२ इतिहास 4:1-22

सामायिक करा

२ इतिहास 4:1-22 इंडियन रीवाइज्ड वर्जन (IRV) - मराठी (IRVMAR)

शलमोनाने पितळेची वेदी बनवली. तीची लांबी तीस हात, रूंदी तीस हात व उंची दहा हात होती. त्याने ओतीव पितळेचे एक गंगाळदेखील केले. हे गोल असून त्याचा व्यास दहा हात होता. त्याची उंची पाच हात आणि त्याचा कडेचा परीघ तीस हात होता. प्रत्येकी एक हाताच्या अंतरावर या गंगाळाच्या खालच्या कडेला सर्वत्र दहा दहा बैलांच्या चित्रकृती घडवलेल्या होत्या. गंगाळ घडवतानाच एकसंध तुकड्यातून ते बनवले होते. बारा घडीव बैलांनी हे प्रशस्त गंगाळ तोललेले होते. तीन पुर्वभीमुख होते, तीन उत्तराभिमुख तीन पश्चिमाभिमुख, तीन दक्षिणभिमुख व गंगाळ त्यांच्यावर होते सर्व बैलांचा पार्श्व भाग आतील बाजूकडे होता. या पितळी गंगाळाची जाडी हाता एवढी असून, त्याचे गोलाकार तोंड उमललेल्या कमलपुष्पासारखे होते. त्यामध्ये तीन हजार बुधले पाणी मावू शकत होते. याखेरीज शलमोनाने दहा तस्ते बनवली. ती त्याने या गंगाळाच्या उजव्या बाजूला पाच आणि डाव्या बाजूला पाच अशी बसवली. होमार्पणात द्यावयाच्या वस्तू धुवून घेण्यासाठी ही दहा तस्ते होती. पण मुख्य पितळी गंगाळ मात्र याजकांच्या वापरासाठी, होते. शलमोनाने सोन्याचे दहा दिपस्तंभही त्यांच्या विधीनुसार बनविले, आणि मंदिरात डावीकडे पाच व उजवीकडे पाच असे ठेवले. तसेच दहा मेज बनवून पाच डावीकडे आणि पाच उजवीकडे अशा पद्धतीने ठेवले. शिवाय सोन्याचे शंभर वाडगे बनवले. याखेरीज शलमोनाने याजकांसाठी एक दालन व एक प्रशस्त दालन आणि दरवाजे केले. दालनांत उघडणारे दरवाजे मढवण्यासाठी पितळ वापरले. एवढे झाल्यावर आग्नेयला दिशेस मंदिराच्या उजवीकडे त्याने ते मोठे पितळी गंगाळ ठेवले. हिराम या कारागिराने हंडे, फावडी व शिंपडण्यासाठी वाडगे बनवले. देवाच्या मंदीराचे जे काम त्यास शलमोनासाठी करायचे होते ते त्याने पूर्ण केले. दोन स्तंभ, स्तंभावरचे कळस, त्यावरील जाळ्यांची दोन सुशोभने हे काम हिरामने केले होते. त्या जाळीदार आच्छादनांवरील चारशे शोभिवंत डाळिंबे हिरामनेच केली होती. प्रत्येक जाळीवर डाळिंबाच्या दोन ओळी होत्या. स्तंभावरचे कळस या जाळ्यांनी आच्छादलेले होते. तिवया आणि तिवयांवरची गंगाळी त्याने घडवली होती. मोठे पितळी गंगाळ आणि त्यास आधार देणारे बारा बैल हिरामनेच केले. शलमोनासाठी हिरामाने हंडे, फावडी, मांस खाण्यासाठी काटे इत्यादी परमेश्वराच्या मंदिरातली उपकरणे केली त्यासाठी लखलखीत, उजळ पितळ वापरलेले होते. या सर्व गोष्टीसाठी शलमोनाने आधी चिकणमातीचे साचे बनविले. त्यासाठी सुक्कोथ आणि सरेदा यांच्यामधली, यार्देन खोऱ्यातली माती वापरली. शलमोनाने मोठ्या प्रमाणात ही भांडी बनवीली. त्यासाठी लागलेल्या पितळाचे वजन कोणालाच समजले नाही. याखेरीज आणखी काही गोष्टी शलमोनाने देवाच्या मंदिरासाठी केल्या. सोन्याची वेदी, व समर्पित भाकर ठेवण्याची मेजे ही केली. सोन्याचे दीपवृक्ष आणि दिवे करवून घेतले. आतल्या सर्वांत पवित्र गाभाऱ्याच्या समोर योजना केल्याप्रमाणे लावण्यासाठी हे दिवे होते. याव्यतिरिक्त फुले, दिवे आणि निखारे उचलण्याचे चिमटे शुद्ध सोन्याचे होते. कातऱ्या, वाडगी, कटोरे, चमचे, धुप जाळावयाची पात्रे शलमोनाने शुद्ध सोन्याची बनवीली त्याचप्रमाणे मंदिराची दरवाजे, अत्यंत पवित्र अशा गाभाऱ्यातली दरवाजे, आणि मुख्य दालनाचे दरवाजे हे ही सोन्याचे होते.

