ထိုမိန္းမသည္ မိမိပုန္းေရွာင္၍ မေနနိုင္သည္ကိုသိလၽွင္ တုန္လွုပ္လ်က္လာ၍၊ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ တို႔သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ခ်က္ခ်င္း ခ်မ္းသာရသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ လူအေပါင္းတို႔ေရွ႕မွာ ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ ၾကားေလၽွာက္ေလ၏။- ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ ငါ့သမီး၊ မစိုးရိမ္ႏွင့္။ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းသည္ သင့္အနာကို ၿငိမ္းေစၿပီ။ ၿငိမ္ဝပ္စြာသြားေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။