Injil Yahya 11:32-44

Injil Yahya 11:32-44 KEAS

Maka apabila Mŭriam sampie ditŭmpat Isa ada itu, sŭrta mŭlihat akan dia, maka iya pun jatohlah kŭkakinya, sŭrta katanya, Tuhan, jikalau kiranya ada angkau disini, bahwa saudaraku tiadalah mati. Maka apabila dilihat Isa akan Mŭriam mŭnangis, dan orang orang Yahudi datang bŭrsama sama itu pun mŭnangis, maka bŭrkŭlohlah dia dŭngan kŭsusahannya dalam hatinya: Sŭrta bŭrkata, Dimanakah kamu taroh akan dia? Maka bŭrkatalah marika itu, Tuhan, marilah lihat. Maka Isa pun mŭnangislah. Maka kata orang Yahudi itu, Lihatlah, bagimana iya mŭngasihi akan dia. Maka adalah sŭtŭngah marika itu bŭrkata kata, Bukankah orang ini yang tŭlah mŭnchŭlekkan mata orang buta itu, juga bulih mŭnahankan orang ini deripada mati? Maka sŭbab itu bŭrkŭlohlah Isa pula akan dia, lalu pŭrgilah kakubor itu. Maka adalah tŭmpat itu suatu goa, ada dihadapannya sa’buah batu tŭrhantar. Maka kata Isa, Undorkanlah batu itu. Maka kata Martha, saudara orang yang mati itu, Tuhan, skarang sudah busoklah bahunya, kŭrna tŭlah ampat hari lamanya. Maka kata Isa pada pŭrampuan itu, Bahwa bukankah aku tŭlah bŭrkata kapadamu, asal angkau pŭrchaya sahja, maka angkau akan mŭlihat kŭmuliaan Allah? Maka diundorkan oranglah batu itu deri tŭmpat orang mati itu, sŭtlah itu maka tŭngadahlah Isa, sŭrta bŭrkata, Ya Ayah, bahwa mŭnguchap shukorlah aku kapadamu, sŭbab angkau tŭlah mŭnŭrima doaku. Maka kukŭtahuilah bahwa angkau mŭnŭrima doaku pada sŭdiakala; tŭtapi sŭbab orang orang yang bŭrdiri disini, aku katakan itu, supaya marika itu pŭrchaya, bahwa angkaulah yang tŭlah mŭnyurohkan aku. Maka sŭtlah sudah iya bŭrkata kata dŭmkian, maka bŭrsrulah iya dŭngan swaranya yang nyaring katanya, Hie Lazaras, kluarlah angkau. Hata maka kluarlah orang yang tŭlah mati itu dŭngan bŭrikat kaki tangannya dŭngan kain kafan, dan mukanya pun bŭrbungkus dŭngan sapu tangan; maka kata Isa pada marika itu, Lŭpaskan, biarlah iya pŭrgi.

Pelan Bacaan dan Renungan percuma yang berkaitan dengan Injil Yahya 11:32-44