स्तोत्रसंहिता 137

137

स्तोत्र 137

1आम्ही बाबेलच्या नदीकाठावर बसलो आणि

सीयोनाची आठवण करीत रडलो.

2आम्ही आमच्या वीणा

वाळुंजाच्या फांद्यावर टांगल्या,

3कारण आम्हाला कैद करणाऱ्यांनी आम्हाला गात गाण्यास सांगितले,

आमचा छळ करणार्‍यांनी आनंद गीते गाण्याची मागणी केली,

ते म्हणाले, “आमच्या करमणुकी करिता सीयोनाचे एखादे गीत गाऊन दाखवा!”

4या परदेशात आमच्या याहवेहचे

स्तवनगीत गाणे आम्हाला कसे शक्य आहे?

5हे यरुशलेम, मी तुला विसरलो,

तर माझा उजवा हात त्याचे कौशल्य विसरो;

6जर मी यरुशलेमला माझा

सर्वोच्च आनंद मानत नसेन,

तर माझी जीभ

माझ्या टाळूला चिकटो.

7हे याहवेह, माझ्या देवा, यरुशलेमचा पाडाव झाला

त्या दिवशी एदोमाच्या वंशजांनी काय केले याचे स्मरण करा.

ते आरोळ्या मारत होते, “तिला जमीनदोस्त करा,

तिचा पाया देखील ढासळून टाका.”

8अगे बाबेलच्या कन्ये, तुझा नाश निश्चित आहे;

तू जसा आमचा नाश केलास,

तसा तुझी परतफेड करणारा धन्य होईल.

9जो तुझी तान्ही बालके घेऊन,

त्यांना खडकावर आपटेल, तो धन्य!

सध्या निवडलेले:

स्तोत्रसंहिता 137: MRCV

ठळक

सामायिक करा

कॉपी करा

तुमचे हायलाइट तुमच्या सर्व डिव्हाइसेसवर सेव्ह करायचे आहेत? साइन अप किंवा साइन इन

पवित्रशास्त्र, मराठी समकालीन आवृत्ती™

यांची परवानगी घेऊन केले गेले आहे.

सर्व अधिकार जगभरात राखीव.

Holy Bible, Marathi Contemporary Version™

Used with permission.

पवित्रशास्त्र, मराठी समकालीन आवृत्तीबद्दल अधिक जाणून घ्या

स्तोत्रसंहिता 137