मार्क 6:45-52

लगेच येशूंनी आपल्या शिष्यांना होडीत बसून पलीकडे असलेल्या बेथसैदा या ठिकाणी त्यांच्यापुढे जाण्यास सांगितले आणि ते स्वतः लोकांना निरोप देण्यासाठी मागे राहिले. त्यांना निरोप दिल्यानंतर, येशू प्रार्थना करण्यासाठी डोंगरावर गेले. रात्र झाली, तेव्हा होडी सरोवराच्या मध्यावर गेली होती आणि ते एकटेच जमिनीवर होते. तेथून त्यांनी आपल्या शिष्यांना वल्ही मारणे कठीण जात आहे असे पाहिले, कारण वारा त्यांच्याविरुद्ध दिशेने वाहत होता. पहाटेच्या सुमारास येशू पाण्यावरून चालत त्यांच्याकडे आले. ते त्यांना ओलांडून पुढे जाऊ लागले, परंतु त्यांनी येशूंना सरोवरावरून चालत जाताना पाहिले, तेव्हा ते भूतच असले पाहिजे असे त्यांना वाटले व ते ओरडले, कारण त्या सर्वांनीच त्यांना पाहिले आणि ते फार घाबरले. पण तत्काळ येशू त्यांना म्हणाले, “धीर धरा, मी आहे! भिऊ नका.” मग ते होडीत चढले आणि वादळ शांत झाले. शिष्य आश्चर्याने थक्क झाले. कारण भाकरी संबंधात त्यांना समजले नव्हते आणि त्यांची हृदये कठीण झाली होती.