Injil Lukas 4:1-14

Injil Lukas 4:1-14 KEAS

ADAPUN Isa itu pŭnohlah dŭngan Roh Alkudus iya kŭmbali deri Jorden, lalu dipimpin ulih Roh kŭdalam padang bŭlantara. Maka adalah iya ampat puloh hari tŭlah dichobai ulih Iblis, maka pada masa itu suatu pun tiada dimakannya, maka pada kŭsudahan hari itu, kumdian iya pun laparlah. Maka Iblis itu pun bŭrkata kapadanya, Jikalau angkau Anak Allah, surohkanlah batu ini mŭnjadi roti. Maka jawab Isa akan dia katanya, Tŭlah tŭrtulis, manusia itu tiada akan hidop dŭngan roti sahja, mŭlainkan dŭngan tiap tiap pŭrkataan Allah. Maka Iblis itu pun mŭngambil akan dia dibawanya naik ka’atas sa’buah gunong tinggi, diunjokkannya kapadanya sagala krajaan dunia ini dalam sŭsaat jua lamanya. Maka kata Iblis itu kapadanya, Sagala kwasa ini akan kubrikan kapadamu sŭrta sagala kŭmuliaannya, kŭrna iya itu tŭlah disŭrahkan kapadaku, dan kapada barang siapa yang kukahandaki brikan dia. Maka sŭbab itu jikalau angkau mahu mŭnyŭmbah aku, skalian itu jadi angkaulah punya. Maka jawab Isa, sŭrta katanya kapadanya, Lalulah angkau kablakangku Shietan, kŭrna tŭlah tŭrtulis, Patutlah angkau mŭnyŭmbah akan Tuhan Allahmu, dan kapadanyalah sahja patut angkau bŭribadat. Maka dibawanyalah akan dia kaJerusalem, sŭrta ditarohkannya akan dia diatas suatu kamunchak ka’abah, sŭrta katanya kapadanya, Jikalau angkaulah Anak Allah, buangkanlah dirimu kabawah deri sini. Kŭrna tŭlah tŭrtulis, Allah akan mŭmbri mŭliekatnya mŭnjaga akan dikau, mŭmliharakan dikau. Maka dalam tangan marika itu akan mŭnatang dikau ka’atas, asal jangan skali kali tŭrhŭmpas kakimu diatas batu. Maka jawab Isa sŭrta bŭrkata kapadanya, Sudah tŭrsŭbut, Janganlah angkau mŭnchobai akan Tuhan Allahmu itu. Maka sŭtlah sudahlah dichobai ulih Iblis sampie habis, lalu undorlah iya deripadanya dalam sŭdikit waktu. Maka Isa pun kŭmbalilah dŭngan kwasa Roh kŭdalam Galilia, maka disana pun pŭchahlah warta itu kluar deri halnya, pada sagala jajahan bŭrkliling itu.