ေကာရိန္သုဩဝါဒစာပထမေစာင္ 4:1-13
ေကာရိန္သုဩဝါဒစာပထမေစာင္ 4:1-13 MSBZ
ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔သည္ ငါတို႔အား ခရစ္ေတာ္၏အမႈေတာ္ေဆာင္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္၏လွ်ိဳ႕ဝွက္နက္နဲေသာအရာမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ရေသာ ဘ႑ာစိုးအျဖစ္လည္းေကာင္း မွတ္ယူပါေစ။ ဤေနရာတြင္ ဘ႑ာစိုးသည္ သစၥာရွိေၾကာင္း အသိအမွတ္ျပဳျခင္းခံရသူျဖစ္ရမည္။ ငါသည္ သင္တို႔ထံ၌ျဖစ္ေစ၊ လူတို႔၏ခုံ႐ုံး၌ျဖစ္ေစ စစ္ေဆးစီရင္ျခင္းကိုခံရေသာ္လည္း ငါ့အတြက္ ေသးငယ္ေသာအမႈသာျဖစ္၏။ ငါသည္ မိမိကိုယ္ကိုလည္း စစ္ေဆးစီရင္ျခင္းမျပဳ။ အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္စိတ္လုံ၏။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ျဖစ္သည့္အတြက္ ငါသည္ ေျဖာင့္မတ္သည္ဟုအသိအမွတ္ျပဳျခင္းခံရသည္မဟုတ္။ ငါ့ကိုစစ္ေဆးစီရင္ေတာ္မူေသာအရွင္ကား သခင္ဘုရားေပတည္း။ သို႔ျဖစ္၍ သခင္ဘုရားႂကြလာေတာ္မမူမီ မည္သည့္အရာကိုမွ် အခ်ိန္မတန္ဘဲ မစီရင္ၾကႏွင့္။ ထိုသခင္သည္ အေမွာင္ထဲ၌ ကြယ္ဝွက္ထားေသာအရာမ်ားကို အလင္းသို႔ယူေဆာင္လာၿပီး စိတ္ႏွလုံးအႀကံအစည္မ်ားကို ထင္ရွားေစေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထိုအခါ လူအသီးသီးတို႔သည္ ဘုရားသခင္ထံေတာ္မွ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကိုခံရၾကလိမ့္မည္။ ညီအစ္ကိုတို႔၊ ငါသည္ ငါႏွင့္အာေပါလုတို႔အေၾကာင္းကိုပုံေဆာင္လ်က္ ဤအရာမ်ားကို သင္တို႔အတြက္ေဖာ္ျပ၏။ ဤသည္ကား သင္တို႔သည္ က်မ္းစာ၌ေရးထားေသာအရာတို႔ကို မေက်ာ္လြန္မည့္အေၾကာင္း ငါတို႔ကိုစံနမူနာထား၍ သင္ယူၾကေစရန္ႏွင့္ တစ္ဦးဘက္၌ေန၍ အျခားတစ္ဦးအေပၚ မာနေထာင္လႊားျခင္းမရွိၾကေစရန္ျဖစ္၏။ အေၾကာင္းမူကား မည္သူသည္ သင့္ကိုထူးျခားေစသနည္း။ သင္ခံယူရရွိေသာအရာမဟုတ္ဘဲ သင္၌နဂိုကတည္းက ရွိထားေသာအရာတစ္စုံတစ္ခုရွိသေလာ။ သင္ခံယူရရွိခဲ့သည့္အရာျဖစ္သည္မွန္လွ်င္ ခံယူရရွိခဲ့သည့္အရာမဟုတ္သကဲ့သို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ဝါႂကြားသနည္း။ သင္တို႔သည္ ျပည့္စုံေနၾကၿပီ။ သင္တို႔သည္ ႂကြယ္ဝေနၾကၿပီ။ ငါတို႔မပါဘဲ စိုးစံေနၾကၿပီ။ ငါတို႔လည္း သင္တို႔ႏွင့္အတူစိုးစံႏိုင္ရန္ သင္တို႔သည္ အမွန္တကယ္စိုးစံေနခဲ့ၾကလွ်င္ ေကာင္းေပမည္။ ဘုရားသခင္သည္ တမန္ေတာ္ျဖစ္ၾကေသာငါတို႔ကို ေနာက္ဆုံးတြင္ထား၍ အေသသတ္ျခင္းခံရမည့္သူမ်ားကဲ့သို႔ ထုတ္ျပေတာ္မူၿပီဟု ငါထင္မွတ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ငါတို႔သည္ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားေရွ႕၌ျဖစ္ေစ၊ လူတို႔ေရွ႕၌ျဖစ္ေစ တစ္ေလာကလုံးအတြက္ ရႈစားစရာျဖစ္လာၾက၏။ ငါတို႔သည္ ခရစ္ေတာ္အတြက္ မိုက္မဲေသာသူျဖစ္ၾက၏။ သင္တို႔မူကား ခရစ္ေတာ္၌ ပညာသတိရွိေသာသူျဖစ္ၾက၏။ ငါတို႔သည္ အားနည္းေသာသူျဖစ္ၾက၏။ သင္တို႔မူကား ခြန္အားႀကီးေသာသူျဖစ္ၾက၏။ သင္တို႔သည္ ဂုဏ္သေရရွိေသာသူျဖစ္ၾက၏။ ငါတို႔မူကား ဂုဏ္သေရမဲ့ေသာသူျဖစ္ၾက၏။ ငါတို႔သည္ ယခုအခ်ိန္တိုင္ေအာင္ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္လ်က္၊ အဝတ္မဲ့လ်က္၊ ထိုးႏွက္ျခင္းခံရလ်က္၊ အိမ္ရာမဲ့လ်က္၊ မိမိတို႔လက္ျဖင့္ အားထုတ္လုပ္ေဆာင္လ်က္ ေနၾကရ၏။ ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုျခင္းခံရေသာအခါ ေကာင္းခ်ီးေပးၾက၏။ ညႇဥ္းဆဲျခင္းခံရေသာအခါ သည္းခံၾက၏။ ေစာ္ကားေျပာဆိုျခင္းခံရေသာအခါ ေမတၱာျပၾက၏။ ယခုတိုင္ေအာင္ ငါတို႔သည္ လူတကာတို႔၏အပယ္ခံမ်ား၊ ေလာက၏အမႈိက္သ႐ိုက္မ်ားကဲ့သို႔ ျဖစ္ရၾက၏။