निकदेम नावाचा परुशी यहुदी लोकांचा एक अधिकारी होता. तो एकदा रात्रीच्या वेळी येशूकडे येऊन म्हणाला, “गुरुवर्य, आपण देवाकडून आलेले गुरू आहात, हे आम्हांला ठाऊक आहे, कारण ही जी चिन्हे आपण करता, ती कोणालाही देव त्याच्या बरोबर असल्याशिवाय करता येणे शक्य नाही.”
येशूने त्याला उत्तर दिले, “मी तुला खातरीपूर्वक सांगतो, नव्याने जन्मल्यावाचून कोणीही देवाचे राज्य पाहू शकत नाही.”
निकदेम त्याला म्हणाला, “वयात आलेला मनुष्य पुन्हा कसा जन्म घेऊ शकेल? त्याला दुसऱ्यांदा मातेच्या उदरात जाणे व जन्म घेणे शक्य आहे काय?”
येशूने उत्तर दिले, “मी तुला ठामपणे सांगतो, पाण्याने व आत्म्याने जन्म घेतल्यावाचून कोणीही देवाच्या राज्यात प्रवेश करू शकत नाही. देहापासून जन्मलेला देह आहे आणि आत्म्यापासून जन्मलेला आत्मा आहे. तुला नव्याने जन्मले पाहिजे, असे मी तुला सांगितले म्हणून आश्चर्य मानू नकोस. वारा पाहिजे तिकडे वाहतो आणि त्याचा आवाज तुम्ही ऐकता, तरी तो कुठून येतो व कुठे जातो, हे तुम्हांला कळत नाही, जो कोणी आत्म्यापासून जन्मलेला आहे, त्याचे असेच आहे.”
निकदेमने त्याला विचारले, “हे कसे शक्य आहे?”
येशूने त्याला उत्तर दिले, “तुम्ही इस्राएलचे गुरू असूनही तुम्हांला हे समजत नाही काय? मी तुम्हांला सत्य सांगतो, जे आम्हांला ठाऊक आहे ते आम्ही सांगतो आणि जे आम्ही पाहिले आहे, त्याविषयी साक्ष देतो, परंतु तुम्ही आमची साक्ष मानत नाही. मी पृथ्वीवरच्या गोष्टी तुम्हांला सांगितल्या असताना तुम्ही विश्वास धरीत नाही, मग स्वर्गातल्या गोष्टी तुम्हांला सांगितल्या तर विश्वास कसा धराल? स्वर्गातून उतरलेला जो मनुष्याचा पुत्र त्याच्याशिवाय कोणीही स्वर्गात चढून गेला नाही.
जसा मोशेने अरण्यात सर्प वर उचलला होता, तसा मनुष्याचा पुत्रही वर उचलला गेला पाहिजे. ह्यासाठी की, जो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला शाश्वत जीवन मिळावे; कारण देवाने जगावर एवढी प्रीती केली की, त्याने त्याचा एकुलता एक पुत्र दिला, अशासाठी की, जो कोणी त्याच्यावर श्रद्धा ठेवतो, त्याचा नाश होऊ नये तर त्याला शाश्वत जीवन प्राप्त व्हावे.