယဇ္ကိုပူေဇာ္ေလ၏။ မီးရႈိ႕ရာယဇ္ကိုပူေဇာ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ရွေမြလေရာက္လာရာ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ သူႏွင့္ေတြ႕ဆုံႏႈတ္ဆက္ရန္ ထြက္လာ၏။ ရွေမြလကလည္း သူ႔အား “သင္မည္သို႔ျပဳဘိသနည္း”ဟု ေမးလွ်င္ ေရွာလုမင္းႀကီးက “လူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ထံမွ ထြက္သြားၾကၿပီ။ အရွင္လည္း ခ်ိန္းခ်က္ထားေသာအခ်ိန္တြင္ ေရာက္မလာ။ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္လည္း မိတ္မတ္ၿမိဳ႕၌စုေဝးေနၾကသည္ကို ျမင္ေတြ႕ရေသာအခါ ‘ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ ငါမ်က္ႏွာမရေသး။ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္လည္း ငါရွိရာ ဂိလဂါလၿမိဳ႕ကို လာတိုက္ေတာ့မည္’ဟု ေတြးၿပီး အရဲစြန႔္၍ မီးရႈိ႕ရာယဇ္ကိုပူေဇာ္မိခဲ့ပါၿပီ”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုအခါ ရွေမြလက ေရွာလုမင္းႀကီးအား “သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား သင့္အားမိန႔္မွာထားေသာပညတ္ေတာ္တို႔ကို မေစာင့္ထိန္းဘဲ မိုက္မဲစြာျပဳမိေလၿပီတကား။ ေစာင့္ထိန္းခဲ့လွ်င္ အစၥေရးႏိုင္ငံအား အစဥ္အုပ္စိုးရေသာအခြင့္ကို သင့္အား ထာဝရဘုရားေပးေတာ္မူမည္သာျဖစ္၏။ ယခုမွာ သင့္အား ထာဝရဘုရား မိန႔္မွာထားသည့္အတိုင္း သင္မေစာင့္ထိန္းေသာေၾကာင့္ သင္၏ႏိုင္ငံ တည္ၿမဲမည္မဟုတ္။ ထာဝရဘုရားသည္ မိမိစိတ္ႏွင့္ေတြ႕ေသာသူကို ရွာေတာ္မူၿပီ။ ထာဝရဘုရားသည္ ထိုသူအား မိမိလူမ်ိဳးေတာ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္သူမင္းအျဖစ္ ခန႔္ထားေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု ဆို၏။ ထို႔ေနာက္ ရွေမြလသည္ ထ၍ ဂိလဂါလၿမိဳ႕မွ ဗယၤာမိန္နယ္၊ ဂိဗာၿမိဳ႕သို႔ တက္သြား၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ မိမိ၌ရွိေသာလူတို႔ကိုေရတြက္ၾကည့္ရာ လူအေယာက္ေျခာက္ရာခန႔္ရွိ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
