ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 1

ဟႏၷ၏အဓိ႒ာန္

1ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚေဒသ၊ ရာမသိမ္ဇုဖိမ္ၿမိဳ႕တြင္ ဧလကာနအမည္ရွိေသာ လူတစ္ေယာက္ရွိ၏။ သူသည္ ဧဖရိမ္အမ်ိဳး ဇုဖ၏တီ၊ ေတာဟူ၏ျမစ္၊ ဧလိဟု၏ေျမး၊ ေယေရာဟံ၏သားျဖစ္၏။ 2ထိုသူ၌ မယားႏွစ္ေယာက္ရွိ၏။ တစ္ေယာက္၏အမည္မွာ ဟႏၷျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္၏အမည္မွာ ေပနိႏၷျဖစ္၏။ ေပနိႏၷ၌ သားသမီးရွိ၏။ ဟႏၷ၌ကား သားသမီးမရွိေခ်။ 3ဧလကာနသည္ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရားကို ရွိခိုးကိုးကြယ္ရန္ႏွင့္ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္အတြက္ မိမိေနထိုင္ရာၿမိဳ႕မွ ရွိေလာၿမိဳ႕သို႔ ႏွစ္စဥ္သြားေလ့ရွိ၏။ ထိုၿမိဳ႕တြင္ ဧလိ၏သားႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ေဟာဖနိႏွင့္ဖိနဟတ္တို႔သည္ ထာဝရဘုရား၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ားျဖစ္ၾက၏။

4ဧလကာနသည္ မိမိယဇ္ပူေဇာ္ရာေန႔ေရာက္တိုင္း မယားေပနိႏၷႏွင့္ သူ၏သားသမီးအားလုံးကို ေဝစုမ်ားခြဲေဝေပးေလ့ရွိ၏။ 5သူသည္ ဟႏၷကိုခ်စ္ေသာေၾကာင့္ ေဝစုႏွစ္ဆခြဲေဝေပး၏။ သို႔ေသာ္ ထာဝရဘုရားသည္ ဟႏၷကိုသေႏၶတည္ခြင့္ေပးေတာ္မမူ#1:5 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ဟႏၷ၏သားအိမ္ကိုပိတ္ထား၏”။။ 6ထိုသို႔ ထာဝရဘုရားသည္ ဟႏၷအား သေႏၶတည္ခြင့္ေပးေတာ္မမူေသာေၾကာင့္ သူ၏ၿပိဳင္ဖက္သည္ ဟႏၷစိတ္ဆိုးေအာင္ ေဒါသစိတ္ကို ဆြေလ့ရွိ၏။ 7ဟႏၷသည္ တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္သို႔ သြားသည့္အခါတိုင္း ၿပိဳင္ဖက္သည္ သူ႔ကို ေဒါသထြက္ေအာင္ ဆြေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ အစာမစားဘဲ ငို၍သာေနရ၏။ 8သူ၏ခင္ပြန္းဧလကာနကလည္း “ဟႏၷ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးေနသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ မစားမေသာက္ဘဲေနသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲေနသနည္း။ ငါသည္ သင့္အေပၚ သားဆယ္ေယာက္ထက္ ပို၍ေကာင္းသည္မဟုတ္ေလာ”ဟု သူ႔အား ဆို၏။

