ရာဇဝင္ခ်ဳပ္ပထမေစာင္ 21:1-17

တစ္ဖန္ စာတန္​သည္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔​ကို ဆန႔္က်င္​လို​၍ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔​၏​အေရအတြက္​ကို စာရင္းေကာက္ယူ​ရန္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​စိတ္​ကို ႏႈိးေဆာ္​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က ယြာဘ​ႏွင့္ စစ္သူႀကီး​တို႔​အား “​ေဗရေရွဘ​ၿမိဳ႕​မွစ၍ ဒန္​ၿမိဳ႕​တိုင္ေအာင္​သြား​ၿပီး အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔​၏​အေရအတြက္​ကို စာရင္းယူ​ေလာ့​။ ၿပီးလွ်င္ သူ​တို႔​အေရအတြက္​ကို ငါ​သိ​ရ​ေအာင္ ငါ့​ထံ​ျပန္လာ​၍ အစီရင္ခံ​ေလာ့​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ ယြာဘ​က​လည္း “​ထာဝရဘုရား​သည္ လူ​တို႔​ကို သူ​တို႔​ရွိ​သည္​ထက္ အဆ​တစ္ရာ တိုးပြား​ေစ​ေတာ္မူ​ပါေစေသာ​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္ အရွင္မင္းႀကီး​၊ သူ​တို႔​အားလုံး​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​သခင္​၏​အေစအပါး​မ်ား​ပင္ ျဖစ္​ၾက​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​။ အဘယ္ေၾကာင့္ အရွင္မင္းႀကီး ဤ​အမႈ​ကို ျပဳ​လို​ပါ​သနည္း​။ အဘယ္ေၾကာင့္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔​အေပၚ အျပစ္​သက္ေရာက္​ေစ​မည္နည္း​”​ဟု ေလွ်ာက္တင္​၏​။ သို႔ရာတြင္ ရွင္ဘုရင္​၏​အမိန႔္​ေတာ္​သည္ ယြာဘ​ကို​လႊမ္းမိုး​ႏိုင္​သျဖင့္ ယြာဘ​လည္း ထြက္သြား​၍ အစၥေရး​ျပည္​တစ္ျပည္လုံး​သို႔ လွည့္လည္​ၿပီး ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔ ျပန္လာ​၏​။ ယြာဘ​သည္ လူ​အေရအတြက္​စာရင္း​ကို ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ထံ ေပးအပ္​၏​။ စာရင္း​အရ အစၥေရး​တစ္မ်ိဳးႏြယ္လုံး​တြင္ ဓားကိုင္​တပ္သား အားလုံး​ေပါင္း​အေယာက္​တစ္ဆယ့္​တစ္သိန္း​၊ ယုဒ​အမ်ိဳး​တြင္ ဓားကိုင္​တပ္သား အေယာက္​ေလးသိန္း​ခုနစ္ေသာင္း ရွိ​၏​။ ယြာဘ​သည္ ရွင္ဘုရင္​၏​အမိန႔္​ေတာ္​ကို မႏွစ္သက္​သျဖင့္ ေလဝိ​အမ်ိဳး​ႏွင့္​ဗယၤာမိန္​အမ်ိဳး​ကို ထည့္​၍​စာရင္း​မ​ေကာက္​ေခ်​။ ဤ​အမႈ​သည္ ဘုရားသခင္​ေရွ႕​တြင္ ဆိုးညစ္​ေသာ​အမႈ​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​ကို ဒဏ္ခတ္​ေတာ္မူ​ရာ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က ဘုရားသခင္​အား “​အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ဤ​အမႈ​ကို​ျပဳ​ျခင္း​ျဖင့္ ႀကီးမား​ေသာ​အျပစ္​ကို​က်ဴးလြန္​မိ​ပါ​ၿပီ​။ ကိုယ္ေတာ့္​အေစအပါး​၏​အျပစ္​ကို ေျဖလႊတ္​ေတာ္မူ​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အလြန္​မိုက္မဲေသာအမႈ​ကို ျပဳ​မိ​ပါ​ၿပီ​”​ဟု ေလွ်ာက္ဆို​ေလ​၏​။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား​က ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​ဗ်ာဒိတ္ဆရာ​ဂဒ္​အား “​သင္​သည္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ထံသို႔​သြား​ၿပီး ‘​သင့္​အား ေ႐ြးခ်ယ္စရာ​သုံး​ခု​ကို ေပး​ထား​ၿပီ​။ ထို​သုံး​ခု​ထဲမွ တစ္​ခု​ကို ေ႐ြး​ေလာ့​။ သင္​ေ႐ြး​သည့္​အခ်က္​အတိုင္း သင့္​ကို ျပဳ​မည္​’​ဟူ၍ ထာဝရဘုရား​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏”​ဟု ဆင့္ဆို​ေလာ့​။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂဒ္​သည္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ထံ​သြား​ၿပီး “​ထာဝရဘုရား ဤသို႔​မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ သင္​ေ႐ြးခ်ယ္​ေလာ့​။ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး သုံး​ႏွစ္​ျဖစ္​ေစ​ရ​မည္ေလာ​။ သို႔မဟုတ္ ရန္သူ​၏​ဓား​သည္ အရွင္မင္းႀကီး​ကို​လိုက္မီ​သျဖင့္ ရန္သူ႔​ေရွ႕​၌ သုံး​လ​ပတ္လုံး ဓားေဘး​ႏွင့္​ရင္ဆိုင္​မည္ေလာ​။ သို႔မဟုတ္ ထာဝရဘုရား​၏​ဓား​ေတာ္​သည္​ဤ​ျပည္​၌ ကပ္ေရာဂါေဘး​သက္ေရာက္​ေစ​၍ ထာဝရဘုရား​၏​ေကာင္းကင္တမန္​သည္ အစၥေရး​ျပည္​အႏွံ႔ သုံး​ရက္​ပတ္လုံး​ဖ်က္ဆီး​ေသာ​ေဘး ျဖစ္​ေစ​ရ​မည္ေလာ​။ အကြၽႏ္ုပ္​ကို ေစလႊတ္​ေသာ​အရွင္​အား မည္သည့္​အေျဖ​ျပန္ေပး​ရ​မည္​ကို ယခု စဥ္းစား​ဆုံးျဖတ္​ပါ​ေလာ့​”​ဟု ေလွ်ာက္တင္​ေလ​၏​။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က ဂဒ္​အား “​ငါ​သည္ အက်ဥ္း​အက်ပ္​ထဲသို႔ ေရာက္​ပါ​ၿပီ​တကား​။ ထာဝရဘုရား​သည္ သနား​ျခင္း​က႐ုဏာ​ႀကီးမား​သည္​ျဖစ္၍ ထာဝရဘုရား​၏​လက္​ေတာ္​ထဲသို႔​သာ ငါ​က်ေရာက္​ပါေစ​၊ လူ႔​လက္​ထဲသို႔ မ​က်ေရာက္​ပါေစ​ႏွင့္​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရား​သည္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔​ထဲသို႔ ကပ္ေရာဂါ​ေဘး​က်ေရာက္​ေစ​သျဖင့္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး ခုနစ္ေသာင္း ေသ​ၾက​ရ​၏​။ ဘုရားသခင္​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ကို ဖ်က္ဆီး​ရန္ ေကာင္းကင္တမန္​ကို​လည္း ေစလႊတ္​ေသး​၏​။ ေကာင္းကင္တမန္​သည္ ၿမိဳ႕​ကို​ဖ်က္ဆီး​မည္​ျပဳ​စဥ္​တြင္ပင္ ထာဝရဘုရား​သည္ ၾကည့္ရႈ​ေတာ္မူ​၍ ထို​ကပ္ေရာဂါေဘး​ေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္း​ျဖစ္​သျဖင့္ ၿမိဳ႕​ကို​ဖ်က္ဆီး​ေတာ့​မည့္​ေကာင္းကင္တမန္​အား “​လုံေလာက္​ၿပီ​။ သင့္​လက္​ကို ျပန္႐ုပ္​ေလာ့​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ ထို​အခ်ိန္​တြင္ ထာဝရဘုရား​၏​ေကာင္းကင္တမန္​သည္ ေယဗုသိ​လူမ်ိဳး​ဩရနန္​၏​ေကာက္နယ္တလင္း​နား​၌ ရပ္​ေန​၏​။ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ ေမွ်ာ္ၾကည့္​လွ်င္ မိုး​ႏွင့္​ေျမ​ၾကား​ေလ​ထဲ၌​ရပ္​ေန​ေသာ​ေကာင္းကင္တမန္​တစ္ပါး​ကို ေတြ႕​ရ​၏​။ ထို​ေကာင္းကင္တမန္​သည္ ဓား​ကို​ကိုင္ထား​လ်က္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ဘက္​သို႔ လက္ဆန႔္​ထား​၏​။ ထိုအခါ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္​ကို​ဝတ္​ထား​ေသာ​ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ႏွင့္​သက္ႀကီးဝါႀကီး​တို႔​သည္ ပ်ပ္ဝပ္​လ်က္ ေန​ေလ​၏​။ ထို႔ေနာက္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က ဘုရားသခင္​အား “​လူဦးေရ​စာရင္းေကာက္ယူ​ရန္ ေစခိုင္း​ခဲ့​သူ​မွာ အကြၽႏ္ုပ္​ပင္ ျဖစ္​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​။ ဆိုးညစ္မႈ​ကို​ျပဳ​ၿပီး အျပစ္ရွိ​သူ​မွာ အကြၽႏ္ုပ္​ပင္​ျဖစ္​သည္ မ​ဟုတ္​ေလာ​။ ဤ​သိုး​တို႔​မူကား မည္သည့္​အျပစ္​ကို ျပဳ​မိ​ပါ​သနည္း​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ဘုရားသခင္​ထာဝရဘုရား​၊ အကြၽႏ္ုပ္​ႏွင့္​အကြၽႏ္ုပ္​ဘိုးေဘး​၏​အိမ္သူအိမ္သား​တို႔​ကို​သာ ကိုယ္ေတာ္​၏​လက္​သို႔ က်ေရာက္​ေစ​ပါ​။ ကိုယ္ေတာ္​၏​လူမ်ိဳး​ေတာ္​တို႔​အေပၚ​သို႔ ေဘးဒဏ္​မ​က်ေရာက္​ပါေစ​ႏွင့္​”​ဟု ေလွ်ာက္တင္​ေလ​၏​။