Kesah sagal Rasul 22:22-30

Kesah sagal Rasul 22:22-30 KEAS

Maka didŭngarlah ulih marika itu dŭngan sabarnya akan dia sampie kapada pŭrkataan ini, lalu bŭrtriaklah marika itu skalian dŭngan swaranya yang nyaring, katanya, Nyahlah akan orang yang dŭmkian ini deri atas bumi, kŭrna tiada patut iya hidop lagi. Maka apabila marika itu bŭrtriak sŭrta mŭmbuangkan pakieannya, dan mŭnyiramkan pasir kaudara, Maka pŭnghulu orang sa’ribu itu pun mŭnyuroh orang mŭmbawa Paulus itu kŭdalam kota, sŭrta disuroh siasat preksa akan dia dŭngan jari ampi, supaya dikŭtahuinya apa sŭbabnya marika itu bŭrtriak mŭlawan akan dia. Maka sŭmŭntara diikat orang akan dia dŭngan tali kulit, maka bŭrkatalah Paulus kapada pŭnghulu orang sa’ratus yang bŭrdiri disitu, Adakah patut angkau mŭnyŭsah akan sa’orang orang Rom dŭngan tiada dipreksai? Maka dŭmi didŭngar ulih pŭnghulu orang sa’ratus itu akan hal yang dŭmkian, maka pŭrgilah iya mŭmbri tahu kapada pŭnghulu orang sa’ribu, katanya, Fikirlah baik baik apakah yang angkau pŭrbuat, kŭrna orang ini orang Rom adanya. Maka datanglah pŭnghulu orang sa’ribu itu, sŭrta bŭrkata kapada Paulus, Katakanlah padaku, iyakah sungguh angkau orang Rom? Maka jawabnya, Bahkan. Maka kata pŭnghulu orang sari’bu itu, Dŭngan harga yang bŭsar aku tŭlah bŭrulih kwasa kŭbibasan itu. Maka kata Paulus, Akan tŭtapi aku tŭlah dipranakkan dŭngan kwasa kŭbibasan itu juga. Sŭbab itu dŭngan skutika itu juga undorlah deripadanya sagala orang yang handak siasat preksa akan dia; maka pŭnghulu orang sa’ribu itu pun kŭtakotanlah, sŭbab dikŭtahuinya, bahwa iya itu orang Rom adanya, tŭgal sudah diikatnya akan dia. Arkian maka pada kaesokkan harinya, sŭbab iya handak mŭngŭtahui kŭtŭntuannya, apa sŭbabnya ditudoh orang Yahudi akan dia, lalu dilŭpaskannya bŭlunggunya, disurohnya sagala kŭpala imam yang bŭsar, dan sagala kŭpala bichara itu datang, maka dibawanyalah Paulus, lalu didirikannya kahadapan marika itu.