9သူတို႔သည္ ရွိေလာၿမိဳ႕တြင္ စားေသာက္ၾကၿပီးေနာက္ ဟႏၷသည္ ထသြားေလ၏။ ထိုစဥ္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဧလိသည္ ထာဝရဘုရား၏ဗိမာန္ေတာ္တံခါးတိုင္အနီးရွိ ထိုင္ခုံေပၚတြင္ ထိုင္ေန၏။ 10ဟႏၷသည္ စိတ္ႏွလုံးေၾကကြဲစြာျဖင့္ ထာဝရဘုရားထံ ငိုယိုလ်က္ 11“ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ့္ကြၽန္မ ခံရေသာဆင္းရဲဒုကၡကို အကယ္စင္စစ္ ၾကည့္ေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ့္ကြၽန္မကို မေမ့ေလ်ာ့ဘဲ ေအာက္ေမ့ေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ့္ကြၽန္မအား သားေယာက္်ားကိုေပးသနားေတာ္မူပါ။ သို႔ျပဳလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ သူ႔ဘဝတစ္ခုလုံးကို ထာဝရဘုရားထံ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံပါမည္။ သူ႔ဆံပင္ကိုလည္း မရိတ္ပါ”ဟု ကတိသစၥာျပဳဆုေတာင္းေလ၏။

12ထိုသို႔ ထာဝရဘုရားထံ အဆက္မျပတ္ဆုေတာင္းေနစဥ္ ဧလိသည္ သူ႔ႏႈတ္ကို ၾကည့္လ်က္ေန၏။ 13ဟႏၷသည္ စိတ္ထဲ၌ဆုေတာင္းေနေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းသာလႈပ္ၿပီး အသံမထြက္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဧလိက ဟႏၷ ယစ္မူးေနသည္ဟု ထင္၍ 14ဧလိက သူ႔အား “သင္သည္ မည္မွ်ၾကာေအာင္ယစ္မူးေနမည္နည္း။ စပ်စ္ဝိုင္ကို ေရွာင္ပါေလာ့”ဟု ဆို၏။

15ဟႏၷကလည္း “သခင္၊ ထိုသို႔မဟုတ္ပါ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ စိတ္ေသာကေရာက္ေနေသာမိန္းမ ျဖစ္ပါ၏။ စပ်စ္ဝိုင္ မေသာက္ပါ။ ေသရည္ေသရက္ကိုလည္း မေသာက္ပါ။ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ မိမိစိတ္ခံစားခ်က္ကို ဖြင့္ျပေနျခင္းသာျဖစ္ပါ၏။ 16သခင့္ကြၽန္မကို ဆိုးညစ္ေသာမိန္းမဟု မထင္ပါႏွင့္။ အကြၽႏ္ုပ္၌ ပူေဆြးဝမ္းနည္းမႈ မ်ားလြန္းသျဖင့္ အဆက္မျပတ္ဆုေတာင္းေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါ၏”ဟု ျပန္ေျပာေသာ္

17ဧလိက “ၿငိမ္ဝပ္စြာသြားေလာ့။ အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္သည္ သင္ေတာင္းေလွ်ာက္ေသာဆုကို ေပးသနားေတာ္မူပါေစေသာ”ဟု ဆို၏။

18ထိုအခါ ဟႏၷက “သခင့္ကြၽန္မသည္ သခင့္ေရွ႕၌မ်က္ႏွာရပါေစေသာ”ဟု ဆိုၿပီး သူသည္ ထြက္သြား၍ စားေသာက္ေလ၏။ သူ၏မ်က္ႏွာသည္လည္း ယခင္ကကဲ့သို႔ မညႇိဳးေတာ့ေပ။

