ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 3:1-28
ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 3:1-28 MSBZ
ေရွာလမုန္မင္းႀကီးသည္ အီဂ်စ္ဘုရင္ဖာေရာမင္းႀကီးႏွင့္ မဟာမိတ္ဖြဲ႕ၿပီး ဖာေရာမင္းႀကီး၏သမီးေတာ္ႏွင့္ စုံဖက္ေလ၏။ စံျမန္းရာနန္းေတာ္၊ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္ႏွင့္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕႐ိုးတို႔ ေဆာက္လုပ္၍မၿပီးမီတိုင္ေအာင္ သူ႔ကို ဒါဝိဒ္ၿမိဳ႕တြင္ စံျမန္းေနေစ၏။ ထိုကာလ၌ ထာဝရဘုရား၏နာမေတာ္တည္ရာအိမ္ေတာ္ကို မတည္ေဆာက္ရေသးသျဖင့္ လူတို႔သည္ အထြတ္အျမတ္ထားရာကုန္းျမင့္မ်ားတြင္ ယဇ္ပူေဇာ္ၾကရ၏။ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးသည္ ထာဝရဘုရားကိုခ်စ္၍ ခမည္းေတာ္ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏သြန္သင္ခ်က္အတိုင္း လိုက္ေလွ်ာက္ေသာ္လည္း အထြတ္အျမတ္ထားရာကုန္းျမင့္မ်ားတြင္ ယဇ္ပူေဇာ္၍ နံ႔သာေပါင္းကို မီးရႈိ႕ပူေဇာ္ေလ့ရွိေသး၏။ ဂိေဗာင္ၿမိဳ႕သည္ အေရးပါေသာအထြတ္အျမတ္ထားရာေနရာတစ္ခု ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးသည္ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္ ထိုေနရာသို႔သြား၍ ယဇ္ပလႅင္ေပၚတြင္ ယဇ္ေကာင္တစ္ေထာင္ကို မီးရႈိ႕ပူေဇာ္၏။ ဂိေဗာင္ၿမိဳ႕၌ ထာဝရဘုရားသည္ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးအား ညအခ်ိန္အိပ္မက္ထဲတြင္ ကိုယ္ထင္ရွားျပေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္က “ငါေပးရမည့္ဆုကို ေတာင္းေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးကလည္း “အရွင့္အေစအပါး အကြၽႏ္ုပ္၏ခမည္းေတာ္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ကိုယ္ေတာ္၏ေရွ႕ေတာ္တြင္ သစၥာေစာင့္လ်က္၊ ေျဖာင့္မတ္လ်က္၊ စိတ္ႏွလုံးမွန္ကန္စြာ အသက္ရွင္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူ႔အား ႀကီးမားေသာေမတၱာက႐ုဏာကို ျပေတာ္မူခဲ့ၿပီ။ ဤႀကီးမားေသာေမတၱာက႐ုဏာေတာ္ကို ဆက္လက္ျပသလ်က္ သူ႔သားကို သူ၏ရာဇပလႅင္ေပၚတြင္ ယေန႔ စံျမန္းေစေတာ္မူေလၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ကိုယ္ေတာ့္အေစအပါးအား ခမည္းေတာ္ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏အ႐ိုက္အရာကို ဆက္ခံေစၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ငယ္႐ြယ္ေသးေသာေၾကာင့္ မည္သို႔သြားလာျပဳမူရမည္ကို မသိေသးပါ။ ကိုယ္ေတာ္၏အေစအပါးသည္ ကိုယ္ေတာ္ေ႐ြးခ်ယ္ေတာ္မူေသာလူမ်ိဳး၊ မေရမတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္မ်ားျပားေသာလူမ်ိဳးႀကီးအလယ္တြင္ ရွိေနပါ၏။ ဤမ်ားျပားလွေသာကိုယ္ေတာ္၏လူမ်ိဳးေတာ္ကို မည္သူအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ပါမည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ့္အေစအပါးအား ကိုယ္ေတာ္၏လူမ်ိဳးေတာ္ကို စီရင္အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ အေကာင္းအဆိုးကို ေဝဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္ရန္အတြက္ သိနားလည္ႏိုင္ေသာႏွလုံးသားကို ေပးေတာ္မူပါ”ဟု ေတာင္းေလွ်ာက္၏။ ဤသို႔ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးေတာင္းေလွ်ာက္သည္ကို ဘုရားရွင္ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က သူ႔အား “သင္သည္ အသက္တာရွည္ရန္မေတာင္း၊ ဓနဥစၥာကိုမေတာင္း၊ ရန္သူ႔အသက္ကိုမေတာင္းဘဲ တရားမွ်တစြာစီရင္ႏိုင္ေသာအသိဉာဏ္ကိုသာ ေတာင္းေလၿပီ။ ဤသို႔ သင္ေတာင္းဆိုေသာေၾကာင့္ သင္ေတာင္းသည့္အတိုင္း ငါေပးမည္။ သင့္အား ဉာဏ္ပညာႏွင့္ ေဝဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္ေသာႏွလုံးသားကို ေပးမည္။ သင္ႏွင့္တူေသာသူ ယခင္ကမရွိခဲ့စဖူး၊ ေနာင္လည္း ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္။ သင္မေတာင္းေသာဓနဥစၥာႏွင့္ ဘုန္းအသေရကိုလည္း သင့္အား ငါေပးဦးမည္။ သင္အသက္ရွင္သမွ်ကာလပတ္လုံး ရွင္ဘုရင္တို႔တြင္ သင္ႏွင့္တူေသာသူ တစ္ေယာက္မွ်မရွိေစရ။ သင့္ခမည္းေတာ္ဒါဝိဒ္ လိုက္ေလွ်ာက္ခဲ့သည့္အတိုင္း သင္သည္ ငါ့လမ္းသို႔လိုက္၍ ငါ၏ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား၊ ပညတ္ခ်က္မ်ားကို ေစာင့္ထိန္းမည္ဆိုလွ်င္ သင့္အသက္တာကို ရွည္ေစမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးႏိုးလာလွ်င္ အိပ္မက္ျဖစ္ေၾကာင္းကို သိရေလ၏။ သူသည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္သြား၍ ဘုရားရွင္၏ပဋိညာဥ္ေသတၱာေတာ္ေရွ႕တြင္ ရပ္လ်က္ မီးရႈိ႕ရာယဇ္၊ မိတ္သဟာယယဇ္တို႔ကို ပူေဇာ္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ သူ၏အမႈထမ္းအေပါင္းတို႔အတြက္ စားေသာက္ပြဲ က်င္းပေပးေလ၏။ တစ္ေန႔တြင္ ျပည့္တန္ဆာမိန္းမႏွစ္ဦးသည္ ရွင္ဘုရင္ထံသို႔လာ၍ ေရွ႕ေတာ္၌ ရပ္လ်က္ မိန္းမတစ္ဦးက “အို အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤမိန္းမႏွင့္ တစ္အိမ္တည္းတြင္ေနပါ၏။ ထိုအိမ္တြင္ အကြၽႏ္ုပ္မီးဖြားစဥ္ သူရွိေနပါ၏။ ထိုသို႔ အကြၽႏ္ုပ္မီးဖြားၿပီး သုံးရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ ထိုမိန္းမလည္း မီးဖြားပါ၏။ ထိုအိမ္တြင္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွစ္ဦးအျပင္ အျခားမည္သူမွ်မရွိပါ။ ဤမိန္းမသည္ ညအိပ္ခ်ိန္၌ သူ႔သားကို ဖိအိပ္မိသျဖင့္ သားမွာ ေသဆုံးသြားပါ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ညသန္းေခါင္ထ၍ အကြၽႏ္ုပ္အိပ္ေနခ်ိန္တြင္ အကြၽႏ္ုပ္ေဘး၌အိပ္ေနေသာ အကြၽႏ္ုပ္၏သားကိုယူၿပီး သူ႔ရင္ခြင္၌သိပ္ပါ၏။ သူ႔သားအေသေကာင္ကိုမူ အကြၽႏ္ုပ္၏ရင္ခြင္၌ ထားပါ၏။ နံနက္ထ၍ ႏို႔တိုက္မည္ျပဳေသာအခါ အကြၽႏ္ုပ္၏သားမွာ ေသေနပါ၏။ နံနက္လင္း၍ ထိုသားကို ေသခ်ာစြာၾကည့္ေသာအခါ ထိုသားသည္ အကြၽႏ္ုပ္ဖြားေသာသားမဟုတ္သည္ကို သိရပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္ဆို၏။ ေနာက္မိန္းမတစ္ေယာက္က “ထိုသို႔မဟုတ္ပါ။ အသက္ရွင္ေသာသားသည္ ငါ့သားျဖစ္၏။ ေသေနေသာသားမွာ သင့္သားျဖစ္၏”ဟု ဆို၏။ ပထမမိန္းမကလည္း “ထိုသို႔မဟုတ္ပါ။ ေသေနေသာသားသည္ သင့္သားျဖစ္၏။ အသက္ရွင္ေနေသာသားမွာ ငါ့သားျဖစ္၏”ဟု ရွင္ဘုရင္ေရွ႕တြင္ ျငင္းခုံၾကေလ၏။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္က “ဤမိန္းမက ‘အသက္ရွင္ေနေသာသားသည္ ငါ့သား၊ ေသေနေသာသားမွာ သင့္သား’ဟု ဆိုၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က ‘ထိုသို႔မဟုတ္ပါ။ ေသေနေသာသားသည္ သင့္သား၊ အသက္ရွင္ေနေသာသားမွာ ငါ့သား’ဟု ဆိုေလၿပီ”ဟူ၍ မိန႔္ဆိုၿပီးေနာက္ “ဓားယူလာခဲ့ပါ”ဟု အမိန႔္ေပးသျဖင့္ သူ႔ထံ ဓားယူလာၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ရွင္ဘုရင္က “အသက္ရွင္ေနေသာကေလးကို ႏွစ္ျခမ္းခြဲၿပီး တစ္ေယာက္ကို တစ္ျခမ္းစီ ေပးလိုက္ပါ”ဟု မိန႔္ဆိုလွ်င္ အသက္ရွင္ေနေသာသား၏မိခင္မွာ မိမိသားကို အလြန္သနားသျဖင့္ ရွင္ဘုရင္အား “အို အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္၊ အသက္ရွင္ေနေသာသားကို သူ႔အား ေပးလိုက္ပါ။ ကေလးကို အလွ်င္းမသတ္ပါႏွင့္”ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။ သို႔ေသာ္ ေနာက္မိန္းမက “သင္လည္း မယူရ၊ ငါလည္း မယူရ။ ဤကေလးကို ႏွစ္ျခမ္းခြဲပါေစ”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္က “အသက္ရွင္ေနေသာကေလးကို ပထမမိန္းမအား ေပးလိုက္ပါ။ အလွ်င္းမသတ္ပါႏွင့္။ သူသည္ ကေလး၏မိခင္မွန္၏”ဟု စီရင္ေပးေလ၏။ အစၥေရးလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ ထိုသို႔ရွင္ဘုရင္စီရင္လိုက္ေသာအမႈကို ၾကားသိရေသာအခါ ရွင္ဘုရင္၏ႏွလုံးသားထဲတြင္ ဘုရားသခင္၏ဉာဏ္ပညာတည္ေနေသာေၾကာင့္သာ ဤသို႔စီရင္ႏိုင္ေၾကာင္းကို သိၾကေသာေၾကာင့္ ရွင္ဘုရင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕႐ိုေသၾကေလ၏။