ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 19:3-5

ထိုအခါ ဧလိယ​သည္ ေၾကာက္​သျဖင့္ အသက္ေဘး​လြတ္​ေအာင္ ထ​ေျပး​ရာ ယုဒ​ျပည္​၊ ေဗရေရွဘ​ၿမိဳ႕​သို႔ ေရာက္သြား​ေလ​၏​။ ထို​ၿမိဳ႕​တြင္ မိမိ​ငယ္သား​ကို ထားခဲ့​၍ ေတာကႏၲာရ​သို႔ ခရီးဆက္​ေလ​၏​။ တစ္ရက္ၾကာ​ခရီးသြား​ၿပီးလွ်င္ ရွားပင္​တစ္​ပင္​ေအာက္​တြင္ ထိုင္​လ်က္ “​အို ထာဝရဘုရား​၊ တန္​ပါ​ၿပီ​။ ယခု အကြၽႏ္ုပ္​အသက္​ကို ႐ုပ္သိမ္း​ေတာ္မူ​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​ဘိုးေဘး​တို႔​ထက္ ျမတ္​ေသာ​သူ​မ​ဟုတ္​ပါ​”​ဟု မိမိ​အသက္​ေသ​ဖို႔ ဆုေတာင္း​ေလ​၏​။ ထို႔ေနာက္ သူ​သည္ ထို​ရွားပင္​ေအာက္​တြင္ လဲေလ်ာင္း​၍​အိပ္ေပ်ာ္​သြား​ေလ​၏​။ ထိုစဥ္ ေကာင္းကင္တမန္​တစ္​ပါး​က သူ႔​ကို​တို႔​ၿပီး “​ထ​၍ စား​ပါ​”​ဟု ဆို​၏​။