Лука 17မွ လူႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ က်မ္းပိုဒ္မ်ား။

မၽွေဝရန္

ого айтты: – Тур, бар. Бӱдӱп турганыҥ сени аргадап алды.

Кӱнине јети катап јаман эделе, сеге јети катап келип, «Мен бурулу» дегежин, јаманын таштап кой.

Олордыҥ бирӱзи дезе, бойыныҥ јазылганын кӧрӧлӧ, ойто бурылды. Тыҥ ӱнденип Кудайды алкап, Иисустыҥ будыныҥ јанына кӧҥкӧрӧ јыгылып, Ого алкыш-быйанын јетирип турды. Ол самар кижи болгон.

Мынаҥ чеберленип јӱрӱгер! Карындажыҥ сеге јаман эткежин, каарып айт, кинчегин алынза, јаманын таштап кой.

– Аруталганы он кижи эмес беди? Арткан тогузы кайда? – деп, Иисус сурады.

Кайракан каруу јандырды: – Бӱдӱмјигер горчицаныҥ ӱренинче болуп, бу турган агашка: «Тазыл-тамырыҥла кожо кодорылып, бойыҥды бойыҥ талайга апарып отургус!» – деген болзогор, ол слерге багар эди.

Јӱрӱмин чеберлейин дегени, онызын јылыйтар, јӱрӱмин јылыйтканы, онызын тындандырып алар.

Иисус ӱренчиктерине айтты: – Јаманга баштайтан немелер келбегенче болбос, је олор кем ажыра келген, ого ачу-корон! Бу кичӱлердиҥ кажы бирӱзин јаманга баштаган кижиниҥ мойнына теерменниҥ тажын буулап, оны талайга таштаган болзо, ого торт болор эди.

Нойдыҥ кӱндеринде болгондый, Кижи Уулыныҥ кӱндеринде андый ок болор: Ной ковчегке кирердиҥ киргенче, улус ичип-јип јаткан, кижи алары алып, кижиге барары барып турган. Оноҥ чайык чыгып, ончозы чӧҥӱп калган.