ရွေမြလေမြးဖြားျခင္းႏွင့္ဆက္ကပ္အပ္ႏွံျခင္း

19သူတို႔သည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ ထာဝရဘုရားအား ရွိခိုးကိုးကြယ္ၿပီးလွ်င္ မိမိတို႔အိမ္ရွိရာ ရာမၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လာၾက၏။ ထို႔ေနာက္တြင္ ဧလကာနသည္ မိမိ၏မယားဟႏၷႏွင့္ဆက္ဆံ၏။ ထာဝရဘုရားသည္လည္း ဟႏၷကို ေအာက္ေမ့ေတာ္မူသျဖင့္ 20အခ်ိန္တန္ေသာအခါ ဟႏၷသည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္၍ သားေယာက္်ားကို ေမြးဖြားေလ၏။ ဟႏၷကလည္း “ဤသားသည္ ထာဝရဘုရားထံ ဆုေတာင္း၍ ရေသာသားျဖစ္၏”ဟု ဆိုၿပီး သူ၏အမည္ကို ရွေမြလ ဟုမွည့္ေခၚေလ၏။ 21ဧလကာနသည္ ထာဝရဘုရားထံ ႏွစ္စဥ္ပူေဇာ္ေသာယဇ္ကို ပူေဇာ္ရန္ႏွင့္ ကတိသစၥာဝတ္ကိုျပဳရန္ သူ၏အိမ္သူအိမ္သားအေပါင္းတို႔ႏွင့္အတူ သြားၾက၏။ 22သို႔ေသာ္ ဟႏၷက လိုက္မသြားဘဲ သူ႔ခင္ပြန္းအား “သူငယ္ႏို႔ျပတ္ၿပီးမွ သူ႔ကို ေခၚသြားမည္။ သူသည္ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္သို႔ ေရာက္၍ ထိုေနရာတြင္ အစဥ္အၿမဲေနရမည္”ဟု ဆို၏။

23သူ၏ခင္ပြန္းဧလကာနကလည္း “သင္ေကာင္းမည္ထင္သည့္အတိုင္း ျပဳပါ။ သူငယ္ႏို႔ျပတ္သည္အထိ ေနပါ။ ထာဝရဘုရားသည္ ကတိထားသည့္အတိုင္း ျပဳေတာ္မူပါေစေသာ”ဟု ဆို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဟႏၷေနခဲ့၍ မိမိ၏သားကို ႏို႔ျပတ္သည္အထိျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေလ၏။ 24သူငယ္ႏို႔ျပတ္ၿပီးမွ ဟႏၷသည္ ႏြားထီးသုံးေကာင္#1:24 အခ်ိဳ႕မူကြဲက်မ္းမ်ား၌ “သုံးႏွစ္သားႏြားထီးတစ္ေကာင္”။၊ မုန႔္ညက္တစ္ဧဖာ#1:24 “22 လီတာ”။၊ စပ်စ္ဝိုင္တစ္ဘူးကို ယူၿပီးလွ်င္ သူငယ္ကို ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္ရွိရာ ရွိေလာၿမိဳ႕သို႔ ေခၚေဆာင္သြား၏။ သူငယ္ကား အလြန္ႏုနယ္ေသး၏။ 25သူတို႔သည္ ႏြားကိုသတ္ၿပီး သူငယ္ကို ဧလိထံသို႔ ေခၚေဆာင္လာကာ

26ဟႏၷက “အို အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္၊ သခင္ အသက္ရွင္သည္ႏွင့္အညီ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ယခင္က ဤေနရာ အရွင့္အနားတြင္ရပ္လ်က္ ထာဝရဘုရားထံဆုေတာင္းခဲ့ေသာမိန္းမ ျဖစ္ပါ၏။ 27ဤသားကိုရဖို႔ ဆုေတာင္းခဲ့ရာ ထာဝရဘုရားသည္ အကြၽႏ္ုပ္ေတာင္းေလွ်ာက္ေသာဆုကို ေပးသနားေတာ္မူပါၿပီ။ 28ထို႔ေၾကာင့္ ယခု အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသူငယ္ကို ထာဝရဘုရားထံ ဆက္ကပ္ပါ၏။ သူအသက္ရွင္သမွ်ကာလပတ္လုံး သူ႔ကို ထာဝရဘုရားထံ အပ္ႏွံပါၿပီ”ဟု ဆိုၿပီး ထိုေနရာတြင္ ထာဝရဘုရားအား ရွိခိုးကိုးကြယ္ေလ၏။

လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု

ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 1: MSBZ

အေရာင္မွတ္ခ်က္

မၽွေဝရန္

ကူးယူ

မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ

ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္ အေၾကာင္းကို ပို၍ သင္ယူပါ။

ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 1