ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 17

ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးျဖစ္မည္ကို ဧလိယဆင့္ဆိုျခင္း

1ဂိလဒ္ျပည္ရွိ တိရွဘိၿမိဳ႕သားဧလိယက အာဟပ္မင္းႀကီးအား “ငါကိုးကြယ္ေသာ အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ ဤႏွစ္မ်ားအတြင္း ငါအမိန႔္မေပးဘဲ မိုးမ႐ြာ၊ ႏွင္းမက်ေစရ”ဟု ဆို၏။

2ထို႔ေနာက္ ထာဝရဘုရား၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ဧလိယထံသို႔ေရာက္လာ၍ 3“ဤအရပ္မွထြက္၍ အေရွ႕ဘက္သို႔ သြားေလာ့။ ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္အေရွ႕ဘက္ ေခရိတ္ေခ်ာင္းနားတြင္ ပုန္းေရွာင္၍ 4ထိုေခ်ာင္းေရကို ေသာက္ရမည္။ ထိုေနရာတြင္ သင့္ကိုေကြၽးေမြးရန္ က်ီးအတို႔ကို ငါမွာထားၿပီ”ဟု မိန႔္ဆို၏။

5ဧလိယလည္း ထြက္သြား၍ ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္အေရွ႕ဘက္ရွိ ေခရိတ္ေခ်ာင္းနားတြင္ သြားေရာက္ေနထိုင္ေလ၏။ 6က်ီးအတို႔သည္ သူ႔အတြက္ အသားႏွင့္မုန႔္တို႔ကို နံနက္တစ္ႀကိမ္၊ ညေနတစ္ႀကိမ္ ယူေဆာင္လာေပး၏။ ထိုေခ်ာင္းမွေရကို သူေသာက္၏။ 7သို႔ေသာ္ ေျမေပၚတြင္ မိုးမ႐ြာသျဖင့္ ကာလအတန္ၾကာေသာအခါ ေခ်ာင္းေရခန္းေျခာက္သြားေလ၏။

ဧလိယႏွင့္မုဆိုးမ

8ထိုအခါ ထာဝရဘုရား၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ သူ႔ထံသို႔ေရာက္လာ၍ 9“ထေလာ့။ ဆီဒုန္ျပည္၊ ဇရတၱၿမိဳ႕သို႔သြားၿပီး ထိုၿမိဳ႕တြင္ေနေလာ့။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ထိုၿမိဳ႕တြင္ သင့္ကိုေကြၽးေမြးရန္ မုဆိုးမကို ငါမွာထားၿပီ”ဟု မိန႔္ဆို၏။ 10ဧလိယလည္း ဇရတၱၿမိဳ႕သို႔ ထသြားေလ၏။ ၿမိဳ႕တံခါးနားသို႔ေရာက္ေသာအခါ ထင္းေကာက္ေနေသာမုဆိုးမတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕၏။ သူသည္ ထိုမုဆိုးမကိုေခၚ၍ “ငါ့ကို ေရတစ္ခြက္ေလာက္တိုက္ပါ”ဟု ဆို၏။ 11ထိုမုဆိုးမ ေရသြားယူစဥ္ ဧလိယက သူ႔အား “မုန႔္လည္း အနည္းငယ္ ယူလာေပးပါ”ဟု လွမ္းေျပာ၏။

12ထိုအခါ ထိုမုဆိုးမက “သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ အကြၽႏ္ုပ္၌ မုန႔္မရွိပါ။ အိုးထဲ၌ လက္တစ္ဆုပ္စာမုန႔္ညက္ႏွင့္ ဘူးထဲ၌ဆီအနည္းငယ္သာ ရွိပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ထင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေကာက္ၿပီးလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္အကြၽႏ္ုပ္သားအဖို႔ မုန႔္ျပန္ဖုတ္ပါမည္။ ထိုမုန႔္ကိုစားၿပီးလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ေသဖို႔သာက်န္ပါေတာ့သည္”ဟု ျပန္ေျပာ၏။

13ဧလိယကလည္း သူ႔အား “မစိုးရိမ္ႏွင့္။ သင္ေျပာသည့္အတိုင္း သြား၍ျပဳပါ။ ၿပီးလွ်င္ မုန႔္ေသးေသးေလးတစ္ခ်ပ္ကိုဖုတ္ၿပီး ငါ့ကို ဦးစြာလာေပးပါ။ ေနာက္မွ သင္ႏွင့္သင့္သားအတြက္ ဖုတ္ပါ။ 14အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားက ‘ငါထာဝရဘုရားသည္ ေျမေပၚ၌ မိုး႐ြာေစမည့္အခ်ိန္မေရာက္မခ်င္း အိုးထဲမွမုန႔္ညက္ မကုန္၊ ဘူးထဲမွဆီ မေလ်ာ့ရ’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူႏွင့္ၿပီ”ဟု ဆို၏။

