2 Korinthus 11:22-33

2 Korinthus 11:22-33 KEAS

Orang Ibranikah marika itu? Aku pun Ibrani. Orang Israilkah marika itu? Aku pun orang Israil. Bŭnih deripada Ibrahimkah marika itu? Aku pun dŭmkian juga. Utus utusan Almasihkah marika itu? Aku bŭrkata chara orang bodoh, bahwa aku ini lebih pula; maka dalam kalŭlahan tŭrlebih pula lagi; dalam kŭna kŭna palu ta’dapat tŭrkira kira, dalam pŭnjara, tŭrlebih kŭrap; derihal mati kŭrap kali. Aku sudah trima deripada orang Yahudi lima kali ampat puloh korang asa sŭsah. Tiga kali aku sudah kŭna palu, skali aku kŭna rŭjam, tiga kali aku sudah pŭchah kapal, sa’hari sa’malam lamanya aku ditŭngah arongan; Kŭrap kali pada pŭrjalanan, dalam bŭbrapa bahya ayer, bŭbrapa bahya pŭnyamun, dalam bŭbrapa bahya orang sa’bangsa dŭngan aku, dalam bŭbrapa bahya orang sŭsat, bŭbrapa bahya dalam nŭgri, bŭbrapa bahya dalam padang bŭlantara, bŭbrapa bahya dalam laut, bŭbrapa bahya diantara saudara saudara yang dusta. Dalam kalŭlahan dan kasusahan, dŭngan bŭrjaga kŭrap kali, lapar dan dahga, puasa kŭrap kali, kŭna dingin dan tŭlanjang. Lain pula deripada pŭrkara yang lahir itu yang datang kapadaku tiap tiap hari, iya itu tanggongan sagala sidang jŭmaah itu. Siapa ta’da lŭmah? maka aku pun lŭmah juga. Siapa yang ta’da shak? maka aku pun mŭnyalah hatiku. Maka jikalau kiranya patut aku mŭmŭgahkan diriku, maka aku handak mŭmŭgahkan akan pŭrkara pŭrkara derihal kŭlŭmahanku. Allah Ayah Tuhan kami Isa Almasih yang bŭrbahgia slama lamanya, ma’lomlah iya, bahwa bukannya aku bŭrdusta. Bahwa dalam nŭgri Damsek, pŭnghulu raja Aretas tŭlah mŭnyuroh mŭngawali pintu nŭgri orang Damsek itu dŭngan sa’pasukan rayat handak ditangkapnya aku. Maka deripada suatu jŭnela aku ini dihulorkan deri tembok didalam suatu bakol, maka tŭrlŭpaslah aku deripada tangannya.