इब्री 9:1-10

पहिल्या करारात उपासनेविषयी आणि पृथ्वीवरील मंदिराविषयी नियम होते. एक मंडप तयार केला होता. त्याच्या पहिल्या खोलीत सोन्याचा दीपवृक्ष, एक मेज व त्या मेजावर समर्पित भाकरी होत्या; या भागाला पवित्रस्थान म्हणत. दुसर्‍या पडद्याच्या मागे एक खोली होती; तिला परमपवित्रस्थान म्हणत असत. त्या खोलीत सोन्याचे धुपाटणे व शुद्ध सोन्याने सर्व बाजूंनी पूर्णपणे मढवलेला कराराचा कोश होता. थोडा मान्ना असलेले एक सुवर्ण पात्र आणि अहरोनाची कळ्या आलेली काठी, करारच्या दगडी पाट्या या वस्तू होत्या. आणि दयासनावर छाया करणारे गौरवी करूबिम होते; पण एवढा तपशील पुरे. या गोष्टींची अशी व्यवस्था लावल्यानंतर, आपले सेवाकार्य करण्यासाठी याजक नियमितपणे या बाहेरील खोलीत प्रवेश करीत, पण आतल्या खोलीत फक्त प्रमुख याजकच प्रवेश करीत असे, आणि तेही वर्षातून एकदाच. तो स्वतःसाठी आणि लोकांनी अज्ञानाने केलेल्या पापांसाठी रक्त अर्पण करत असतो आणि रक्ताशिवाय तो इथे कधीही प्रवेश करीत नाही. या सर्व गोष्टींवरून पवित्र आत्मा आपल्याला हे निदर्शनास आणून देतात की जोपर्यंत जुना मंडप आणि त्यातील कार्यक्रम चालू होते तोपर्यंत परमपवित्रस्थानात जाण्याचा मार्ग खुला नव्हता. हे वर्तमान काळासाठी उदाहरण आहे, तेथे अर्पण केलेली दाने व अर्पणे उपासकाची विवेकबुद्धी शुद्ध करीत नाही. हे विधी केवळ अन्न व पाणी तसेच निरनिराळ्या प्रकारच्या शुद्ध करण्याच्या विधी याबाबत आहेत—बाह्य नियम नवा काळ येईपर्यंत लावून दिले आहेत.