२ इतिहास 4:1-22 पवित्र शास्त्र RV (Re-edited) Bible (BSI) (MARVBSI)

मग त्याने पितळेची एक वेदी केली, तिची लांबीरुंदी वीस-वीस हात व रुंदी दहा हात होती. आणखी त्याने पितळ ओतून गंगाळसागर केला; ह्या काठापासून त्या काठापर्यंत त्याचा व्यास दहा हात होता; त्याचा आकार वाटोळा होता, त्याची उंची पाच हात होती व त्याच्या परिघाला तीस हात सूत लागे. त्याच्या खाली सभोवार एकेक हाताच्या अंतरावर दहा-दहा बैलांच्या आकृती केल्या होत्या; त्या गंगाळाच्या सभोवार होत्या; गंगाळ ओतले त्याबरोबर त्या बैलांच्या दोन रांगा ओतलेल्या होत्या. ते गंगाळ बारा बैलांवर ठेवले होते, तीन बैल उत्तराभिमुख, तीन पश्‍चिमाभिमुख, तीन दक्षिणाभिमुख व तीन पूर्वाभिमुख होते; त्यांच्यावर गंगाळसागर ठेवला होता; त्यांची मागली अंगे आतल्या बाजूस होती. त्याची जाडी चौंगाभर होती; त्याचे तोंड कटोर्‍याच्या तोंडासारखे असून त्यावर कमलपुष्पांचे काम केले होते; त्यात तीन हजार बथ2 पाणी मावे. त्याने धुण्यासाठी आणखी दहा गंगाळे करून पाच उजवीकडे व पाच डावीकडे ठेवली; त्यांत होमबलीच्या वस्तू धूत असत, पण गंगाळसागर हा फक्त याजकांना धुण्यासाठी असे. त्याने सोन्याच्या दहा समया विधीपूर्वक बनवल्या व त्या पाच उजवीकडे व पाच डावीकडे अशा मंदिरात ठेवून दिल्या. तशीच त्याने दहा मेजे करून उजवीकडे पाच व डावीकडे पाच अशी मंदिरात ठेवली. त्याने सोन्याचे शंभर कटोरे केले. आणखी त्याने याजकांचे अंगण व एक मोठे अंगण केले आणि अंगणाला दरवाजे करून त्यांची कवाडे पितळेने मढवली. त्याने तो गंगाळसागर मंदिराच्या उजवीकडे आग्नेयेस ठेवून दिला. हूरामाने हंडे, फावडी व कटोरे केले. ह्या प्रकारे हूरामाने शलमोन राजासाठी देवमंदिराचे जे काम करायचे होते ते संपवले. दोन खांब, त्यांवरील गोठ, दोहो खांबांच्या शेंड्यांवरील कळस व ह्या खांबांच्या शेंड्यांवरच्या कळसांचे दोन गोठ वेष्टण्यासाठी दोन जाळ्या केल्या. ह्या दोन जाळ्यांना चारशे डाळिंबे आणि खांबांच्या कळसांचे दोन गोठ झाकण्यासाठी एकेका जाळीसाठी डाळिंबांच्या दोन-दोन रांगा केल्या. त्याने चौरंग करून त्यांवर गंगाळे बनवून ठेवली; एक गंगाळसागर व त्याच्याखाली बारा बैल केले. हंडे, फावडी, काटे, इत्यादी सर्व सामान हूरामाने शलमोन राजासाठी परमेश्वराच्या मंदिराकरिता उजळ पितळेचे केले. राजाने ती यार्देन खोर्‍यात सुक्कोथ व सरेदा ह्यांच्यामधील प्रदेशातल्या चिकणमातीत ओतवली; शलमोनाने ही पात्रे विपुल बनवली; पितळेचे वजन काढले नाही. आणखी शलमोनाने देवमंदिरातील सर्व पात्रे, सोन्याची वेदी, व समर्पित भाकरी ठेवण्याची मेजे; दीपवृक्ष व त्यांचे शुद्ध सोन्याचे दिवे जे गाभार्‍यासमोर विधिपूर्वक जळत ठेवत असत ते; निर्भेळ सोन्याची फुले, दिवे व चिमटे; त्याप्रमाणेच शुद्ध सोन्याच्या कातरी, कटोरे, चमचे व धुपाटणीही बनवली; मग प्रवेशासाठी परमपवित्र-स्थानाच्या आतील कवाडे आणि मंदिराची कवाडे ही सोन्याची बनवली.