ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 17:8-16
ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 17:8-16 MSBZ
ထိုအခါ ထာဝရဘုရား၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ သူ႔ထံသို႔ေရာက္လာ၍ “ထေလာ့။ ဆီဒုန္ျပည္၊ ဇရတၱၿမိဳ႕သို႔သြားၿပီး ထိုၿမိဳ႕တြင္ေနေလာ့။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ထိုၿမိဳ႕တြင္ သင့္ကိုေကြၽးေမြးရန္ မုဆိုးမကို ငါမွာထားၿပီ”ဟု မိန႔္ဆို၏။ ဧလိယလည္း ဇရတၱၿမိဳ႕သို႔ ထသြားေလ၏။ ၿမိဳ႕တံခါးနားသို႔ေရာက္ေသာအခါ ထင္းေကာက္ေနေသာမုဆိုးမတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕၏။ သူသည္ ထိုမုဆိုးမကိုေခၚ၍ “ငါ့ကို ေရတစ္ခြက္ေလာက္တိုက္ပါ”ဟု ဆို၏။ ထိုမုဆိုးမ ေရသြားယူစဥ္ ဧလိယက သူ႔အား “မုန႔္လည္း အနည္းငယ္ ယူလာေပးပါ”ဟု လွမ္းေျပာ၏။ ထိုအခါ ထိုမုဆိုးမက “သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ အကြၽႏ္ုပ္၌ မုန႔္မရွိပါ။ အိုးထဲ၌ လက္တစ္ဆုပ္စာမုန႔္ညက္ႏွင့္ ဘူးထဲ၌ဆီအနည္းငယ္သာ ရွိပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ထင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေကာက္ၿပီးလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္အကြၽႏ္ုပ္သားအဖို႔ မုန႔္ျပန္ဖုတ္ပါမည္။ ထိုမုန႔္ကိုစားၿပီးလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ေသဖို႔သာက်န္ပါေတာ့သည္”ဟု ျပန္ေျပာ၏။ ဧလိယကလည္း သူ႔အား “မစိုးရိမ္ႏွင့္။ သင္ေျပာသည့္အတိုင္း သြား၍ျပဳပါ။ ၿပီးလွ်င္ မုန႔္ေသးေသးေလးတစ္ခ်ပ္ကိုဖုတ္ၿပီး ငါ့ကို ဦးစြာလာေပးပါ။ ေနာက္မွ သင္ႏွင့္သင့္သားအတြက္ ဖုတ္ပါ။ အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားက ‘ငါထာဝရဘုရားသည္ ေျမေပၚ၌ မိုး႐ြာေစမည့္အခ်ိန္မေရာက္မခ်င္း အိုးထဲမွမုန႔္ညက္ မကုန္၊ ဘူးထဲမွဆီ မေလ်ာ့ရ’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူႏွင့္ၿပီ”ဟု ဆို၏။ ထိုမုဆိုးမလည္း ဧလိယဆိုသည့္အတိုင္း သြား၍ျပဳေလ၏။ ဧလိယအပါအဝင္ ထိုအမ်ိဳးသမီးႏွင့္ သူ၏အိမ္သားတို႔သည္ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ စားရၾက၏။ ဧလိယအား ထာဝရဘုရားမိန႔္ဆိုထားသည့္စကားအတိုင္း အိုးထဲမွမုန႔္ညက္ မကုန္၊ ဘူးထဲမွဆီ မေလ်ာ့ဘဲ ရွိေလ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
