ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 19:1-9
ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 19:1-9 MSBZ
အာဟပ္မင္းႀကီးသည္ ဧလိယျပဳခဲ့ေသာအေၾကာင္းအရာအလုံးစုံႏွင့္ ပေရာဖက္အားလုံးကို ဓားႏွင့္ကြပ္မ်က္ခဲ့ပုံအလုံးစုံတို႔ကို ေယဇေဗလအား ေျပာျပေသာအခါ ေယဇေဗလသည္ ဧလိယထံ တမန္ကိုေစလႊတ္၍ “မနက္ျဖန္ ယခုလိုအခ်ိန္တြင္ သင့္အသက္ကို ထိုပေရာဖက္တို႔၏အသက္ကဲ့သို႔ မျဖစ္ေစလွ်င္ ဘုရားအမ်ားတို႔သည္ ငါ့ကို ထိုထက္မက ျပဳပါေစေသာ”ဟု ဆိုေစ၏။ ထိုအခါ ဧလိယသည္ ေၾကာက္သျဖင့္ အသက္ေဘးလြတ္ေအာင္ ထေျပးရာ ယုဒျပည္၊ ေဗရေရွဘၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္သြားေလ၏။ ထိုၿမိဳ႕တြင္ မိမိငယ္သားကို ထားခဲ့၍ ေတာကႏၲာရသို႔ ခရီးဆက္ေလ၏။ တစ္ရက္ၾကာခရီးသြားၿပီးလွ်င္ ရွားပင္တစ္ပင္ေအာက္တြင္ ထိုင္လ်က္ “အို ထာဝရဘုရား၊ တန္ပါၿပီ။ ယခု အကြၽႏ္ုပ္အသက္ကို ႐ုပ္သိမ္းေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ဘိုးေဘးတို႔ထက္ ျမတ္ေသာသူမဟုတ္ပါ”ဟု မိမိအသက္ေသဖို႔ ဆုေတာင္းေလ၏။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ ထိုရွားပင္ေအာက္တြင္ လဲေလ်ာင္း၍အိပ္ေပ်ာ္သြားေလ၏။ ထိုစဥ္ ေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးက သူ႔ကိုတို႔ၿပီး “ထ၍ စားပါ”ဟု ဆို၏။ သူၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ေခါင္းရင္းနားတြင္ ကင္ထားေသာမုန႔္တစ္ခ်ပ္ႏွင့္ ေရဘူးတစ္ဘူးကို ေတြ႕၏။ သူသည္ စားေသာက္ၿပီး ျပန္၍အိပ္ေပ်ာ္သြားေလ၏။ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္သည္ ဒုတိယအႀကိမ္လာ၍ သူ႔ကိုတို႔ၿပီးလွ်င္ “ထ၍ စားပါ။ သင္သြားရမည့္ခရီးမွာ ေဝးလွ၏”ဟု ဆို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ထ၍စားေသာက္၏။ ထိုအစားအစာေၾကာင့္ အားျပည့္လာၿပီး ေဟာရပ္ဟူေသာထာဝရဘုရား၏ေတာင္သို႔ ရက္ေလးဆယ္ပတ္လုံးခရီးဆက္၍ ထိုေနရာရွိလိုဏ္ဂူတစ္ခုထဲသို႔ဝင္၍ ညအိပ္၏။