ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 1:1-10
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 1:1-10 MSBZ
ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚေဒသ၊ ရာမသိမ္ဇုဖိမ္ၿမိဳ႕တြင္ ဧလကာနအမည္ရွိေသာ လူတစ္ေယာက္ရွိ၏။ သူသည္ ဧဖရိမ္အမ်ိဳး ဇုဖ၏တီ၊ ေတာဟူ၏ျမစ္၊ ဧလိဟု၏ေျမး၊ ေယေရာဟံ၏သားျဖစ္၏။ ထိုသူ၌ မယားႏွစ္ေယာက္ရွိ၏။ တစ္ေယာက္၏အမည္မွာ ဟႏၷျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္၏အမည္မွာ ေပနိႏၷျဖစ္၏။ ေပနိႏၷ၌ သားသမီးရွိ၏။ ဟႏၷ၌ကား သားသမီးမရွိေခ်။ ဧလကာနသည္ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရားကို ရွိခိုးကိုးကြယ္ရန္ႏွင့္ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္အတြက္ မိမိေနထိုင္ရာၿမိဳ႕မွ ရွိေလာၿမိဳ႕သို႔ ႏွစ္စဥ္သြားေလ့ရွိ၏။ ထိုၿမိဳ႕တြင္ ဧလိ၏သားႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ေဟာဖနိႏွင့္ဖိနဟတ္တို႔သည္ ထာဝရဘုရား၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ားျဖစ္ၾက၏။ ဧလကာနသည္ မိမိယဇ္ပူေဇာ္ရာေန႔ေရာက္တိုင္း မယားေပနိႏၷႏွင့္ သူ၏သားသမီးအားလုံးကို ေဝစုမ်ားခြဲေဝေပးေလ့ရွိ၏။ သူသည္ ဟႏၷကိုခ်စ္ေသာေၾကာင့္ ေဝစုႏွစ္ဆခြဲေဝေပး၏။ သို႔ေသာ္ ထာဝရဘုရားသည္ ဟႏၷကိုသေႏၶတည္ခြင့္ေပးေတာ္မမူ။ ထိုသို႔ ထာဝရဘုရားသည္ ဟႏၷအား သေႏၶတည္ခြင့္ေပးေတာ္မမူေသာေၾကာင့္ သူ၏ၿပိဳင္ဖက္သည္ ဟႏၷစိတ္ဆိုးေအာင္ ေဒါသစိတ္ကို ဆြေလ့ရွိ၏။ ဟႏၷသည္ တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္သို႔ သြားသည့္အခါတိုင္း ၿပိဳင္ဖက္သည္ သူ႔ကို ေဒါသထြက္ေအာင္ ဆြေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ အစာမစားဘဲ ငို၍သာေနရ၏။ သူ၏ခင္ပြန္းဧလကာနကလည္း “ဟႏၷ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးေနသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ မစားမေသာက္ဘဲေနသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲေနသနည္း။ ငါသည္ သင့္အေပၚ သားဆယ္ေယာက္ထက္ ပို၍ေကာင္းသည္မဟုတ္ေလာ”ဟု သူ႔အား ဆို၏။ သူတို႔သည္ ရွိေလာၿမိဳ႕တြင္ စားေသာက္ၾကၿပီးေနာက္ ဟႏၷသည္ ထသြားေလ၏။ ထိုစဥ္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဧလိသည္ ထာဝရဘုရား၏ဗိမာန္ေတာ္တံခါးတိုင္အနီးရွိ ထိုင္ခုံေပၚတြင္ ထိုင္ေန၏။ ဟႏၷသည္ စိတ္ႏွလုံးေၾကကြဲစြာျဖင့္ ထာဝရဘုရားထံ ငိုယိုလ်က္
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
