ရာဇဝင္ခ်ဳပ္ပထမေစာင္ 21:15-30
ရာဇဝင္ခ်ဳပ္ပထမေစာင္ 21:15-30 MSBZ
ဘုရားသခင္သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးရန္ ေကာင္းကင္တမန္ကိုလည္း ေစလႊတ္ေသး၏။ ေကာင္းကင္တမန္သည္ ၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီးမည္ျပဳစဥ္တြင္ပင္ ထာဝရဘုရားသည္ ၾကည့္ရႈေတာ္မူ၍ ထိုကပ္ေရာဂါေဘးေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သျဖင့္ ၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီးေတာ့မည့္ေကာင္းကင္တမန္အား “လုံေလာက္ၿပီ။ သင့္လက္ကို ျပန္႐ုပ္ေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္သည္ ေယဗုသိလူမ်ိဳးဩရနန္၏ေကာက္နယ္တလင္းနား၌ ရပ္ေန၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ေမွ်ာ္ၾကည့္လွ်င္ မိုးႏွင့္ေျမၾကားေလထဲ၌ရပ္ေနေသာေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးကို ေတြ႕ရ၏။ ထိုေကာင္းကင္တမန္သည္ ဓားကိုကိုင္ထားလ်က္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ဘက္သို႔ လက္ဆန႔္ထား၏။ ထိုအခါ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္ထားေသာဒါဝိဒ္မင္းႀကီးႏွင့္သက္ႀကီးဝါႀကီးတို႔သည္ ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ ေနေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက ဘုရားသခင္အား “လူဦးေရစာရင္းေကာက္ယူရန္ ေစခိုင္းခဲ့သူမွာ အကြၽႏ္ုပ္ပင္ ျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ ဆိုးညစ္မႈကိုျပဳၿပီး အျပစ္ရွိသူမွာ အကြၽႏ္ုပ္ပင္ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသိုးတို႔မူကား မည္သည့္အျပစ္ကို ျပဳမိပါသနည္း။ အကြၽႏ္ုပ္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္အကြၽႏ္ုပ္ဘိုးေဘး၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကိုသာ ကိုယ္ေတာ္၏လက္သို႔ က်ေရာက္ေစပါ။ ကိုယ္ေတာ္၏လူမ်ိဳးေတာ္တို႔အေပၚသို႔ ေဘးဒဏ္မက်ေရာက္ပါေစႏွင့္”ဟု ေလွ်ာက္တင္ေလ၏။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္က ဂဒ္အား ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံသြားေလာ့။ ေယဗုသိလူမ်ိဳးဩရနန္၏ေကာက္နယ္တလင္းနားသို႔ တက္သြား၍ ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ပါဟု သူ႔အား ဆင့္ဆိုေလာ့။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္လည္း ထာဝရဘုရား၏နာမေတာ္အားျဖင့္ ဂဒ္ဆင့္ဆိုသည့္စကားအတိုင္း သြား၍ျပဳေလ၏။ ဩရနန္သည္ လွည့္ၾကည့္၍ ေကာင္းကင္တမန္ကိုျမင္၏။ ထိုအခါ သူႏွင့္အတူရွိေနေသာ သားေလးေယာက္သည္ ပုန္းေနၾက၏။ ၾသရနန္မူကား ဂ်ဳံစပါးကိုနင္းနယ္လ်က္ေန၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ဩရနန္ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာ၏။ ဩရနန္သည္ လွမ္းၾကည့္၍ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကို ျမင္လွ်င္ ေကာက္နယ္တလင္းမွ ထြက္လာ၍ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးေရွ႕ ေျမမွာပ်ပ္ဝပ္ေလ၏။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက ဩရနန္အား “လူတို႔တြင္က်ေရာက္ေသာေဘးဒဏ္ ၿငိမ္းမည့္အေၾကာင္း ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္တည္ရမည္ျဖစ္၍ သင့္ေကာက္နယ္တလင္းကို ငါ့အား ေရာင္းေပးေလာ့။ က်သင့္ေငြအတိုင္း ငါဝယ္ယူပါမည္”ဟု မိန႔္ဆိုလွ်င္ ဩရနန္ကလည္း ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအား “အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္အရွင္မင္းႀကီး ယူေတာ္မူပါ။ အလိုရွိသည့္အတိုင္း ျပဳေတာ္မူပါ။ မီးရႈိ႕ရာယဇ္အဖို႔ ႏြား၊ ထင္းအဖို႔ ေကာက္နယ္သစ္သားျပား၊ ေဘာဇဥ္ပူေဇာ္သကၠာအဖို႔ ဂ်ဳံ စသည္တို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္ေပးပါမည္။ အားလုံးကို အကြၽႏ္ုပ္ေပးပါမည္”ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။ သို႔ေသာ္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက ဩရနန္အား “ထိုသို႔မဟုတ္ပါ။ က်သင့္ေငြျဖင့္ ဝယ္ပါမည္။ ထာဝရဘုရားအဖို႔ သင့္ထံမွေျမကို အလဟႆမယူလိုပါ။ အဖိုးအခမေပးဘဲ မီးရႈိ႕ရာယဇ္ကို မပူေဇာ္လိုပါ”ဟု ျပန္ေျပာၿပီးလွ်င္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ဩရနန္အား ေျမေနရာအတြက္ က်သင့္ေငြ ေ႐ႊအခ်ိန္ေျခာက္ရာရွယ္ကယ္ကို ေပး၏။ ထို႔ေနာက္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ထိုေနရာတြင္ ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္၍ မီးရႈိ႕ရာယဇ္၊ မိတ္သဟာယယဇ္တို႔ကိုပူေဇာ္ၿပီး ထာဝရဘုရားထံ ေအာ္ဟစ္ဆုေတာင္းေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ ယဇ္ပလႅင္ေပၚရွိ မီးရႈိ႕ရာယဇ္အေပၚသို႔ ေကာင္းကင္မွမီးက်လာေစျခင္းျဖင့္ ထူးေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရားက ေကာင္းကင္တမန္အား အမိန႔္ေပးသျဖင့္ သူသည္ ဓားကိုဓားအိမ္ထဲသို႔ ျပန္သြင္းေလ၏။ ထိုအခ်ိန္၌ ေယဗုသိလူမ်ိဳး ဩရနန္၏ေကာက္နယ္တလင္းတြင္ ထာဝရဘုရားထူးေတာ္မူသည္ကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး သိျမင္ေသာအခါ ထိုေနရာ၌ပင္ ယဇ္ပူေဇာ္ေလ၏။ ထိုစဥ္က ေတာကႏၲာရတြင္ ေမာေရွေဆာက္လုပ္ခဲ့ေသာ ထာဝရဘုရား၏တဲေတာ္ႏွင့္မီးရႈိ႕ရာယဇ္ပလႅင္တို႔သည္ ဂိေဗာင္ၿမိဳ႕ရွိ အထြတ္အျမတ္ထားရာကုန္းျမင့္တြင္ ရွိေန၏။ သို႔ေသာ္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္ကိုင္ထားေသာဓားကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ ထိုယဇ္ပလႅင္သို႔သြား၍ ဘုရားသခင္ထံ မေမးျမန္းဝံ့ေခ်။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