15ထိုမုဆိုးမလည္း ဧလိယဆိုသည့္အတိုင္း သြား၍ျပဳေလ၏။ ဧလိယအပါအဝင္ ထိုအမ်ိဳးသမီးႏွင့္ သူ၏အိမ္သားတို႔သည္ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ စားရၾက၏။ 16ဧလိယအား ထာဝရဘုရားမိန႔္ဆိုထားသည့္စကားအတိုင္း အိုးထဲမွမုန႔္ညက္ မကုန္၊ ဘူးထဲမွဆီ မေလ်ာ့ဘဲ ရွိေလ၏။

မုဆိုးမ၏သား အသက္ျပန္ရွင္လာျခင္း

17ထို႔ေနာက္တြင္ အိမ္ရွင္မုဆိုးမ၏သားသည္ နာမက်န္းျဖစ္၍ ေဝဒနာျပင္းထန္သျဖင့္ ေသဆုံးေလ၏။ 18ထိုအခါ သူက ဧလိယအား “အို ဘုရားသခင္၏လူ၊ သင္ႏွင့္အကြၽႏ္ုပ္ အဘယ္သို႔ဆိုင္သနည္း။ အကြၽႏ္ုပ္၏အျပစ္မ်ားကို ျပန္သတိရေစရန္ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္သားကိုေသေစရန္ အကြၽႏ္ုပ္ထံ ေရာက္လာခဲ့သေလာ”ဟု ဆိုေလ၏။ 19ထိုအခါ ဧလိယက “သင့္သားကိုေပးပါ”ဟု ဆိုၿပီး ထိုမုဆိုးမရင္ခြင္မွသားကိုယူ၍ မိမိေနရာအထက္ခန္းသို႔ သယ္သြားကာ မိမိ၏အိပ္ရာေပၚတြင္ ခ်ထား၏။ 20ထို႔ေနာက္ “အို အကြၽႏ္ုပ္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္တည္းခိုရာအိမ္မွ မုဆိုးမကိုပါ ဒုကၡေရာက္ေစေတာ္မူၿပီေလာ။ ယခု သူ၏သားေသပါၿပီ”ဟု ထာဝရဘုရားထံ ေအာ္ဟစ္ေတာင္းေလွ်ာက္ေလ၏။ 21ထို႔ေနာက္ သူသည္ သူငယ္အေပၚ ကိုယ္ကိုသုံးႀကိမ္ေမွာက္ၿပီး ထာဝရဘုရားထံ “အကြၽႏ္ုပ္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၊ ဤသူငယ္ကို ျပန္၍အသက္ရွင္ေစေတာ္မူပါ”ဟူ၍ ေအာ္ဟစ္ေတာင္းေလွ်ာက္၏။

22ဧလိယ၏ေတာင္းေလွ်ာက္သံအား ထာဝရဘုရားနားေညာင္းေတာ္မူၿပီး သူငယ္ကို အသက္ျပန္သြင္းေပး၍ သူငယ္ အသက္ျပန္ရွင္လာေလ၏။ 23ဧလိယသည္ သူငယ္ကိုေပြ႕ၿပီး မိမိေနရာအထက္ခန္းမွ ေအာက္သို႔ခ်ီလာ၍ သူငယ္ကို မိခင္လက္သို႔အပ္လိုက္ၿပီး ဧလိယက “ၾကည့္ပါ။ သင့္သား အသက္ျပန္ရွင္ၿပီ”ဟု ဆို၏။

24ထိုအခါ ထိုအမ်ိဳးသမီးက ဧလိယအား “သင္သည္ ဘုရားသခင္၏လူျဖစ္ေၾကာင္း၊ သင္ဆင့္ဆိုေသာထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္သည္ မွန္ကန္ေၾကာင္းကို အကြၽႏ္ုပ္သိပါၿပီ”ဟု ဆို၏။

လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု

ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 17: MSBZ

အေရာင္မွတ္ခ်က္

မၽွေဝရန္

ကူးယူ

မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ

ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္ အေၾကာင္းကို ပို၍ သင္ယူပါ။

ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 17